روزنامه آرمان ملی
1400/03/09
صدای «جنگ آب» از اصفهان شنیده شد
آرمان ملی: بالاخره صدای اعتراض و اولین جرقه‌های نزاع‌های آبی در کشور زده شد و زخم کهنه حقابه اصفهان و یزد با تشدید بحران بی‌آبی به صدا درآمد. روز گذشته کشاورزان حقابه‌دار اصفهان به خشکی و نبود آب معترض شدند، این درحالی است که ایران با کاهش بارندگی که در 50 سال اخیر بی‌سابقه بوده است، با تنش آبی در سال پیش‌رو مواجه شده و 200 شهر در معرض تهدید جدی قرار دارند و وضعیت آبی ۱۰۱ شهر قرمز است. همین چند روز پیش بود که عیسی کلانتری رئیس سازمان محیط‌زیست در یک وبینار علمی با موضوع مقابله با پدیده‌های محیط‌زیستی و خشکسالی گفت: «جنگ آب بین استان‌های اصفهان، چهارمحال و بختیاری، یزد، خوزستان و لرستان شروع شده و این جنگ از استان به استان در حال رسیدن از روستا به روستاست.» اشاره او گرچه ناظر بر اضافه برداشت منابع طبیعی، منابع آب زیرزمینی و به بیان روشن‌تر غارت منابع آب است، اما «تنش آبی» در بخش کشاورزی و پس از استانی شدن مدیریت آب و سهم‌بری آن در کشمکش‌های میان مدیران این مناطق، نزدیک به ۲۰ سال است که اهالی روستانشین این استان‌ها را به جنگی ناخواسته برای بقا کشانده است. جنگی که به باور برخی از فعالان محیط‌زیست، ریشه‌های آن را نه در بحران آب که سال‌هاست گوش مردم از شنیدن آن پر شده، که باید در ناکارآمدی مدیران برای مدیریت منابع آب و تضییع حقوق شهروندانی که از محل این منابع امرارمعاش می‌کردند جست‌وجو کرد.اعتراض کشاورزان اصفهانی
کشاورزان اصفهانی مدت‌هاست به طرح‌های انتقال آب که آن را دزدی از حقابه خود می‌دانند، معترضند. از طرح انتقال آب به یزد که به گفته معترضان به اسم «آب شرب» از سال‌ها پیش انجام شده تا طرح‌های در دست اجرای یک دهه اخیر همچون پروژه انتقال آب «بن- بروجن» در چهارمحال و بختیاری که با وجود صدور حکم قضائی برای توقف پروژه، همچنان از جانِ بی‌جان زاینده‌رود ارتزاق می‌کند. کشاورزان حقابه‌دار با بحرانی‌تر شدن وضعیت کشاورزی و دامداری در این مناطق به خصوص در منطقه شرق اصفهان از سال‌های ابتدایی دهه ۹۰ بارها به خاطر وضعیت برداشت از زاینده‌رود، طرح‌های انتقال آب و برداشت غیراصولی آن تجمع و اعتراض کرده‌اند و حتی طی سال‌های گذشته کار به تخریب لوله‌های انتقال آب از سوی کشاورزان و بسته شدن مسیر توسط تراکتورها هم کشیده شده است. این تجمعات این روزها در ابعاد گسترده‌تری در اعتراض به اجرا نشدن مصوبات پیشین در شورای عالی آب برای توقف اجرای پروژه‌های انتقال آب از جمله پروژه انتقال آب بن-بروجن نمود یافته است که یکی از نمایندگان اصفهان در سال ۹۸، با استناد به نقص‌های فنی این پروژه، رسوایی اجرای آن را از پروژه سد گتوند بدتر دانسته بود. بنا به گزارش اعتماد آنلاین، کشاورزان معترض می‌گویند، با توجه به مصوبه دولت مبنی بر ممنوعیت بارگذاری جدید روی زاینده‌رود، قرار نبود پروژه بن-بروجن فعال شود، اما دیدیم که این پروژه انتقال آب هم فعال شده است. گرچه گفته میشود پس از اعتراضات کشاورزان، با پیگیری نظام صنفی کشاورزی و فعالان محیط‌زیست و دوستداران زاینده‌رود، دستور توقف اجرای پروژه بن-بروجن از سوی دادستانی صادر شده، اما همچنان خبری از توقف اجرای طرح نیست. کشاورزان معترض می‌گویند، وقتی کسی نیست که جلوی انتقال غیرقانونی و برداشت‌های غیراصولی را بگیرد، خودمان مانع برداشت غیرمجاز آب می‌شویم.
نام‌مان را گذاشته‌اند اخلالگر!
