روزنامه آرمان ملی
1399/11/27
نِق و نوق کردن ممنوع!
مردم بايد بدانند در به‌وجود‌آمدن واقعيت موجود، هرچه که باشد سهيم هستند! تا هنگامي که فقط نقش تماشاچي را بازي کنند و پيوسته در فضاي نِق و نوق باشند واقعيت موجود دست‌نخورده باقي خواهد ماند. فناوري و تکنولوژي در قالب ايجاد شبکه‌هاي اجتماعي باعث شده که صداها شنيده شود و به تعبيري مردم و مسئولان يکديگر را مي‌شنوند اما بين شنيدن و فهميدن تفاوت است. متاسفانه يکي از مشکلات جامعه امروز ايران عدم درک و مفاهمه مطلوب بين اکثريت مردم و اکثريت مسئولان است. جامعه امروز ايران متصل به ادبيات و واقعيت‌هاي جامعه جهاني است و اين اتصال باعث جهش ذهني مردم شده و بر همين اساس عملکرد مسئولان براي آنان طرح سوال و ايجاد شک و شبهه مي‌کند. متاسفانه به دليل عدم مفاهمه و درک صحيح، اکثريت سوالات و ابهامات بدون پاسخ مانده است! مسئولان چه بپذيرند و چه نپذيرند ادبيات غالب زير پوست جامعه به دليل اتصال به داده‌هاي جهاني دستخوش تغيير شده است و توامان بايد اين واقعيت را پذيرفته و مهم‌تر اينکه قبول کنند. نکته مهم اين است که اکثريت مسئولان واقعيت‌هاي موجود را پذيرفته اما قبول نکرده‌اند! همان‌طور که مي‌دانيد پذيرفتن و قبول کردن دو مقوله جدا از هم است و تا هنگامي که مسئولان واقعيت‌هاي پيدا و پنهان جامعه امروز را قبول نکنند اين عدم درک و مفاهمه وجود دارد؛ البته قدرت اجبار زمان ادبيات خود را در فرآيند زمان به حکمرانان جوامع تحميل خواهد کرد و به تعبيري، آنان ناچار هستند ضمن پذيرش، قبول هم کنند. اما سياست‌مداران هوشمند و واقعيت‌گراي جوامع مي‌دانند که قدرت اجبار زمان توليدات خود را دارد و اگر متناسب با اقتضاي زمان اقدام و عمل نداشته باشند، قدرت اجبار زمان آنان را شکست خواهد داد! البته اکثريت مردم به واسطه افزايش سطح آگاهي به قدرت و ادبيات سخت آن آشنا شده‌اند و نيک مي‌دانند که قدرت براي حفظ و توسعه خود، مي‌تواند از طول، عرض و ارتفاع طبيعي خود خارج شود! بنابراين بايد پذيرفت و قبول کرد که با چنين جامعه‌اي بايد بر اساس فهم متقابل عملکرد داشت. همان‌طور که مسئولان از بيشه قدرت خود دفاع مي‌کنند، مردم هم حق دارند از حق و حقوق‌شان دفاع کنند؛ بنابراين يکي از حق و حقوق مردم مشارکت در تعيين سرنوشت سياسي و... خودشان است، مردم بايد بدانند همان‌طور که بين پذيرش و قبول کردن، بين اطلاعات و آگاهي، بين خواب و بيداري تفاوت است، بين خواستن و توانستن هم تفاوت است. اينکه فقط خواست و مطالبات داشته باشيم اما براي تحقق آن هيچ‌گونه تلاشي نکنيم، هيچ هدف و اهدافي محقق نخواهد شد! سوال اين است آيا انتخابات و تعيين سرنوشت سياسي يکي از آن توانستن‌هاست؟ شايد بگوييد مگر 24 ميليون روحاني را انتخاب نکرده‌اند پس نتيجه‌اش چه شد؟ بايد گفت: نااميدي سم مهلکي براي جامعه است. جوامع براي تحقق خواست و مطالبات‌شان فراز و فرودهاي بسياري را پشت‌سر گذاشته‌اند و جامعه ايران نيز تافته جدابافته از تاريخ نيست؛ بنابراين تا رسيدن به مطلوبيت‌هاي نسبي بايد هميشه خود را مسئوليت‌پذير به حساب بياوريم و اگر نقش تماشاچي را بازي کنيم واقعيت‌ها دست‌نخورده باقي مي‌مانند! و نِق و نوق کردن جزء صفت‌هاي دائمي خواهد شد. بايد پذيرفت از دلِ نق و نوق، واقعيت‌هاي بيروني تغيير نخواهد کرد، براي ساختن ايران همگي در هر فضايي که قرار داريم بايد انديشه و عملکرد صحيح را به منصه ظهور برسانيم.
سایر اخبار این روزنامه
دلواپسان بهارستان آرامش نمي‌خواهند
موازنه منطقه به نفع ايران؛ - با دموكراسی موفق‌تر می‌شويم
آغاز زندگی مشترک با جهیزیه دست دوم!
۴۰ میلیون دلار در آتش سوخت
بهزاد نبوی؛ رئیس موقت جبهه اصلاح‌طلبان ایران
تاخير در تصويب بودجه به زيان مردم است
طغيان بي‌صداي كروناي انگليسي از خوزستان
خروج از پروتكل الحاقي به تثبيت تحريم‌ها مي‌انجامد
خطر بازگشت پرقدرت ترامپیسم
نِق و نوق کردن ممنوع!
مسئولان و روزهای سختی که در پیش داریم!
نقش و جایگاه نهادنظارت در تصمیمات کلان
لزوم بهره‌گیری از ظرفیت انجمن‌ها در سیاست‌گذاری‌ها
