چرخش شاهزاده

سید ابوالفضل مدنی‪-‬ شاهزاده محمد بن سلمان پس از ۶ سال بلندپروازی و ماجراجویی در منطقه، سرانجام پس از شکست حامی بزرگش در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا در برابر پیشروی‌ها و پیروزی‌های انصارالله عقب‌نشینی کرد و با تغییر آشکار لحن خود از تهاجمی به تدافعی، خواستار مذاکره با انقلابیون یمن شد و در برابر ایران نیز عقب‌نشینی کرده و از لزوم گفت‌وگو سخن گفته است. وی در یک عقب‌نشینی و چرخش بزرگ اعلام کرد که «عربستان خواهان برقراری روابط دوستانه با ایران است» و مدعی شد که «ما دنبال آن نیستیم که وضعیت در ایران سخت باشد، ما خواهان کامیابی ایران هستیم» در ادامه نیز با بیان این که «دو کشور منافع مشترکی برای پیشرفت و بهبود منطقه و جهان دارند» گفت که «عربستان به‌دنبال خصومت دائمی با ایران نیست» و از آنچه «رفتار منفی» ایران خواند، انتقاد کرد. این تغییر الگوی رفتاری که ناشی از تحول در متغیرهای داخلی، منطقه‌ای و بین‌المللی است باعث شده تا زمینه برای آغاز تماس‌ها میان تهران و ریاض فراهم شود که در صورت تبدیل به یک چارچوب مذاکراتی، می‌تواند زمینه‌های‌گذار تهران و ریاض از «منازعه-تنش فراگیر» به «تنش محدود-رقابت همکاری‌جویانه» را فراهم کند. پس سفر اخیر مصطفی الکاظمی به عربستان نیز همین دستاورد دیپلماتیک بود. در این سفر او نه توانست آورده‌ای اقتصادی داشته باشد و نه در حوزه روابط دو جانبه پیشرفتی داشت اما موفق شد در میانجی‌گری موفق عمل کند. در کمتر از ۱۰ روز پس از بازگشت الکاظمی به عراق شاهد تشکیل جلسه در سطوح عالی امنیتی میان ایران و عربستان در بغداد بودیم که فایننشال تایمز گزارش آن را منتشر کرد. این که هدف بن سلمان از این چرخش ناگهانی چه می‌تواند باشد و تا چه حد به تغییر رفتار دولت جدید آمریکا نسبت به این کشور مربوط می‌شود، جای بحث و بررسی دارد، اما باید دید این نرمش به کجا ختم شده و روابط ایران و سعودی‌ها به کدام سو می‌رود؟