روزنامه آفتاب یزد
1399/12/04
فقدان عزم جمعی برای درخت کاری
علی اکبر پیوندی - در سرزمینی قرار داریم که سطح جنگل‌های آن فقط به نوار سبز کم‌عرض شمالی و درخت‌ها و بوته‌زارهای پراکنده دامنه‌های زاگرس خلاصه میشود و در تصرف صحاری خشک و بی‌علفی که در قسمت‌هایی که هیچ اثری از درخت و حتی درختچه و علف‌زار نمی‌توان یافت و در نقاط معدودی هم که آثار حیات نباتی مشاهده میشود نمی‌توان سراغ سرو نقره‌ای و یا گیاهان لطیف مثل گل اطلسی گشت. بلکه تنها بوته‌های خار تیغ‌دار که فقط در منوی غذایی شتران صبور و پرطاقت جایگاهی دارد قابل مشاهده است اما همین گیاه خشن و زمخت باضافه درختان گز و درختچه‌های طاق و قیچ و بنه این گونه از گیاهان سازگاری عجیبی با محیط زندگی خود دارند. در بعضی از زیستگاه‌ها این نوع از درختچه‌ها نزولات آسمانی بسیار اندک است و شاید در سال و شاید هم سال‌ها بارش باران به ده میلیمتر هم نمی‌رسد لیکن آن‌ها با هر مشقتی هست به حیات خود ادامه می‌دهند و گونه‌هایی معدودی از حیات وحش که خود را با شرایط محیط وفق داده از آن‌ها تغذیه می‌کنند و نقش خود را در ایجاد تعادل ارکان حیات مطابق با نظمی که طبیعت در نهاد آن‌ها گذاشته سهم خود را ادا می‌کنند و این در حالی است که حتی اغلب شهرهای مرکزی کشور مخصوصا شهرهای واقع در جنوب شرق و غرب به علت‌عدم وجود فضای سبز موثر در محاصره ریزگردهای تهاجمی از صحرای عراق و عربستان قرار دارند به نحوی که زندگی برای سکنه آن مناطق دشوار و در مواردی غیرممکن می‌کند و به علت وسعت منطقه وعدم برنامه‌ریزی در گذشته و اینکه تاکنون اقدام کارآمدی در این مقوله صورت نگرفته و اصلا درختکاری در حد و حجمی نیست که نیاز طبیعی و کامل مراکز جمعیتی را برآورده کند و به علت وسعت و تنوع خاک و طبیعت نامتجانس سرزمینی نمی‌توان انتظار حرکت فوق‌العاده‌ای از حکومت داشت. درختکاری جزء آداب و عادات و سنن ملی و مذهبی مردم این سرزمین است و احتیاج به یک حرکت و نهضت عمومی دارد که هر کس در هر جا که هست و هر امکانی که دارد در خدمت توسعه درخت کاریقرار دهد و چیزی که از جمله مواریث باقیمانده بازمانده از گذشتگان ماست و آثار آن را میشود در امتداد نخلستان‌های جنوب و اطراف شهرهایی که دردشت‌های مرکزی قرار دارند به وضوح مشاهده کرد. هم‌اکنون در اطراف شهر مشهد به خصوص کوهپایه‌های آن درخت‌های توتی به صورت پراکنده و متفرق مشاهده میشود که اتفاقا زمان باردهی مورد استفاده مردم قرار می‌گیرد که گذشتگان برای سایه و ثمر آن غرس کرده‌اند و اگر همین سنت‌های قدیمی احیا و بروزرسانی شود و در هر منطقه‌ای تحت هدایت نهادهای مسئول درختان مناسب آب و هوای همان منطقه غرس شود حتی اگر درصدی از آن هم تلفات بدهد هر آنچه باقی بماند در درازمدت و تکرار هرساله سرانجام آن مناطق زیرچتر فضای سبز کامل قرار
خواهد گرفت.
فضای سبز یک نعمت، برکت طبیعی و خدادادی است که برکات آن را هیچ‌کس انکار نمی‌کند و همه می‌دانند که چرخه جذب و دفع اکسیژن از جمله فعل و انفعالات طبیعی است که درختان با هوشمندی و نظم لایزال طبیعی انجام می‌دهند. اینکه در فصل درختکاری مقامات هریک به فراخور منصب مقامی دارند در جلو عدسی دوربین‌ها به عنوان نماد و سمبل یک امر خیر یک یا چند اصله درخت غرس کنند البته که کاری است لازم و ضرور لیکن کافی نیست. حرکت دادن و تحریک جوانان و آوردن موضوع به سطح دشت و بیابان و حاشیه شهرها و دخالت دادن آن‌ها در یک خبر عمومی قطعا نتیجه مطلوبی خواهد داد. در کتب درسی کم و بیش جملاتی در متن بعضی دروس ابتدایی در تقدیس کاشت درخت و به طور کلی بذرافشانی گیاه درج شده بود که عمق و معنای ستایش‌آمیزی به درختکاری می‌داد. (دیگران کاشتند ما خوردیم، ما می‌کاریم تا دیگران بخورند).
سایر اخبار این روزنامه
فروش لوازم آرایشی دست دوم به قیمت بازی با سلامت مردم!
ازدواج به رنگ معامله نه همدلی
آفتاب یزد بررسی کرد
سازناکوک برخی اصلاح‌طلبان
توضیحات اداره کل زندان‌های استان تهران در رابطه با درگذشت زندانی بهنام محجوبی در بیمارستان
شهاب حسینی آرزو کرد مردم ایران هم واکسن بزنند!
آقای رشیدپور! از شما بعید بود
دوراهی توسعه واقعی شاخص‌های اقتصادی
دوراهی توسعه واقعی شاخص‌های اقتصادی
نمره صدا و سیما در غنی‌سازی اوقات فراغت
فقدان عزم جمعی برای درخت کاری
اهداف مغفول مانده در آموزش علوم تجربی
مجلس جلو واگذاری معادن را بگیرد