یکی از کشاورزان اهل ورزنه در شرق اصفهان با اشاره به تلاش‌های حقابه‌داران اصفهان در یک دهه اخیر می‌گوید: «در سال‌های گذشته به دلیل مطالبه حق‌مان حتی نام‌مان را اخلالگر گذاشته‌اند. از سال ۹۱ که آن‌گونه با اعتراضات صنفی ما برخورد کردند و حدود ۲۰ نفر از کشاورزان معترض به برداشت حقابه بر اثر برخورد خشونت‌بار نیروهای انتظامی دچار آسیب شدند، تا سال‌های بعد از آنکه با اتهاماتی چون ضدانقلاب و خرابکار برای ما پرونده‌سازی کردند، اوضاع برای حقابه‌داران فرقی نکرده و همچنان آبی که حق زمین‌های کشاورزان است به اسم «آب شرب» به شهرهای دیگر و کارخانجات انتقال پیدا می‌کند که این مساله کشاورزی ما را دچار بحران کرده. به نحوی که خیلی‌ها مجبور به مهاجرت شده‌اند.» به گفته این کشاورز، محکومیت و پرونده‌سازی قضائی برای کشاورزانی که تنها به منظور مطالبه حق قانونی‌شان اقدام به برگزاری تجمع و راهپیمایی می‌کنند در حالی صورت گرفته که بسیاری از آنها بارها با تنظیم نامه‌هایی از مسئولان خواسته‌اند پیگیر بازگرداندن سهم‌شان از حقابه شوند: «چند سالی است که تلاش کرده‌ایم به هر نحوی شده از طریق نامه و تنظیم درخواست‌هایی حرف‌مان را به گوش ارگان‌ها برسانیم. از بخشداری و فرمانداری تا دادگاه، شورای شهر، بسیج، استانداری و... خلاصه هرجا که بگویید رفته‌ایم. خودم بارها به عنوان یک حقابه‌دار رفته‌ام استانداری تا حقم را بگیرم، اما هنوز به نتیجه نرسیده‌ام. متاسفانه همه هم سکوت کرده‌اند. از نماینده‌های مجلس‌مان گرفته تا ائمه جمعه و مراجع تقلید.» به گفته او آخرین بار یک ماه پیش و در جلسه‌ای که برگزار شد دادستان اصفهان قول داد تا سوم خرداد پروژه بن-بروجن را متوقف کند، اما با گذشت یک ماه همچنان این پروژه در حال اجراست: «حتی دادستان اعلام کرد اگر این پروژه متوقف نشود، استعفا می‌کند. الان یک ماه گذشته و اتفاقی نیفتاده. حتی اگر استعفا هم کند، مشکلی از ما حل نمی‌شود. ایشان از سال ۹۷ به ما قول داده بود که موضوع حقابه‌ها حل شود و نشد.» به گفته این کشاورزان، بحرانی شدن شرایط برای امرارمعاش از طریق کار در زمین‌های کشاورزی یا دامداری در مناطقی همچون روستاهای شرق اصفهان بسیاری را مجبور به مهاجرت کرده است: «حقابه را که گرفته‌اند، ولی در تمام این سال‌ها حتی یک کارخانه اینجا راه نینداخته‌اند که جوان‌های ما با این سختی رفت‌وآمد و خطراتش، برای کار به شهرهای یزد و اردکان و غیره نروند. این فضای ناامیدی نسبت به درآمدزایی از زمین‌های کشاورزی، در نهایت خیلی‌ها را مجبور به مهاجرت به شهرهای دیگه کرده است.» یکی دیگر از کشاورزان ورزنه‌ای در این باره می‌گوید: «کشاورزی یک کار فصلی است، اما ورزنه حتی یک کارخانه هم ندارد که منِ کارگر فصلی در ایام بیکاری مشغول کار بشم. یا اگر زمینم را از دست دادم شغل دیگری برای تامین درآمدم داشته باشم. هرچه هست و نیست همین زمین‌هاست.» این در حالی است که کشاورزان شرق اصفهان در ماه‌های گذشته پنج بار به محل اجرای پروژه بن-بروجن رفته‌اند تا این پروژه را متوقف کنند، اما این پروژه که گفته شد حکم دادستانی برای توقفش صادر شده، همچنان در حال اجراست.
سایر اخبار این روزنامه
هنرمندان بايد بتوانند با مردم حرف بزنند
صدای «جنگ آب» از اصفهان شنیده شد
روی کار بیایم، راحت‌تان نمی‌گذارم!
ايران از فرصت انعطاف بايدن استفاده كند
اواخر خرداد واکسن داخلی به بازار می‌آید
ماموريت انتخاباتي ناجا!
حالا نامه رئیس جمهور به مقصد شورای نگهبان
پیامدهای مشارکت حداکثری
سازمان‌دهی اصلاحات در دوران انفعال
بررسي حقوقي تقاضاي رئیس‌جمهور از شورای نگهبان
انتخابات و خواست مردم
نگاه مردم به انتخابات؛ فراتر از جناح‌ها
