بی مسئولیتی کارمندان با توجیه کرونا


آفتاب یزد _ یگانه شوق الشعرا: در کشور ما انجام کار اداری همواره با مشکلات متعددی همراه بوده است. به این صورت که کارهای اداری همیشه وقت زیادی از افراد را تلف می‌کند زیرا بسیاری از کارمندان تمایلی به انجام دقیق کارهای خود ندارند. در این میان کرونا، دورکاری و محدودیت‌های ناشی از آن باعث شده است که انجام کارهای اداری بیش از پیش طاقت فرسا شوند.بحث قرنطینه و مصوبات ستاد ملی مبارزه با کرونا کاملا قابل احترام هستند اما این موضوع باعث شده است در ادارات دولتی و نهاد‌های مختلف مردم برای انجام کارهای اداری خود با مشکلات زیادی مواجه شوند. زیرا طبق مصوبات حدود یک سوم کارمندان اجازه حضور در محل کار خود دارند و بقیه افراد به صورت دورکار باید مسئولیت‌های خود را انجام دهند و این باعث تعویق افتادن کارهای مردم شده است. باید اشاره کنیم که اعضای ستاد کرونا بر این موضوع تاکید داشتند که ضمن رعایت محدودیت‌ها کار مردم باید انجام شود و به تعویق نیفتد.اما متاسفانه این محدودیت‌ها به بهانه‌ای در دست عده‌ای تبدیل شده است تا بیش از قبل کار مردم را راه نیندازند و وقت کار اداری برای عده‌ای به زمان استراحت تبدیل شود.
>کلافگی و سردرگمی مراجعین
در این خصوص شهروندی به ما گفت: « من حدود 4 ماه است که برای کارهای اداری فارغ التحصیلی به دانشگاه آزاد واحد تهران شمال مراجعه می‌کنم. در این مدت که من بالغ بر 30 دفعه به این مرکز مراجعه کردم همچنان به بهانه‌های مختلف کار من انجام نشده است. زیرا مسئولی که باید این کار را انجام دهد به بهانه درگیری با کرونا در محل کار خود حضور ندارد و از سوی دیگر زمانی که ما اعتراض می‌کنیم که خب برای انجام کارهای دانشجویان نیاز است مسئول دیگری جایگزین شود پاسخی دریافت نمی‌کنیم و مدام به ما می‌گویند که ما بخشنامه‌ای برای جایگزینی دریافت نکرده ایم. » شهروند دیگری در این باره گفت: « به بهانه قطعی سیستم الان ماه هاست که انجام کار من به تعویق افتاده اس و واقعا کلافگی و سردرگمی این روزها با من همراه شده است. مگر می‌شود سه ماه یک سیستمی قطع باشد و کار یک عده آدم انجام نشود و
در نهایت مسئولین بی‌توجه به این موضوع انجام کارهای ما را به تعویق بیندازند.»


>عدم رعایت کامل پروتکل‌های بهداشتی در ادارات
دیگری این گونه گفت: « من تا به امروز چندین بار به اداره ثبت مراجعه کرده ام. اما هر دفعه به بهانه‌های مختلف کار من انجام نشده است و الان نمی‌دانم باید چه کاری انجام دهم؟ کاری که در عرض چند دقیقه به راحتی انجام می‌شود الان ماه هاست که بر روی زمین مانده است. یکبار به من می‌گویند مسئول این کار کرونا گرفته و به مرخصی رفته است و ما در حال انتخاب جایگزین برای او هستیم. بعد از چند روز که مجدد مراجعه کرده‌ام هنوز جایگزینی برای مسئول مربوطه انتخاب نکرده بودند. بعد از دو هفته که جایگزین انتخاب شد زمانی که به اداره مراجعه کردم گفتند از ساعت 12 به دلیل کرونا دیگر پذیرش نداریم و بازهم کار من انجام نشد. »
یکی از دانشجویان در این خصوص به آفتاب یزد گفت: « من این ترم به دلیل همین شرایط دورکاری و بی‌مسئولیت عده‌ای نتوانستم مطابق با برنامه واحد‌های خود را اخذ کنم. چراکه در زمان انتخاب واحد سیستم مشکل داشت و مسئول بی‌مسئولیت آموزش هم در دانشکده به دلیل شرایط دورکاری حضور نداشت و تلفن همراه خود را هم خاموش کرده بود و پاسخگو نبود.به نظر می‌رسد شرایط کرونا فضا را برای بی‌مسئولیتی عده‌ای به راحتی فراهم کرده است. به نحوی که من ترم‌های دیگر هم درگیر تاثیرات انتخاب واحد بد این ترم خود خواهم بود. »کارمند یکی از ادارات گفت: « به نظر می‌رسد که رعایت شرایط دورکاری در ادارات مختلف تنها با سلیقه رئیس آن اداره مربوط است برای مثال من در اداره‌ای که خود مشغول به کار هستم تمام همکارانم باید حضور داشته باشند. اما خود من برای انجام کار اداری سازمان خودمان باید به اداره دیگری مراجعه می‌کردم و به بهانه شرایط دورکاری همان روز برای انجام کار یک دقیقه‌ای و دریافت یک امضا حدود 1 ساعت و نیم معطل شدم و کار اداره ما و بسیاری از مردم دیگر به تعویق افتاد. »شهروند دیگری به آفتاب یزد گفت: « این عدم حضور کارمندان باعث شده است تا در هنکام حضور اندک آن‌ها به شدت این مراکز اداری شلوغ شوند و اتفاقا هیچ پروتکلی هم رعایت نشود. انگار این مراکز از رعایت پروتکل‌های بهداشتی تنها تعطیلی‌ها را یاد گرفته اند. چرا که من بارها به مراکزی مراجعه کردم که خود کارمندان ماسک نداشته‌اند و به مراجعین بدون ماسک هم در این خصوص تذکری نمی‌دادند. عده‌ای تنها به دنبال بهانه‌ای برای کار نکردن بودند که شریط دورکاری این بهانه و شرایط را برای آن‌ها فراهم کرده است. »
