خودآگاهی

بهار زارع زاده‪-‬ چقدر خودتان را میشناسید؟ تا چه میزان از انگیزه‌های خود آگاهی دارید؟ خودآگاهی و خودشناسی مهمترین مهارت زندگی است. خودآگاهی به این معنی است که هر یک از ما چگونه به خود نگاه می‌کنیم و براساس نگاهی که به خود داریم، چه احساسی پیدا می‌کنیم. خودآگاهی یعنی چقدر ما آگاهی داریم روی خودمان، یعنی شناخت و آگاهی روی خود، چقدر خودم رو می‌شناسم، خواسته هام رامیدانم
چقدر نیازها، نقاط قوت و ضعف خود، احساسات و ارزشهای خود را میشناسم. ما هر چقدر بیشتر خودمان را بشناسیم و آگاهی پیدا کنیم روی خصوصیات، نیازها، خواسته ها، اهداف و توانایی‌هایمان بهتر میتوانیم آنچه که هستیم را در خودمان بپذیریم و حتی تغییرش بدهیم. برای اینکه ما بیشتر آگاهی و شناخت به خودمان داشته باشیم یک نامه به خود بنویسیم به این صورت که کاغذی برداریم و به سوال من کیستم پاسخ دهیم نسبت به شناختی که به خود داریم.
عوامل موثر در دست‌یابی به خودآگاهی
خود را با تمام ویژگی‌های مثبت و منفی که دارید بپذیرید و دوست داشته باشید. برای روبرو شدن با واقعیت درونی خودتان آماده باشید. درقبال خود و دیگران مسئولیت‌پذیر باشید. صداقت و شجاعت دو شرط اساسی برای روبه‌رو شدن با حقیقت وجودی‌مان است و برای روبرو شدن با واقعیت درونی‌تان آماده باشید. اولین راه برای شناخت خود این است که تمامی برچسب‌های مخربی را که شخصیت ما را خرد می‌کند کنار گذاشته و با دیدی واقع‌گرایانه به خود بنگریم این برچسب‌ها مثل: من چنین هستم- همیشه اینطور بوده‌ام - دست خودم نیست- طبیعتم اینطوره و... توجیهی برای فرار از اصلاح خود است. برای رها شدن از این برچسب‌ها به نزدیکان خود بگویید که می‌خواهید برخی از این من هستم‌ها را از زندگی خود حذف کنید و برای خود هدف‌های رفتاری تعیین کنید که با رفتار گذشته‌تان فرق داشته باشد و جملات منفی را با فعل گذشته به کار برده و با دید اصلاحی به آن نگاه کنید.


با تلاش برای رسیدن به خودآگاهی، سعی کنید کلیه استعدادهای بالقوه‌تان را کشف کرده و درجهت شکوفایی آن‌ها گام بردارید. ترس، شک وعدم امنیت شما را از انتخاب آزاد منحرف کرده و از خود درونی‌تان دور می‌سازد.
موانع رسیدن به خودآگاهی: غرور داشتن، انتظار و توقع بیش از حد از خود، همه چی را در نهایت عالی خواستن و آگاهی نداشتن از درون خود.
خودآگاهی یک پاسخ هوشمندانه نیازمند خودشناسی و خودکاوی است؛ با خودتان روراست باشید و کم و کاستی‌های‌تان را بشناسید تا بتوانید یک جواب معتبر به این سوال بدهید (بزرگترین نقطه ضعف شما چیست؟)؛ از نقطه ضعفی صحبت کنید که در گذشته مانع پیشرفتتان شده اما بر آن غلبه کرده‌اید؛ شفاف و مستقیم جواب بدهید.
خودآگاهی مثل پیاز است. چندین لایه دارد و هر چه لایه‌های بیشتری را کنار بزنید، احتمال بیشتری دارد که در مواقع نامناسب شروع به گریه کنید. می‌توانیم بگوییم اولین لایه از پیاز خودآگاهی، درک ساده‌ای از احساسات خود است: این موقعی است که خوشحالم. این ناراحتم می‌کند. این به من امید می‌دهد.
متاسفانه افراد بسیاری هستند که حتی در همین پایه‌ای‌ترین سطح خودآگاهی مشکل دارند.
اگر دقت کنیم می‌بینیم که هرچه خودآگاهی شخص کمتر باشد افکار و رفتارش کمتر آزادانه بعد از آن خودش خواهد بود.
خودآگاهی یعنی شما چه احساسی دارید و چرا دچارآن احساس شده اید؛ اگرچه ممکن است این کار در بدو امر برای بعضی از افراد مشکل باشد اما زمانی که فرد شروع به درک خود می‌کند می‌تواند دیگر مهارت‌های احساسی‌اش را نیز توسعه دهد.
یکی از مهم‌ترین اجزای مهارت خودآگاهی؛ شناخت احساسات است. ناتوانی در شناخت احساسات مشکل شایع میباشد؛ همین ناآگاهی از احساسات باعث می‌شود افراد در زندگی خود دچار مشکل شوند.
خودآگاهی ضمن کاهش فشار روانی موقعیتی را به وجود می‌آورد که باعث اعتماد به نفس و حفظ تندرستی می‌شود افرادی که به احساسات و هیجانات خود اطمینان بیشتری دارند مهارت بیشتری در هدایت و کنترل وقایع زندگی از خود نشان می‌دهند و در کارهای خود دقیق‌اند و مسئولیتی را قبول می‌کنند که در توان آن‌ها باشد.