روزنامه شرق
1400/01/30
محدودیت توان برای انتخاب زنان
روحانی از دلیل نبود وزیر زن در دولت گفت محدودیت توان برای انتخاب زنان شرق: رئیس‌جمهور شنبه‌شب یادی از یکی از مطالبات گروه‌های اصلاح‌طلب و به‌ویژه زنان از خودش کرده و از نبود وزیر زن در کابینه‌اش گفته است. حسن روحانی در نشست فعالان امور زنان و خانواده، گفته است: «ممکن است کسی بگوید اگر شما این همه اهتمام برای دادن جایگاه به زنان داشتید، چرا یک خانم را وزیر نکردید؟ در پاسخ به این سؤال باید بگویم من خیلی علاقه‌مند بودم این اتفاق هم در دولت یازدهم و هم در دولت دوازدهم رخ دهد؛ اما توان ما محدود است». او همچنین گفته با اینکه دو معاون زن در دولتش دارد، اگر دستش باز بود جایگاه‌های بالاتری به زنان می‌داد. با رویکارآمدن حسن روحانی در سال 92، یکی از مطالبات و امیدی که اصلاح‌طلبان و زنان داشتند، این بود که او نیز مانند محمود احمدی‌نژاد از وزیر زن در کابینه‌اش استفاده خواهد کرد؛ اما تنها سه زن آن هم به‌عنوان معاون وارد دولت یازدهم شدند. معصومه ابتکار به‌عنوان ریاست سازمان محیط زیست، شهیندخت مولاوردی در سمت معاونت امور زنان و زهرا احمدی‌پور، رئیس سازمان میراث فرهنگی و گردشگری. روحانی در آخرین روزهای دولت اولش اشرف بروجردی را نیز به سمت ریاست کتابخانه ملی و سازمان اسناد رسمی منصوب کرد. او در شعارهای انتخاباتی در سال 96 وعده داد برای بازگرداندن حقوق ضایع‌شده زنان در دولتش وزارت زنان را تشکیل خواهد داد و این امید وجود داشت که روحانی در دولت دوم خود پا را فراتر گذاشته و چند زن را برای وزارت به مجلس معرفی کند. نام‌های بسیاری نیز در میان بود؛ از شهیندخت مولاوردی برای وزارت آموزش‌و‌پرورش گرفته تا زهرا شجاعی و الهه کولایی و حتی فاطمه طباطبایی، همسر مرحوم سید‌احمد خمینی و پروین داداندیش، همسر محمود واعظی. اتفاقی که رخ نداد و نه‌تنها حسن روحانی هیچ زنی را برای وزارت در نظر نگرفت؛ بلکه تعداد زنان معاون خود را از سه نفر به دو نفر کاهش داد؛ لعیا جنیدی را به معاونت حقوقی رئیس‌جمهور گمارد و معصومه ابتکار را نیز معاون رئیس‌جمهور در امور زنان و خانواده خود کرد.دستم را باز بگذارید
رئیس‌جمهور در بهمن سال 98 و به‌مناسب روز زن، تلاش کرد نبود وزیر زن در کابینه را این‌گونه تبیین کند و به کنایه از وجود دست‌های پنهانی بگوید که مانع او شده‌اند: «چه اشکال دارد که اگر در دولت جمعی ۲۰، ۳۰نفره هستیم، به غیر از معاونان، دست رئیس‌جمهور برای انتخاب وزرای زن نیز باز باشد. برای انتخاب وزیر زن نیز دست رئیس‌جمهور را باز بگذارید. اگر قبول داریم و تعارف نمی‌کنیم و فقط به زبان نمی‌گویم زنان در کنار مردان هستند، باید در سایر موارد نیز گام‌به‌گام پیش برویم و به زنان فرصت حضور بدهیم». همین سخنان نشان می‌داد که روحانی تلاش داشته برای دولت خود از وزیر زن استفاده کند؛ اما نتوانسته است. او البته قول داده بود آنچه را که درباره حضور فعال زنان، جوانان، اقوام و مذاهب در نظر داشته، تا روز آخر دولت پیگیری کند؛ هرچند تا پایان دولت دوازدهم تنها چهار ماه مانده و بعید است اتفاق تازه‌ای رخ دهد.
