روزنامه آرمان ملی
1400/02/06
پایان ماه عسل قالیباف
نعمت احمدی حقوقدان انتخابات دوره سیزدهم در نوع خود بی‌نظیر یا کم‌نظیر است. از هم‌اکنون نحوست عدد 13 دامان بعضی از کاندیداهای بالقوه را گرفته است. نامه 220 نماینده مجلس در حالی که آقای‌محمد باقرقالیباف از مدت‌ها قبل فعالیت خود را برای ریاست‌جمهوری شروع کرده بود، ضربه کاری به موقعیت او به عنوان یکی از کاندیداهای بالقوه دوره سیزدهم ریاست‌جمهوری است. از طرفی، چنین نامه‌نگاری آنهم اکثریت قریب به اتفاق نمایندگان مجلس یکدست یازدهم هرچند نمی‌توان آن را دخالت در کار قوه مجریه دانست اما خبر از شرایط ویژه‌ای در آینده می‌دهد که مجلسی همسو با ریاست‌جمهوری آقای رئیسی خواهیم داشت. البته شرایط سیاسی و عملکرد افراد به گونه‌ای است که در طول زمان تغییر می‌کند. مثلا در دوره آقای احمدی‌نژاد و در نوبت اولی که ایشان به ریاست‌جمهوری رسید عده‌ای آنچنان شیفته این انتخاب شدند که از خواب فلان فرد تا توصیه یکی از معتمدین و اینکه آقای احمدی‌نژاد هدیه الهی است، سخن گفتند اما همین افراد بعد از اندک مدتی از آقای احمدی‌نژاد رویگردان شدند. آنچه که شرایط اصولگرایان را که به باور من به بن بست از نظر تکثر کاندیداها رسیده بودند، تغییر داد این درخواستی است که 220 نماینده از آقای رئیسی نمودند و بالطبع در صورتی که آقای رئیسی از ریاست قوه قضائیه استعفا بدهد، موضوعی که در چند روز گذشته در مورد آمدن یا نیامدن آقای رئیسی در جامعه مطرح بود که حضور وی در انتخابات ظاهرا موکول و منوط به استعفا از ریاست قوه قضائیه قبل از نام‌نویسی شده بود. اگر آقای رئیسی به این نامه و درخواست‌های دیگر لبیک بگویند و وارد انتخابات شود، سرگردانی اصولگرایان به سرانجامی خواهد رسید اما از نیروهایی که طی این مدت با این امید که اجماعی را با آمدن خود پیش خواهند آورد و از پست‌های خود استعفا کرده‌اند یا به عنوان رئیس‌جمهور بالفعل شرایط موقت شرکت در انتخابات را پشت سر می‌گذاشتند دیگر قادر نخواهند بود در زمین اصولگرایان با آمدن آقای رئیسی بازی کنند و عملا پاک‌باخته‌هایی در اردوگاه اصولگرایان خواهیم داشت که به صندلی قدرت نرسیده با آن خداحافظی کنند. اما روی سخنم با اصلاح‌طلبان است. اصلاح‌طلبان باید در نظر بگیرند شرایط این روز و روزگار انتخابات جایی برای کاندیدای اصلاح‌طلب باقی نمی‌گذارد. به این مهم کاری ندارم که مردم چه اقبالی به صندوق‌های رای خواهند داشت. به این مهم کار دارم آیا کاندیدای اصلاح‌طلب هرکس که باشد و به فرض پیروزی می‌تواند در بن بست‌های به‌وجود آمده فعلی از وضع اقتصادی تا شرایط کرونایی، مذاکرات نیمه‌تمام برجامی، تحریم‌های تعیین تکلیف نشده کاری انجام بدهد و آبروی اصلاح‌طلبان را حفظ کند؟ فرض را قوی می‌گیرم، فرض محال که محال نیست؛ مسئولان شورای نگهبان یا مسئولان بالادستی نظام با آمدن آقای خاتمی، لیدر اصلاح‌طلبان و تاثیرگذارترین چهره اصلاح‌طلب موافقت کنند و ایشان نام‌نویسی هم بکند، فردای 28 خرداد فرض کنیم حماسه دوم خرداد تکرار شود و با رای قاطع مردم مجددا آقای خاتمی به عنوان رئیس‌جمهور منتخب محبوب مردم بعد از بیست‌وچهار سال دوباره سکان اداره اجرایی مملکت را به‌دست گیرد آیا می‌تواند با شرایط موجود کاری از پیش ببرد؟ آقای خاتمی که با شعار توسعه سیاسی، حماسه‌ساز دوم خرداد شد، حتی نتوانست از جان مشاور ارشد خود، سعید حجاریان حفاظت کند. روزنامه‌هایی که باعث پیروزی آقای خاتمی شدند، به صورت فله‌ای توقیف گردیدند. لوایحی که آقای خاتمی به عنوان حدود اختیارات رئیس‌جمهور و قانون انتخابات در زمانه خود آن را کف مطالبات جناح اصلاح‌طلب اعلام نمودند، سرنوشتی نامعلوم پیدا کردند. بعد از 24 سال آقای خاتمی چه اقدامی می‌خواهد یا می‌تواند انجام دهد؟ چه چیزی تغییر کرده است که اصلاح‌طلبان هنوز می‌خواهند کاندیدا معرفی کنند؟ پیام 220 نماینده علاوه بر خطاب به آقای قالیباف، به نظرم، خطاب به اصلاح‌طلبان هم هست. اتفاقا، اصلاح‌طلبان باید بهتر این پیام را دریافت کنند و برای یکبار هم شده است، تصمیم درستی بگیرند تا کاندیدای اصولگرا بدون دغدغه مبارزه با کاندیدای احتمالی اصلاح‌طلب، ولو خاتمی یا تاجزاده یا ظریف باشد، از هم‌اکنون آمادگی چینش کابینه خود را داشته باشد و شرایط ویژه‌ای که در مملکت حاکم است را با این وصف یعنی عدم معرفی کاندیدا از ناحیه اصلاح‌طلبان به نفع اصولگرایان رقم بزنند. اگر اصلاح‌طلبان اندکی تامل کنند و پیش‌فرض مطلب بالا را عین واقعه و محقق بدانند، منت بر جامعه بگذارند و شرایط ویژه مردم از اشتغال و وضع اقتصادی، تعطیلی شهرها، کرونای پیشرفته و مهمتر از همه وضع برجام و مذاکرات ناتمام آن را درنظر بگیرند و اجازه دهند برای یکبار هم که شده همه مسئولیت‌ها بر گردن اصولگرایان بیفتد و بدون دغدغه کاندیدای اصلاح‌طلب در مقابل مردم متعهد باشند که کلاف سردرگم بسیاری از مسائل پیش روی جامعه را اینبار با تشکیل دولتی جوان و انقلابی بازگشایی نمایند. به شرطی که اصلاح‌طلبان شرایط موجود را به خوبی درک کنند.
سایر اخبار این روزنامه
گويا نظامي‌ها پاستور را رهـا نمي‌كنند
دولت واحد نداريم؛ متاسفانه چند دولت داريم
وقت « انتخابات» ياد «حجاب اختياری» افتاديد؟
اعتراضات تک‌نفره را بشنویم
دو هفته حساسي پيش رو داريم
ریاست‌جمهوری زنان و موانع پیش‌رو
ویروس ترسناک «هندی» پشت مرزهای ایران
بازی سیاسی با مشکلات معیشتی مردم
تناقض درحرف و عمل
سكوت در برابر افشاگري‌هاي سياسي!
مثلث کابل، وین و بغداد: فصل تازه خاورمیانه
سوءاستفاده کرونایی از قدرت عمومی
عبور از قاليباف، دعوت از رييسي
دولت آينده فروش بدتر از دولت خام فروش است
چالش سلامت و اعتبار تحصیلی در عبور از «تقلب»
احمدي‌نژاد سال ٩٢ مخالف مذاكره بود
صداوسيما نبايد مخالف مذاكره و لغو تحريم باشد
عدم توازنِ توليد فولاد را آب مي‌كند
پرواز از هند، تکرار تجربه مرگبار «ووهان» و «لندن»
چرا تندروها نگران توافق در وین هستند؟
هند نان‌آور ما، حالا کرونا قاتل جان ما
پایان ماه عسل قالیباف
ژست اپوزیسیونی احمدی‌نژاد
تضاد منافع کارگران در تصویب قانون مشاغل غیر‌رسمی
