آسیب‌های اجتماعی در فیلم‌های جشنواره فیلم فجر

قربانعلی تنگ شیر‪-‬ بدون شک عوامل فرامتنی سینما از جمله، فرهنگ، نظام اجتماعی، طبقه، نژاد، جنسیت و بسیاری از عوامل دیگر در شکل‌گیری رفتار مخاطبان و انتخاب هایشان در تماشای فیلم موثر است.
با مرور داستان‌های ۱۶ فیلم جشنواره فیلم فجر امسال به موضوعات زیر که همگی از آسیب‌های اجتماعی به حساب می‌آید برمی‌خوریم: جن‌زدگی، انتقام مواد مخدر، حاشیه نشینی، طغیان در خانواده، مهاجرت، خشونت، تلخی، دروغ و عدم شفافیت آن هم در این دوران سخت و غیرقابل تحمل کرونایی که مردم نیاز به آرامش و
شادی دارند.
فیلم‌های خوب از زیباترین آواهایی هستند که در خاطره مردم خواهند ماند و همه اینها باعث می‌شوند رسماً جامعه خشن و بی‌مهر و عاطفه نشان داده شود.


فضای سیاه و خسته مخاطبین خود را آزرده و کلافه کرده و تماشاگر با حالتی غم‌آلود و عصبی از سینما خارج می‌شود در شرایط فعلی که جامعه متاثر از کرونا است مردم عزیزان خود را از دست دادند و با این اوضاع معیشتی مردم به نظر می‌رسد که فیلم‌ها را کمی ملایم‌تر و با رگه‌های کمتری از خشونت و خشم ساخته شوند که بتوان امید و روشنایی را در خلال مشکلات و واقعیت‌های اجتماعی دید.
باید از ایجاد فضای خشن و پر اضطراب استرس در فیلم‌های سینمایی آینده در دوران پسا کرونا حداقل جلوگیری کرد.باید دید چرخه اکران سینمای ۱۴۰۰ به چه صورت
خواهد بود؟
آرامش و امید یا خشونت و خشم. زیرا قحطی لبخند بیداد می‌کند و جامعه به ستوه آمده از رنج و حسرت. زیرا ما باید خالقان آن خاطرات باشیم نه فراموش شدگان
تاریخ مان.