با این حال دولت روحانی، زمینه حضور زنان را در برخی پست‌ها ارتقا داد. به‌عنوان مثال وزارت خارجه چند سفیر زن به کشورهای دیگر فرستاده و مدتی نیز سخنگوی این سفارتخانه یک زن بود. رئیس‌جمهور در جایی گفته بود: «اگر زنان تصمیم بگیرند، حتی اگر عده‌ای سال‌ها تلاش کرده و پول خرج کرده باشند و رسانه و همه چیز را داشته باشند، اگر زنان ببینند که یک کاندیدا از دیگران بهتر است، با حمایت‌های خود او را در انتخابات پیروز می‌کنند».
توپ را در زمین مجلس بینداز
شهیندخت مولاوردی از اعضای مؤثر جریان اصلاح‌طلبی، از جمله زنانی بود که به کابینه اول دولت حسن روحانی راه یافته بود که در دولت دوم او حتی نامش برای وزارت آموزش و پرورش مطرح بود؛ اما نه‌تنها وزارت به یک مرد رسید، مولاوردی بر‌اساس قانون بازنشستگی از دولت نیز حذف شد. او در تیر 98 در گفت‌وگو با ایلنا، گفته بود: «من بارها به آقای روحانی گفتم که شما توپ را در زمین مجلس بیندازید و یک یا دو خانم را به مجلس معرفی کنید. اگر مجلس رأی داد که فبها، اگر هم که رأی نداد، شما به وعده خود و رسالت و مأموریت‌تان عمل کرده‌اید». در سال 98، بعد از رفتن محمد بطحایی از آموزش و پرورش باز نام مولاوردی برای تصدی این پست بر سر زبان‌ها افتاد؛ اما او به کنایه‌های طرفداران احمدی‌نژاد هم اشاره کرده و گفته بود: «این تابو در دولت دهم شکسته شد و حتی زمانی که در دولت دوازدهم شعار انتخاب وزیر زن وعده داده شد، طرفدارهای دولت قبل به خود من پیامک می‌دادند که این چیزی که برای شما آرزو است، برای ما خاطره است. حساسیتی که در برابر تصمیم‌های دولت یازدهم و دوازدهم برای انتخاب یک زن نه‌تنها به‌عنوان وزیر حتی به‌عنوان استاندار وجود دارد، در دولت قبل وجود نداشت». گذر ایام نشان داد که حق با خانم مولاوردی بوده است و در سال‌های پایانی دولت نیز اتفاق خاصی برای رویکارآمدن وزیر زن در دولت روحانی صورت نگرفت و حال باید منتظر شد و دید نام دومین وزیر زن بعد از انقلاب در فهرست وزاری دولت سیزدهم دیده میشود یا باید چهار یا حتی هشت سال دیگر منتظر باشیم تا رئیس‌جمهور دیگری بیاید.
سایر اخبار این روزنامه
نامزدهای ریاست‌جمهوری ۱۴۰۰ چگونه می‌اندیشند؟
صداوسیما علیه شورای وحدت
چالش‌های انتخاباتی ظریف
محدودیت توان برای انتخاب زنان
آمادگی‌ها را تا سر‌حد نیاز افزایش دهید
جولان کرونا در بهارستان
تعرفه‌های برق ۶۰۰ هزار تومانی برای مردم سیستان‌و‌بلوچستان
ورود خبرنگاران‌آمریکایی و انگلیسی ممنوع میشود؟
بیرانوند را فرستادند روی سکو!
ابتلای ما به بیماری خودایمنی
دادگستری حامی تولید
زلزله گناوه و اهمیت منطقه لرزه‌خیز بوشهر
واکسن زدن اداری نشود
احیای برجام و سیاست داخلی آمریکا
