ضرورت ساماندهی حیوانات بی‌سرپرست

امید مرادی‪-‬ مسئله رشد جمعیت سگ‌ها و گربه‌های بی‌سرپناه و آسیب دیده در حاشیه شهرها و جاده‌ها در صورت‌عدم ساماندهی علمی در سطح ملی به معضلی غیرقابل حل در کشور تبدیل خواهد شد. متاسفانه به رغم گذشت دهه‌ها از ایده حذف فیزیکی این حیوانات در کشور، هنوز عده‌ای در برابر استفاده از روش‌ها و سیاست‌های علمی، اخلاقی و پایدار برای کنترل جمعیت آن‌ها مقاومت می‌کنند. جمعیت سگ‌های بی‌سرپرست در سطح کشور به چند میلیون قلاده رسیده است اما هنوز برآورد ملی و دقیقی نسبت به جمعیت آن‌ها، رفتارشناسی، مسائل بهداشتی و ایمنی، اصول زنده‌گیری و چشم‌انداز زیستی آن‌ها در کنار شهروندان مشاهده و اجرایی نمی‌شود. وقتی آمارها، ساختار، جامعه هدف و اهداف یک پروژه ملی در میان و بلندمدت مشخص و مورد تایید تمام دست اندرکاران نباشد به نتیجه موفقیت‌آمیزی نخواهد رسید. دستورالعمل کنترل جمعیت سگ‌ها در پاییز سال ۸۷ از طرف وزارت کشور و سازمان شهرداری‌ها و دهیاری‌های کشور به تمام استانداران ابلاغ شد؛ اما تاکنون بخش‌هایی از آن مورد غفلت قرار گرفته و همچنان رویکرد غیرمتمرکز در اجرای این سند ملی پیش می‌رود. به ویژه بخش آموزش و ارتقای آگاهی‌های عمومی در این زمینه مورد بی‌توجهی در خیلی از شهرها قرار دارد. رویکرد تازه بخش ساماندهی شهرداری تهران را قابل توجه و مثبت خواند و کشتار و حذف فیزیکی سگ‌های بی‌سرپناه و سالم را عملی ناموجه و غیرکارشناسی است که در سه دهه گذشته فاقد پاسخ دهی و موفقیت در کنترل جمعیت این حیوانات بوده است؛ به رغم این که بودجه بسیاری برای این اقدام از سوی شهرداری‌ها و پیمانکاران آن‌ها صرف شده است. طبق استانداردهای جهانی و پروتکل‌های ترویجی سازمان‌های بین‌المللی و تخصصی، حیوانات بی‌سرپناه از رفاه محروم هستند یعنی حضور آزادانه و بی‌سرپناه سگ‌ها در حاشیه شهرها باعث آزار، بیماری و اختلال در زندگی آن‌هاست. بنابراین ما اعتقاد داریم که کنترل جمعیت آن‌ها شامل یک چرخه کنترل و ساماندهی شده باید باشد که پیرو یک استراتژی کلان، شامل حلقه‌های زنده گیری، انگل تراپی و درمان، نگهداری در مراکز و شلترها و عقیم‌سازی می‌باشد.