کمیته ملی المپیک به سبک هر دوره بعد از نشست هیأت اجرایی خود پاداش پای سکوی مدال‌آوران المپیکی را مشخص کرد. به گفته دبیرکل کمیته ملی المپیک قرار است به دارندگان مدال طلا، نقره و برنز المپیک توکیو به ترتیب 10، 5 و 3.5 هزار دلار به عنوان پاداش پای سکو در همان محل برگزاری مسابقات تعلق بگیرد.

این رقم که نسبت به دوره گذشته تغییری پیدا نکرده، با اعتراض زیرپوستی چند ورزشکار و البته انتقاد تند یکی از بازیکنان شناخته‌شده تیم ملی والیبال همراه بود. او در بخشی از استوری خود که به حالت طعنه‌آمیز به مسئولان ورزش کشور انتقاد کرده، نوشته است: «برای اولین‌بار خدا رو شکر می کنم که ما تو المپیک مدال نمی‌گیریم چون واقعا زور داشت بعد از مدال المپیک این باشه پاداش. من که اگه این مدال رو بگیرم و این پاداش رو دریافت کنم، قطعا همونقدر میزارم روش و پس میدم تا دینی گردنمون نیفته!»

در شرایطی که المپیک توکیو یک سالی به دلیل شیوع کرونا عقب افتاده، این پاداش‌ها در حالی اعلام شد که همگان ازجمله ورزشکاران از شرایط اقتصادی کشور باخبر هستند؛ اگر چه در این دوره شاید نه تنها در ایران بلکه تمامی کشورهای شرکت‌کننده به علت آثارهای مخرب کرونا روی اقتصادشان درگیر چنین مسائلی باشند. با اینکه میزان پاداش پای سکوی کمیته ملی المپیک نسبت به دوره قبلی از نظر دلاری تفاوت نداشته است، اما در زمان برگزاری المپیک ریو دلار تقریبا قیمتی بالغ بر 3500 تومان داشته و الان نزدیک به 25 هزار تومان است.

همان طور که روز سه‌شنبه مسئولان کمیته ملی المپیک در نشست خبری خود اعلام کردند، پاداش ویژه‌ای از سوی وزارت ورزش همانند دوره‌های قبلی برای مدال‌آوران المپیکی در نظر گرفته می‌شود. در المپیک ریو 300 سکه برای طلا، 200 سکه برای نقره و 120 سکه برای برنز در نظر گرفته شد، اما این بار به دلیل نوسان در بازار سکه و دردسرهایی که در دوره‌های قبلی به وجود آمده، احتمالا وزارت ورزش پاداش را به صورت ریالی اعلام می‌کند. قطعا این پاداش هم برای مدال‌آوران طلایی چند صد میلیون خواهد بود.

از سوی دیگر اتفاق ویژه و مثبتی هم که در این دوره نسبت به دوره های قبلی رخ داده، این است که رشته‌های تیمی ازجمله والیبال، بسکتبال و شمشیربازی در صورت مدال‌آوری پاداش کامل و برابر با مدال‌آوران رشته‌های انفرادی دریافت می‌کنند. در دوره‌های قبلی شرایط بر این منوال بود که با توجه به زیادبودن تعداد بازیکنان در رشته‌های تیمی، پاداش‌ها نیمی از پاداش مدال‌آوران انفرادی بود. البته در المپیک هیچ وقت، هیچ تیمی از ایران نتوانسته روی سکو برود و در این دوره شاید والیبال و شمشیربازی چنین شانسی را داشته باشند.

اما سوال اصلی اینجاست که ورزشکاران ایرانی در المپیک دنبال چه چیزی می‌گردند، گرفتن پاداش یا کسب افتخار برای کشور؟ به هر حال برخی مسائل را هم نباید نادیده گرفت؛ از پرداخت حقوق ماهیانه 5 میلیونی به ورزشکارانی که سهمیه المپیک را کسب کرده بودند و پرداخت بورسیه به آنها از طریق کمیته بین‌المللی المپیک بگیر تا اولویت قراردادن ورزشکاران المپیکی برای تزریق واکسن کرونا. به نظر می‌رسد در این شرایط اقتصادی کشور نباید ورزشکاران انتظار معجزه از سوی مسئولان ورزش کشور را داشته باشند و تمرکزشان را روی کسب افتخار و بالابردن پرچم ایران در المپیک توکیو بگذارند. قطعا 10 هزار دلار یا همان 250 میلیون تومان هم پاداش کمی برای مدال‌آوران طلایی المپیک نیست؛ چه برسد به اینکه آنها بدانند در بازگشت هم قرار است مبلغ مشابه یا حتی بیشتری را از وزارت ورزش نیز دریافت کنند.