تمام این اتهامات در استقلال فراموش می‌شوند

سرمقاله  فرشاد کاس‌نژاد   @Farshadcasnejad   نامه هیأت مدیره استقلا‌ل خطاب به وزیر ورزش و جوانان در اعتراض به مدیرعاملی احمد مددی و فاش‌گویی پرده‌هایی از عملکرد و به تعبیر هیأت مدیره تخلفات مدیرعامل، تازگی ندارد. هیأت مدیره استقلال هنگام برکناری احمد سعادتمند نیز حرف‌هایی مشابه را در بیانیه‌ رسمی نوشت و بعد فراموش شد. استقلال به فراموشی این تخلفات اقتصادی و سوءمدیریت خانمانسوز عادت دارد. اما نکته مهم‌تر در نامه استعفای هیأت مدیره این است که طلب اخراج مدیرعامل باشگاه از وزیر ورزش و جوانان، وهن جایگاه هیأت مدیره است. آنها در این نامه نه در لفافه بلکه به وضوح به همه یادآوری کرده‌اند که اختیاری برای تعیین و برکناری مدیرعامل ندارند. پرسش این است که بدون داشتن چنین اختیاری چرا تا امروز سمت عضویت در هیأت مدیره را پذیرفته بودند و چرا با برکناری فرضی مددی بعد از این نامه‌نگاری همچنان عضو هیأت‌مدیره خواهند بود؟ برگردیم به مهرماه ۱۳۹۹. وقتی که اعضای هیأت مدیره استقلال هنگام برکناری احمد سعادتمند بیانیه مشترک نوشتند. در آن بیانیه به سفر نابه‌هنگام و بی‌نتیجه سعادتمند به ایتالیا و برهم ‌ریختن تمرکز تیم با طرح موضوع دروغین بازگشت آندره‌آ استراماچونی اشاره شده بود. این یعنی کارشکنی مدیرعامل علیه سرمربی (فرهاد مجیدی) و تیم. اهمال در پرداخت مطالبات شفر و بسته شدن پنجره نقل و انتقالات از دیگر اتهامات هیأت مدیره استقلال به مدیرعامل بود اما هیأت‌مدیره استقلال از موضوعات دیگری هم پرده برداشت، از جمله رفتارهای خلاف شأن باشگاه و طرح موضوع حضور سؤال‌برانگیز مدیرعامل در یک هتل برای مذاکره در نقل و انتقالات و همراهی شائبه‌برانگیز افراد بی‌ربط به باشگاه در اتاق مذاکرات. قراردادهای اقتصادی بی‌نتیجه، خروج ارز از کشور و بسیاری موارد دیگر را هیأت مدیره استقلال درباره احمد سعادتمند در بیانیه رسمی خود نوشت اما آن بیانیه فقط حکم برکناری سعادتمند بود و بعد از برکناری مسئولیتی بر عهده سعادتمند نبود و هیچ‌کس پیگیر نشد که اگر آن اتهامات درباره مدیرعامل وقت منجر به خساراتی برای استقلال شده است، چرا از سوی هیأت مدیره بررسی نشده یا منجر به طرح شکایت نمی‌شود. آنچه امروز درباره احمد مددی مطرح شد نیز بعدها از یاد خواهد رفت و خسارت‌ها برای استقلال جبران نمی‌شوند. هیأت مدیره استقلال از حضور افرادی در باشگاه حرف می‌زند که به آنها لقب فاسد می‌دهد. اعضای هیأت مدیره می‌نویسند که با حضور آن افراد کورسوی امید باقی نمانده است. هیأت مدیره از ابهامات مالی حرف می‌زند و از شفاف نبودن صورت‌های مالی، از رسوایی در تیم‌های پایه حرف می‌زند و از دریافت ۱۲۰ میلیون برای عضویت یک بازیکن در تیم‌های پایه استقلال. در آن تیم‌های پایه باید نسل‌های آینده باشگاه ساخته شوند. هیأت مدیره استقلال از تخلفات مدیرعامل در نقل و انتقالات می‌گوید. همه اینها جز یک فاجعه از چه چیز دیگری خبر می‌دهد؟ اما آیا خسارت‌هایی که به استقلال رسیده، جبران می‌شود؟ آیا ماجراهای احمد سعادتمند پیگیری شد که امیدی به بررسی تخلفات تازه وجود داشته باشد. اینها حدس و گمان‌های رسانه‌ها درباره تخلفات و فساد نیست، بلکه بیانیه‌ها و نامه‌های رسمی و علنی هیأت مدیره باشگاه است که مرور بندهایش سرگیجه‌آور است.