روزنامه آفتاب یزد
1399/12/19
دریک قدمی نوروز
محمدعین اله زاده- به روزهای پایانی سال وقرن نزدیک می شویم.چند روزی بیشتر به پایان سال ۱۳۹۹و آغاز سال ۱۴۰۰و یا بهتر بگوییم پایان قرن سیزدهم و شروع قرن چهاردهم باقی نمانده است.اگر زرق و برقهای امروزه جامعه را نادیده بگیریم ازبسیاری جهات آغاز قرن چهاردهم به مانندآغاز قرن سیزدهم می باشد.
در سالهای اول قرن سیزدهم کشور ما دچاربحرانهای فراوان وبیماری های مهلک از جمله بیماری وبا بود که چند صد هزارتن از مردمان دیارمان را به کام مرگ کشاند والان هم در آغاز قرن چهاردهم وطنمان دچارمشکلات عدیده ای می باشدویروس مخوف کرونا یکی از بزرگترین چالش های زندگی جوامع بشری وجامعه ما می باشد وشوربختانه تاکنون چندده هزارتن از هموطنمانمان قربانی این بیماری دهشتناک شده اند.
اما در این چند ماه که واکسن ضد کرونا در حال تزریق به انسانهای کره ی خاکی می باشد، ولی در ظاهر مثل اینکه در بین مسئولین عزم جدی ای در واکسیناسیون فوری جامعه دیده
نمی شود. آمار افرادی که تاکنون واکسینه شدهاند آنقدر پایین و کم است اصلا قابل
بیان نیست و هنوز دولت نتوانسته کادر درمانی جامعه که در خط مقدم مبارزه با ویروس کرونا هستند را واکسینه کنند.در اسفند سال گذشته رئیس جمهور می خواست به شکل دستوری کرونا را کنترل کند و اعلام کرده بود که از
روز شنبه آینده اوضاع به حالت عادی بازخواهد گشت ولی از آن شنبه وعده داده شده تاکنون بیش از یکسال می گذرد و همچنان رقم رسمی اعلام شده جانباختگان دو رقمی و بعضا سه رقمی می باشد.شیوع این بیماری در کنار بیماری های اجتماعی دیگر از جمله بیکاری، گرانی و تورم لجام گسیخته و آمارهای وحشتناک جمعیت چند میلیونی معتاد و آمار فزاینده طلاق و رقم بالای خودکشی و دیگر معضلات و مشکلات اجتماعی مجالی برای خوش بودن و جشن گرفتن سال نو برای بسیاری از مردمان دیارمان
باقی نگذاشته است.ای کاش همچون سالهای دوران دانش آموزی که در چنین ایامی کارت پستال تهیه می کردیم و برای عزیزان مان پیامهای شادباش و تبریک فرا رسیدن عید نوروز را می نوشتیم تکرار می شد.آیا مسئولین و متولین جامعه طعم فقر ونداری و بیکاری و بیماری و بی پولی و بی دارویی و
بی درمانی را چشیده اند؟؟
آیا مسئولین جامعه میدانند حال و روز نان آور خانواده در این روزهای پایان سال ورسیدن عید نوروزکه قدرت خرید کفش ولباس نو برای اعضای خانواده را ندارند که هیچ، حتی نمی توانند میوه و شیرینی و آجیل شب عید بخرند یعنی چه؟!
در این روزهای پایان سال و نزدیک شدن به سال جدید طبق آیین وسنت چند هزار ساله باید جامعه حال و هوای نشاط و خرمی داشته باشد متاسفانه این روزها به ایام دلتنگی و هراس و تشویش و غم و اندوه مبدل گشته است. دراین ایام کثیری از مردمان جامعه نه اینکه از آمدن عید نوروز و سال جدید خوشحال نیستند بلکه از گذر برق آسای عمر و آمدن زودهنگام نوروز شاکی و گله مندند.
آغاز سال جدید و قرن جدید به مردمان دیار
مهر ودوستی مبارک بادا.
سایر اخبار این روزنامه
برخورد روسای شورای رقابت و بورس در دو راهی صنعت خودرو
چهارشنبه سوری امسال خطرناکتر است؟
خداحافظی با خرید کیلویی میوه
چرا مردم به نماینده مجلس بیاحترامی کردند؟!
موافقت سازمان برنامه با کمک فوری به هما
زمزمه حذف مناظره از انتخابات۱۴۰۰
تورم افغانستان فقط ۴.۱ درصد؛ تورم ایران ۲۵ درصد!
فکری به حال گرانیها کنید
درباره اندیشه ورزی
مشکلات حاشیه شهر مشهد
دریک قدمی نوروز
داروی ایرانی؛ کیفیت یا تجارت؟
قیمت هم بایدمنصفانه باشد
زنان ؛ دروازه های سلامت جوامع
روغن کرونایی یا کرونای روغنی
چرا از مواد محترقه در چهارشنبه سوری استفاده میشود
واکسن کرونا ابزار ژئوپلیتیکی
بیتوجهی عمومی به مصوبات فرهنگستان
جوان ایرانی در یوغ اسارت فضای مجازی