روزنامه جوان
1400/03/23
سرمایه‌سوزی به سبک مدیران ورزش!
لیست نهایی وزنه‌برداران المپیکی از سوی فدراسیون جهانی اعلام شد و هاشمی و داوودی در حالی سهمیه گرفتند که هیچ اثری از نام سهراب مرادی و کیانوش رستمی در این لیست دیده نمی‌شد. بازگشت احسان حدادی مصدوم به کشور خبر ناامید‌کننده دیگری برای ورزش کشور بود. به غیرا از سهراب مرادی که دلیل اصلی ناکامی‌اش مصدومیت‌های طولانی مدت بوده، دو چهره سرشناس ورزش کشور اسیر حواشی و توقعات زیادی شدند که ثمره آن سقوط آزاد بود. ملی‌پوش وزنه‌برداری با اینکه با تمرینات جداگانه در المپیک ریو مدال طلا گرفت و در ادامه نیز با همان فرمان پیش رفت، ولی اصرار بر تک‌روی و تافته جدا بافته بودنش باعث شد حسرت المپیک توکیو به دلش بماند. در این مدت رستمی در پروسه کسب سهمیه هرگز از مواضعش کوتاه نیامد و حاضر نشد پابه‌پای سایر ملی‌پوشان بجنگد. حمایت فدراسیون وزنه‌برداری از تک‌روی‌های رستمی به جای بازگرداندن او به راه تیم ملی، این وزنه‌بردار را به انزوای بیشتر سوق داد. حدادی نیز از جهاتی به کیانوش رستمی شبیه است. البته با این تفاوت که تک‌ستاره بودن او در رشته دوومیدانی ایران حس جاه‌طلبی و خودخواهی را در حدادی تقویت کرده، به گونه‌ای که قهرمان پرتاب دیسک آسیا همچنان با تکیه بر مدال نقره‌ای که در المپیک لندن به دست آورده، خواهان بیشترین و بهترین امکانات است. احسان حدادی بعد از ناکامی در المپیک ریو همچنان بر مواضعش مبنی بر انجام تمرینات زیر نظر مربی امریکایی و خارج از کشور تأکید داشت. فدراسیون دوومیدانی هم با تکرار اشتباهات فدراسیون وزنه‌برداری به خواسته‌های مختلف این ملی‌پوش پرتاب دیسک تن داد. جراحی خار پاشنه در آلمان و حضور در اردوی امریکا از جمله خواسته‌های برآورده شده حدادی بود که نتیجه‌ای جز مصدومیت برای او نداشت. حالا حدادی با دیسک بیرون‌زده کمرش به ایران برگشته و تکلیفش برای حضور یا عدم حضور در توکیو مشخص نیست.نحوه برخورد با نخبه‌های ورزش مشکل اصلی ماست. مدیران ما برای آنکه منتقدان را ساکت نگه دارند و به عبارتی مدال‌آوران را به ادامه کار راضی کنند در مقابل خواسته تک‌ستاره‌ها منفعلاًنه عمل می‌کنند. وقتی مدال‌آوری حاضر به حضور در اردوی تیم ملی و کار کردن زیر نظر سرمربی نمی‌شود به جای آنکه با دفاع کردن از حقوق تیم ملی موضع قاطع بگیرند و ورزشکار ملی را به مسیر درست هدایت کنند برای دور ماندن از انتقاد‌ها و حفظ صندلی صراحتاً از سرکشی ورزشکار خود حمایت می‌کنند. از طرفی در قبال درخواست اعزام‌های برون‌مرزی و گذراندن مراحل درمانی در خارج از کشور نه تنها ایستادگی نمی‌کنند، بلکه با کمک گرفتن از مدیران کمیته و وزارت راه را برای تحقق انتظارات نابجای آن‌ها هموار می‌کنند!
سرمایه‌سوزی هدفی است که برخی از مدیران و مسئولان خواسته یا ناخواسته، آگاهانه یا ناآگاهانه بر آن تأکید دارند و مدیریت‌شان را بر این اساس پی‌ریزی می‌کنند. تأمین امکانات و نیاز‌های ورزشکاران در بعد قهرمانی وظیفه وزارت ورزش، کمیته ملی المپیک و فدراسیون‌هاست، اما اینکه برخی چهره‌ها با سوءاستفاده از موفقیت‌های قبلی‌شان خود را تافته جدا بافته بدانند، آفت کشنده‌ای است که به جان ورزش افتاده است. کیانوش رستمی و احسان حدادی قربانی همین آفت شده‌اند، اولی قطعاً المپیک را از دست داده و دومی هم شرایطش نامعلوم است. این وسط حق زیادی از ورزش ما ضایع شده؛ اول از همه اینکه سرمایه‌هایمان به خاطر خودخواهی‌ها و بلندپروازی‌های مخرب‌شان لگد به استعداد و توانایی‌های‌شان زدند، دوم اینکه هزینه زیادی بابت آماده‌سازی آن‌ها صرف شده و شاید اگر این فرصت به چهره‌های جوان و بی‌ادعا داده می‌شد حالا آقایان تا این اندازه مغموم و پشیمان نبودند.
سایر اخبار این روزنامه
هفته «انتخاب مردم»
وقت درخشش ستاره‌های ایرانی
بشتابید به سوی تکنولوژی انرژی خورشیدی!
حماس: ضرب شست ديگري به تل‌آويو نشان مي‌دهيم
انحصار داروخانه‌ها هم شكست
اصلاح‌طلبان در انتخابات داخلي خود تقلب كردند!
انتخابات؛ حق، تکلیف و مجاهدت
سرعت گردش پول و پيشنهادي به رئيس‌جمهور ايران
توليد ۲ ماه روغن كشور به افغانستان قاچاق مي‌شود
پایان سیاسی نتانیاهو یا پایان نخست‌وزیری
سرمایه‌سوزی به سبک مدیران ورزش!
