روزنامه جوان
1400/03/20
یکی به داد پارالمپیکی‌ها برسد
در روز‌هایی که شادی وصف‌ناپذیر پیروزی تیم ملی فوتبال مقابل بحرین باعث شده از یک سو شاهد صدور پیام‌های عجیب و غریب و فتح‌الفتوح عنوان شدن این پیروزی و از سوی دیگر سرازیر شدن مبالغ هنگفتی به عنوان پاداش این پیروزی به جیب بازیکنان و فدراسیون فوتبال باشیم، شنیدن خبر عدم واریز بودجه فدراسیون‌های پارالمپیکی و تأخیر در پرداخت تمام بودجه آن‌ها بسیار تأمل‌انگیز است.بدون تردید پیروزی مقابل بحرین یک برد شیرین ورزشی مقابل یک تیم چرک و ناجوانمرد بود، اما همانطور که طی چند روز اخیر عنوان شد بزرگنمایی بیهوده این پیروزی، آن هم در حالی که هنوز کار اصلی تیم، یعنی برد مقابل عراق باقیست کاری بسیار بیهوده و وحشتناک است. حالا در نظر بگیرید که میلیون‌ها و میلیارد‌ها تومان هم مقابل چشم ورزشکاران المپیکی و پارالمپیکی که از کمترین حق خود محروم هستند و قرار است در همین مرداد‌ماه راهی توکیو شوند سرازیر جیب فوتبالی شود که در خوشبینانه‌ترین حالت با برتری مقابل عراق به عنوان تیم اول گروه تنها راهی مرحله بعد مسابقات انتخابی جام جهانی میشود و در غیر این صورت از گردونه مسابقات حذف خواهد شد.
باز هم جای شکی نیست که ورزشکاران جانباز و معلول ایران در طول سال‌ها شرکت در مسابقات پارالمپیک و پاراآسیایی همواره از جمله موفق‌ترین ورزشکاران و مدال‌آورترین چهره‌های ورزش کشور بود‌ه‌ا‌ند که در بسیاری از سال‌ها جور کم‌کاری همین فوتبال را کشیده‌اند و جای همین فوتبال پرچم مقدس ایران را در اقصی نقاط جهان بالا برده‌اند. حالا، اما در آستانه اعزام به بزرگ‌ترین آوردگاه ورزشی جهان، یعنی پارالمپیک اینگونه با مشکل دریافت بودجه روبه‌رو هستند، به‌گونه‌ای که این کسری بودجه و عدم رسیدگی می‌تواند به‌طور مستقیم روی روحیه این ورزشکاران و مدال‌آوران تأثیر‌گذار باشد.
سؤال اینجاست که چگونه برای یک پیروزی خوب فوتبال اینگونه بریز و بپاش صورت می‌گیرد و اینگونه همه از خود بی‌خود می‌شوند، اما در همین روز‌ها کسی صدای بچه‌های پارالمپیکی را نمی‌شود! چگونه است برای کاری که هنوز تمام نشده پاداش می‌دهند، ولی کسی قهرمانان و افتخارآفرینانی را که نیازی به تعریف و تمجید‌های آنچنانی ندارند به حساب نمی‌آورد، آیا کسی نیست که به داد این بچه‌ها برسد؟!
این درد مربوط به دیروز و امروز نیست، دردی است که سال‌هاست گریبان ورزش کشور را گرفته است. ورزش سیاست‌زده‌ای که با یک غوره سردیش میشود و با یک مویز گرم. ورزشی که هنوز نمی‌تواند موضوعات خود را اهم و فی‌الاهم کند و متوجه نیست که نباید اینگونه اسیر جوسازی شود و موضوع مهمی، چون المپیک و پارالمپیک را فراموش کند.
داستان دیده نشدن قهرمانان و مدال‌آوران، داستان امروز و دیروز نیست، اما وقتی همزمان میشود با این همه بذل و بخشش از بیت‌المال، آن وقت است که دیگر اوضاع فرق خواهد کرد. آن وقت باید فریاد زد بابت این همه تبعیض و این همه فوتبال‌زدگی که درد اصلی ورزش کشور و مسئولان آن است.
فوتبال و تأثیرات اجتماعی پیروزی یا شکست آن سر جای خود، اما نباید فراموش کنیم که ورزش کشور میدانی به مراتب بزرگ‌تر و مهم‌تر از مرحله اول انتخابی جام جهانی را در پیش دارد، میدانی به نام المپیک و پارالمپیک. میدانی که شناسنامه ورزش هر کشور محسوب میشود و موفقیت در آن شاخصه رشد و توسعه ورزش هر کشور است. حالا قضاوت کنید آیا نباید تأسف خورد به حال ورزشی که برای یک پیروزی میلیاردی و میلیونی می‌بخشد، اما وقتی حرف المپیک و پارالمپیک به میان می‌آید کاسه گدایی به دست می‌گیرد.
سایر اخبار این روزنامه
شئونات اسلامی را ابزار انتخاباتی نکنید
ترسیم چهره آینده منطقه در نماز جمعه مسجد اموی!
آقای روحانی! خودکرده را تدبیر نیست
«توافق احتمالی» احتمالاً بعد از انتخابات ایران!
نگرانی کوتوله‌ها از پازل قدرت ایران
آئینه شکستن خطاست!
اینک زمان قیام علیه خط عقبگرد و درجا زدن است
تفاهم سینمایی ایران و چین برای خاتمه سیطره هالیوود در شرق
صفر تا صد کشتی سازی بومی شد
بی‌تدبیری در تأمین دوز دوم و صف مجدد سالمندان
بازگشایی مدارس در این شرایط بی‌درایتی است
یکی به داد پارالمپیکی‌ها برسد
نسبت و مناسبت عجیب دولت و اصلاح‌طلبان با مناظره‌ها
