روزنامه آفتاب یزد
1399/11/19
انتخابات و اعتبار اجتماعی
علی‌اکبر پیوندی- نزدیک شدن به زمان انتخابات، حالا هر انتخاباتی فرقی نمی‌کند احساس تکلیف عده‌ای به طور خودجوش گریبان آنها را می‌گیرد که بی‌برو برگرد باید در انتخابات شرکت کنند و چون بعضی از اینها دچار خودشیفتگی مزمن هستند و براساس ستایش و تقدیری که از طرف دور و بری‌ها و دوست و آشنا هم به عمل می‌آید خود را محبوب القلوب احساس می‌کنند و منطبق با این توهم خود را انتخاب شده فرض می‌کنند و فکر می‌کنند که بهتر است وارد صحنه رقابت بشوند تا با مهار قبضه قدرت در کف باکفایت خود شدت وحدت از سر بندگان خدا بردارند و به آنها رفاه و خوشبختی اعطا کنند.حال گروهی همیشه با تشخیص شخصی خود را واجد انتخاب شدن می‌دانند و حتی ممکن است به تکرار هم وسط گود آمده باشند و شکست را هم تجربه کرده باشند اما همیشه و همه وقت توجیهاتی برای شکست در آستین استدلال خود دارند. البته هیچ اشکالی ندارد که عده‌ای همیشه آماده برکاب برای انتخاب شدن باشند. لیکن بالاخره یک ملاک و مبنایی هم باید وجود داشته باشد و به صرف اینکه کسی در یک دوره‌ای میز و صندلی مقام و منصبی در اختیار داشته است و حالا دچار فراق آن موقعیت شده و دوست دارد که وسط معرکه باشد و به زعم خود به مردم و مملکت خدمت کند دلیل نمی‌شود که همیشه شناسنامه و انگشت جوهرزده جلو دوربین‌ها به مردم نشان داده شود. چرا که بالابودن حجم زیاد کاندیداها اگرچه حق انتخاب مردم را بالا می‌برد اما در عوض برای کشور و در نهایت برای مردم ایجاد هزینه می‌کند. آنچه که افزایش آن به جامعه نشاط و هیجان می‌دهد و انتخاب برتر را برای آنها ممکن می‌کند مشارکت هرچه انبوه‌تر توده‌های جمعیت برای انتخاب کردن است که می‌تواند به فرد انتخاب شده شان و شخصیت و اعتبار مردمی بیشتری بدهد و کسانی هم که براساس قضاوت شخصی خود را واجد صلاحیت می‌دانند کمی کوتاه بیایند و مصلحت عام را بر مصلحت خاص ترجیح دهند و با سعه صدر و وسعت نظر با مسائل جمعی برخورد کنند. والا با تکرار نامزد شدن و خود را در معرض رای و نظر مردم قرار دادن و بعد شکست خوردن و مایوس شدن و غر زدن دردی دوا نمی‌کند و نخواهد کرد. این درست که ممکن است مراجع نظارتی سختگیری‌هایی داشته باشند لیکن وزن و اعتبار اجتماعی هر کس درحوزه انتخابیه خود مشخص و معین است و صرف داوری شخصی افراد نسبت به جایگاه اجتماعی خود نمی‌تواند ملاک و مناط اعتبار محبوبیت مطلق اجتماعی آنها باشد. ما باید عادت کنیم و افراط و تفریط را به توازن و تعادل معقول منطقی تبدیل کنیم.
سایر اخبار این روزنامه
دست و پای سعودی‌ها از منطقه جمع میشود؟
شهردار تهران: حاکمیت باید برای حمل و نقل عمومی هزینه کند
لطفا شفاف باشید تا اعتماد برگردد
محمد علی ابطحی و عبدالرضاداوری در گفتگو با آفتاب یزد ادعای قوچانی را رد کردند:
قالیباف با پوتین دیدار نمی‌کند
برچسب «سلطان موز» به من نمی‌چسبد
دل وریا غفوری از کجا پر بود؟
سفر حیثیتی آقای رئیس
ضرورت رویکرد تعاملی نهادی کنش‌گران نظام وکالت
آسیب‌های اجتماعی در فیلم‌های جشنواره فیلم فجر
انتخابات و اعتبار اجتماعی
اقتصاد وخودکشی
کرونا کشنده‌تر نشده است