>رسوب امراض متعدد در بدنه نیروی انسانی
جعفربای جامعه شناس و محقق در این باره به آفتاب یزد گفت: « بدنه نظام اداری ما پیش از این دچار مشکلات فراوانی بود و به دنبال بهانه‌هایی برای شانه خالی کردن از انجام کار برای ارباب رجوع بود.چرا که متاسفانه عناصر ضعیف و ناتوان برای انجام کار برای فعالیت‌های جهادی و ارائه خدمات به ارباب رجوع را نداشتند.مهمترین مشکل نیروی انسانی ما گرفتاری‌ها و مشکلات عدیده‌ای است که نظام اداری در آن گرفتار است و اتفاقاً گروهی که با ارباب رجوع در ارتباط هستند چون همان طبقه متوسط نظام اداری‌اند که از حقوق چندانی هم برخوردار نیستند در مشکلات فراوانی به سر می‌برند و در نظام تصمیم‌سازی و تصمیم‌گیری اداری هم نقشی ندارند و به هیچ عنوان در حوزه تصمیم‌گیری از آنان به مشارکت گرفته نمی‌شود و همیشه مدیران ارشد برای آنان تصمیمات نامناسبی می‌گیرند که از رضایت شغلی چندانی برخوردار نیستند. عدم رضایت شغلی از یک‌سو حقوق پایین از سوی دیگر، بی‌تعهدی و بی‌مسئولیتی عدم انگیزه انجام کار و فرار از انجام خدمت برای مردم و اخبار مربوط به اختلاس‌ها و استفاده از رانت‌های اداری برای مدیران ارشد باعث بی‌انگیزگی و بی‌توجهی آنان به انجام کار می‌شود.با این مقدمه می‌خواهیم اشاره داشته باشیم که چنین بدنه نیروی انسانی در نظام ادارای که مداوم در اندیشه فرار از کار می‌باشد اینک اجرای طرح دورکاری بخاطر حضور ویروس منحوس کرونا که بهانه لازم برای عدم انجام کاررا فراهم ساخته و باعث شده با فرار از کار بر مشکلات و گرفتاری‌های اربابان رجوع بیفزایند و حضور با ظرفیت
۵۰ درصدی نیز شرایطی برای بهانه‌های عدم انجام کار را برای کارمندان فراهم ساخته است و این امر منجر به بروز مشکلات فراوانی برای ارباب رجوع گشته است. ارباب رجوع‌ها بیش از گذشته گرفتار کارهای خویش شده‌اند فقدان نظارت و بهانه‌هایی اینچنینی با بیماری مزمن نظام اداری مشکلات مراجعان را به یک بحران جدی تبدیل کرده است. رسوب امراض متعدد در بدنه نیروی انسانی از یک سو و گسل‌های وحشتناک پنهان در ساختار اداری وقتی با سوژه کرونا ترکیب شود قطعآ دور کاری و حضور با ۵۹ در صد ی بعنوان راه حل رافع مشکلات که نمیشود بلکه خود مولد معضلات جدیدی خواهد شد. »
>وضعیت نامشخص کرونا
امیرمحمود حریرچی جامعه شناس نیز در این باره به آفتاب یزد گفت: «مسئله یک نوع بی‌حوصلگی موجود است. یک نوع بی‌حوصلگی‌ای که در وضعیت نامشخص کرونا ایجاد شده است. این بی‌حوصلگی نه در ادارات که در تمام عرصه‌های جامعه وجود دارد. چاره کار این نیست که به دنبال توبیخ افراد باشیم بلکه باید برای افراد یکسری انگیزه‌ها را ایجاد کنیم. الان شرایط به گونه‌ای است که برای برگشت به اوضاع عادی هیچ راهی جز واکسیناسیون عمومی وجود ندارد. بروکراسی می‌تواند با استفاده از تکنولوژی‌ها پویا شود اما بروکراسی ما متاسفانه کاغذ بازی است و در این شرایط کاغدبازی نمود بیشتری پیدا کرده است. انگیزه افراد در کارها بسیار ضعیف است به این دلیل که حتی خود مدیران هم در ادارات این روزها حضور ندارند. ما عادت کرده‌ایم به مراجعین پاسخگو نباشیم و از مسئولیت‌های خود سرباز بزنیم. نوعی از بی‌حوصلگی به کارکنان رسیده است و نمودش هم راه نینداختن کار مردم و فرار از مسئولیت هایشان است.در این شرایط با مطرح کردن مقررات و قوانین می‌توانیم مشکلات را حل کنیم بلکه باید تلاش کنیم هرچه زودتر به وسیله واکسیناسیون به زندگی عادی برگردیم. نگرانی عمومی و بی‌حوصلگی دلیل اصلی بسیاری از بی‌مسئولیت‌ها است. مردم همچنان منتظر واکسن هستند و تا زمانی که واکسن به مردم نرسد این نوع از بی‌مسئولیت‌ها دیده می‌شود. نباید مردم مقابل هم قرار بگیرند ولی متاسفانه این شرایط باعث در مقابل هم قرار گرفتن مردم شده است. »