روزنامه ایران ورزشی
1400/03/24
معادلات پیچیده صعود و دردسرهای اسکوچیچ
یادداشت آرمن ساروخانیان با فرمول عجیب AFC برای صعود تیم‌ها و نتایج ضعیف دور رفت با هدایت ویلموتس، صعود تیم ملی به معادله‌ای چندمجهولی تبدیل شده است. از روز اول می‌دانستیم که صعود با چهار برد قطعی خواهد بود و تیم ملی موفق شد سه بازی اول را ببرد، ولی حالا به سخت‌ترین بازی رسیده‌ایم و سؤال اینجاست که اگر با عراق به تساوی برسیم، تکلیف چیست؟ یکی از این مجهولات، بازی صبح دیروز کره جنوبی و لبنان بود که با وجود گل زودهنگام لبنان با برتری کره به پایان رسید؛ همان نتیجه‌ای که دلخواه ما بود. با این حال هنوز تساوی تضمین صعود تیم ملی نیست و لازم است که یکی از اتفاقات زیر هم در بازی‌های روز آخر رخ بدهد: شکست ازبکستان مقابل عربستان، شکست امارات مقابل ویتنام یا نبردن اردن مقابل استرالیا. هرچند احتمال زیادی وجود دارد که نتایج حداقل یکی از این سه بازی به نفع ما باشد (بخصوص بازی استرالیا – اردن)، ولی مشکل اینجاست که هر سه بازی بعد از بازی ایران – عراق به پایان می‌رسد. به همین دلیل اسکوچیچ و بازیکنان تیم ملی از روز اول تأکید داشتند که برای بردن عراق به زمین می‌روند، ولی اگر اوضاع مطابق انتظار پیش نرفت و گره بازی باز نشد، واکنش سرمربی و بازیکنان تیم ملی چه باید باشد؟ قطعاً بردن عراق بهترین نتیجه است که جای اما و اگر باقی نمی‌گذارد و چه بهتر که تیم ملی زودتر به گل برسد تا با اضطراب کمتری بازی کند، ولی سبک بازی عراق و کیفیت بد چمن ورزشگاه المحرق دلایلی است که به سناریوهای دیگر هم فکر کنیم. در روزهای گذشته مطالب زیادی درباره پتانسیل بالای تیم ملی و بخصوص کیفیت مهاجمانش نوشته شده، ولی عراق با فوتبال تخریبی‌اش می‌تواند بازی هر تیمی در آسیا را دچار سکته کند و از کار بیندازد. فراموش نکنیم که تیم ملی در چهار تقابل آخرش نتوانسته عراق را ببرد و از آخرین برد ما مقابل این تیم حدود شش سال می‌گذرد. بررسی موقعیت دو تیم می‌تواند به تحلیل انتخاب‌های دو مربی در شروع بازی کمک کند. اسکوچیچ تیمش را برای برد به زمین می‌فرستد، ولی کاتانچ می‌داند که تیمش با یک تساوی هم سرگروه میشود. این برای تیمی که مهمترین ویژگی‌اش از کار انداختن بازی حریف است، بهترین سناریو محسوب میشود. عراقی‌ها با بازی خشن و خطاهای تاکتیکی در مرکز زمین اجازه نمی‌دهند تعداد پاس‌های متوالی حریف بالا برود و بازی‌اش شکل بگیرد. مشکل بزرگ برای اسکوچیچ زمانی خواهد بود که بازی با تساوی پیش برود و او مجبور شود که با ریسک بیشتری بازی کند. او از یک طرف مجبور است که برای برد با نفرات بیشتری حمله کند و از طرف دیگر باید مراقب باشد که روی ضدحملات غافلگیر نشود. پیچیدگی‌های معادلات صعود می‌تواند روی تصمیمات تاکتیکی اسکوچیچ هم تأثیر بگذارد و در صورت تساوی او را مقابل این دوراهی قرار بدهد: آیا او باید برای بردن ریسک کند و به آب و آتش بزند یا نیم‌نگاهی به حفظ تساوی داشته باشد و تیمش را به سمت باخت احتمالی و حذف از مسابقات هل ندهد؟ در فوتبال معمولاً شما می‌دانید که چه نتیجه‌ای برای شما مناسب است و برای رسیدن به آن میزان ریسک تیم‌تان را تعیین می‌کنید، ولی تیم ملی این بار بر سر سه راهی قرار گرفته و تساوی همانطور که تضمین صعود نیست، ولی امید پررنگی را برای حضور در مرحله بعد زنده نگه می‌دارد. بهترین سناریو این است که عراق را هم مثل بحرین بی‌حرف و حدیث ببریم، ولی اگر بازی با تساوی پیش برود، لحظات سخت و پرالتهابی در انتظار اسکچوچیچ، بازیکنان و طرفداران تیم ملی خواهد بود که ممکن است تا ساعاتی بعد از بازی هم ادامه داشته باشد.
سایر اخبار این روزنامه
از دربی تهران تا مصاف قلعه‌نویی و منصوریان
محمد پنجعلی: به پروین گفتم نمی‌خواهم مقابل عراق بازی کنم
مدیر تیم ملی عراق: با قوی‌ترین رقیب خود بازی می‌کنیم
سهمیه المپیکی دست نخورده باقی ماند
2+59 برای اهتزاز یک پرچم
داورزنی: عصر جدیدی در والیبال رقم خورده
جهانبخش: قول می‌دهم مقابل عراق سربلند شویم
معادلات پیچیده صعود و دردسرهای اسکوچیچ
ایمان مبعلی: جواب کُری عراقی‌ها را با برد می‌دهیم
استیلی: پرسپولیس مثل زمان برانکو می‌تواند سه‌گانه بگیرد
وعده 100 تا 150 میلیونی برای صعود شاگردان اسکوچیچ
وکیل باشگاه: ما طلبکاریم
مسی به دنبال جام
جام حذفی، از دربی فوق حساس تا مفهوم اصلی فوتبال با تیم‌های کوچک
تیر رحیم به قلب نایب قهرمان جام‌جهانی
