درباره اندیشه ورزی

قربانعلی تنگ شیر‪-‬ آزادی اندیشه ورزی یعنی رهایی اندیشه از هرگونه اسارت. یکی از مهمترین نشانه‌های عقب ماندگی اجتماعی این است که هر یک از افراد جامعه اندیشه‌های خود را حقیقت مطلق به بپندارند.اندیشه ورزی نقد و گفتگو منهای شناخت و آگاهی ممکن نیست. روشنفکران حقیقت طلب، آزاد‌ترین و دلسوزترین روشنفکران این مرز و بوم هستند. رفتارهای خشونت آمیز می‌توانند ضررهای جبران ناپذیری به فرد و شخص مورد خشونت قرار گرفته جامعه، وارد کند. خشونت باید از قاعده خارج شود مانند خشونت‌های اجتماعی، خانگی و سایر خشونت‌ها از جمله اقدام به خودکشی و ناکامی در حوزه‌های مختلف از جمله اقتصادی،شغلی و خانوادگی. روابط بین فردی در حوزه‌های مختلف مانند مهارت کنترل خشم و تاب‌آوری اجتماعی، یک نوع مهارت زندگی است که مردم باید آن را یاد بگیرنند.همچنین سرمایه اجتماعی باید بالا باشد.نشاط اجتماعی به مسئله مدارای اجتماعی اشاره دارد یعنی تحمل شرایطی که باب میل ما نیست، مانند مدارا در رانندگی و جلوگیری از خشونت در رانندگی.مثلا ۱۷۰۰۰ فوتی در ایران نشانه‌ای از همین خشونت در رانندگی است.در جامعه‌ای که خشونت وجود داشته باشد مانند زورگویی و ایجاد رعب و وحشت، امنیت روانی نخواهد بود. باید سواد اجتماعی جامعه ‌ بالا برود زیرا باعث بالا رفتن مهارت تاب‌آوری، مهارت کنترل خشم، نشاط اجتماعی و در نهایت ارتقاء سلامت روانی و اجتماعی جامعه می‌گردد. از سوی دیگر بازنمایی خشونت یعنی نشان دادن خشونت در جامعه. امنیت اجتماعی باید در جامعه توسعه یابد همچنین اجتماعی شدن باید آموزش داده شود. عوامل استرس زا،خشکسالی، زلزله،جنگ،بیکاری،اعتیاد و مشکلات اقتصادی نیز بیشتر می‌شوند. باید به فرزندان احترام گذاشته شود و به آن‌ها یاد دهیم شنونده و گوینده‌های بالغ باشند و ظرفیت شنیدن پیام‌های متفاوت را داشته باشند.