شاید وقتی تیم ملی والیبال با هدایت آلکنو در گام اول لیگ ملت‌های 2021 برابر ژاپن سه بر صفر شکست خورد، کمتر کسی تصور می‌کرد که ایران با سرمربیگری او اینقدر زود روی ریل پیروزی بیفتد و قطاری که در آن قرار گرفته، بدون ترمز به سوی بالای جدول گام بردارد. بلندقامتان ایرانی در 4 بازی اخیر خود هلند، کانادا، ایتالیا و بلغارستان را مقتدرانه از پیش‌رو برداشتند و خودشان را تا رده ششم جدول بالا کشیدند.

اما جدا از بردهای متوالی نحوه بازی تیم ملی رضایت خیلی از علاقه‌مندان به والیبال را جلب کرده و به مقبولیت آلکنو در ایران افزوده است. یکی از مواردی که در سال‌های گذشته مورد انتقاد قرار می‌گرفت، استفاده از یکسری بازیکنان ثابت در زمین بود. در واقع ترکیب ثابت تیم ملی در هر بازی از لیگ ملت‌ها که به صورت فشرده هم برگزار می‌شد، با کمترین تغییر در هر بازی از قبل مشخص بود. با ورود آلکنو اما شرایط کاملا تغییر کرده و تاکنون هر 17 بازیکنی که به ریمینی ایتالیا رفته‌اند، توانستند دقایقی را در زمین حضور پیدا کنند. در 6 بازی اخیر حتی یک ترکیب تکراری هم از سوی آلکنو دیده نشده و او از این کار با پیروزی‌های متوالی اخیر نتیجه هم گرفته است. در واقع دیگر نیمکت‌نشینی سعید معروف هم برای کسی اتفاق عجیبی نیست.

اما تفاوت بزرگ بین کولاکوویچ و آلکنو، در روند بازی ایران کاملا واضح است. کافی است اتفاقاتی که در اواخر ست دوم بازی با بلغارستان رخ داد را یک‌بار تماشا کنید. ایران 23 بر 20 عقب بود و کمتر کسی تصور می‌کرد که تیم آلکنو توانایی جبران نتیجه را داشته باشد. سعید معروف و صابر کاظمی به جای وادی و سعادت وارد زمین شد. وقتی ایران یک امتیاز گرفت، اسفندیار هم که چند دقیقه قبل شدیدا از سوی آلکنو مورد انتقاد قرار گرفت و به بیرون رفته بود، به جای خود بازگشت تا در خط سرویس قرار بگیرد. این سه تغییر در ترکیب ایران کافی بود تا بازی در امتیاز 24 برابر شود. رالی بین دو تیم ادامه داشت تا ایران در نهایت 33 بر 31 به برتری رسید. این اوج کار هنر ولادیمیر آلکنو بود؛ تعویض‌های به موقعی که باعث پیروزی ایران شد، البته در گرفتن تایم اوت و حتی درخواست ویدیوچک نیز تجربه آلکنو به یاری او می‌آید و باعث تغییر روند بازی به سود ایران می‌شود. اما یادمان نرفته که کولاکوویچ به خاطر دیر اقدام‌کردن در تعویض و گرفتن تایم اوت چقدر مورد انتقاد قرار می‌گرفت.

و در آخر جا دارد به اعتماد آلکنو به جوان‌های ایرانی اشاره کنیم که در همین فاصله کوتاه آنقدر اعتماد‌به‌نفس پیدا کرده‌اند که در هر بازی در نقش یک ستاره ظاهر می‌شوند. نفراتی همچون اسفندیار، کاظمی، صالحی و سعادت حتی توانایی بازی در المپیک را هم خواهند داشت.