لغو تحریم‌ها ضد تولید ملی نیست

نسرین عبداللهی‪-‬ گسترش تبادلات جهانی از جمله مباحث داغ بین سیاستگذاران حوزه اقتصادی طی سال‌های اخیر به ویژه در دوران پساکروناست. در این رابطه همانطور که از ماهیت واژه «مبادله» بر می‌آید، اهمیت تبادل کالا و خدمات از ضروریاتی است که اهمیت ارجحیت واردات دانش فنی در بحث واردات به جای وابستگی به محصولات خارجی مانند تلویزیون و لوازم خانگی را مورد توجه می‌سازد، اما باید توجه داشت که تکیه بر این دانش با رویکرد تولید داخل با صرف بیان شعارهای دهان پرکن و پرطمطراق گره گشای وضع موجود نیست.
کما اینکه امروز در تمام جهان مناسبات و روابط تجاری و اقتصادی میان کشورها باید به بهترین شکل رخ دهد و در این زمینه به سراغ بخش‌های زیربنایی و صنایع مادر رفت.
بیشتر کشورها امروز از دانش یکدیگر بهره‌برداری کرده و به تدریج آن را ارتقاء داده‌اند و البته این باور به معنای‌عدم نیاز داشتن به تمام محصولات نیست. لذا امروز بخش گسترده‌ای از محصولات چینی یا کره‌ای برگرفته از محصولات ژاپنی است که با ارتقای کیفیت تولیدات خود بازارها را در اختیار گرفته اند؛ بنابراین ما نیز به جای وابستگی به محصولات آن‌ها باید دانش آن را وارد کنیم و با تکیه بر دانش و تکنولوژی آن‌ها کیفیت تولید داخلی را بهبود ببخشیم.
نمونه دیگر قابل ذکر نیز شاید کشورهایی مثل هندوستان باشد که از روز اول قطعات رایانه تولید نمی‌کردند، بلکه به تدریج بر اساس دانش و تجربه‌ای که به دست آوردند، تولید داخلی را تقویت کرده و صادرات خود را با شناسایی بازارهای هدف گسترش دادند. البته در این وادی نگرانی‌های قابل درکی در داخل نسبت به رفع تحریم‌ها و لطمه خوردن بخش‌های تولید وجود دارد و


حتی توسط برخی جریان‌ها اینطور تلقی می‌شود که
با برداشته شدن تحریم‌ها، سیل کالاهای خارجی به کشور سرازیر خواهد شد، در حالی که در «دهکده جهانی» همه کشورها با یکدیگر ارتباط و تجارت دارند و نباید از برداشته شدن تحریم‌‎ها ترسید و نگران بود که با باز شدن درهای کشور محصولات خارجی به کشور می‌آید و تولیدات داخلی نابود می‌شود.
در واقع مشروط بر اینکه همچون همه دنیا مناسبات برنامه‌ریزی شده باشد و ضمن حمایت از تولیدات داخلی، روابط تجاری و اقتصادی خود را با دیگر کشورها توسعه دهیم؛ چه اشکالی دارد محصولات کشورهایی که مشابه تولید داخل نیست و یا نیاز کشور است را نیز وارد کنیم و از آن طرف صادرات یکسری کالاهای تولیدی خودمان به آن‌ها را در دستور کار قرار بدهیم؟ این حقی مشترک بر پایه رابطه برد- برد خواهد بود.