لباس هلال‌احمر یعنی حس آرامش
ملیحه محمودخواه – هدف معلوم است کمک به همنوع . همان چیزی که از کودکی از پدر آموختند. همان چیزی که مدام مادر در قصه‌ها به آنهاذ گوشزد می‌کرد. دوقلو بودند و پابهپای هم بزرگ شدند. کمک را از همان روزهای بچگی تمرین کردند و بزرگ‌تر که شدند سودای کمک به دیگران را در سر پروراندند. فرحناز و نازنین با آنکه هنوز خیلی جوان هستند اما دو سالی هست که یار همراه هلال‌احمر شهر خاتم استان یزد هستند. وقت‌شان را تنظیم کردند هم به درس‌شان برسند و هم تمرین‌های هلال‌احمر را انجام دهند. این دو خواهر یزدی در همه زمینه‌ها با هلال‌احمر مشارکت بسزایی داشته و دارند.
نازنین و فرحناز ابراهیمی متولد 16 مهرماه 81 هستند و مهر و محبت را از بدو تولد در شناسنامه‌هایشان به ثبت رساندند. سال گذشته دیپلم گرفتند و دانشگاه هدف بعدی آنهاست اما این، همه چیزی نیست که این دو خواهر آن را دنبال می‌کنند. آنها با هدف کسب آگاهی و آمادگی برای کمک‌های بشردوستانه وارد هلال‌احمر شده‌اند.
نازنین که چند دقیقه‌ای از فرحناز بزرگ‌تر است هدف و انگیزه از حضور در هلال‌احمر را فعالیت‌های بشردوستانه عنوان و همه تلاشش را می‌کند که در حوادث به افراد آسیب‌دیده کمک‌رسانی کند.
اما فرحناز می‌گوید: «هلال‌احمر قانون خودش را دارد؛ قانون داوطلبی. استانداردها و ظرف و ظرفیت خودش را هم دارد. من علاقه‌ام به آموزش و شرکت در دوره‌های هلال‌احمراست تا اینکه با کسب این آموزش‌ها بتوانم جان مردم سرزمینم را نجات دهم و افراد بسیار دیگری را دعوت به عضویت در هلال‌احمر کنم.»
فعالیت 2 خواهر با همهر دو مدت‌ها قبل تصمیم داشتند در هلال‌احمر همکاری داشته باشند. در اولین فرصت به پایگاه هلال‌احمر مراجعه و فعالیت خود را شروع کردند. نازنین از اینکه در کنار خواهرش در این فعالیت‌ها شرکت دارد بسیار خوشحال است و می‌گوید: «حضور خواهرم حس همکاری، اعتماد به نفس و رضایت بیشتری در من به‌وجود آورده است اینکه بتوانیم هردو به عنوان دوخواهر دوقلو حتی کمک و پشتیبانی برای خانواده خود در هنگام بروز مشکل و وقوع حوادثی مثل سیل و زلزله باشیم بسیار خوشحالم می‌کند به‌عنوان دو خواهر دوقلو همیشه کارهایمان را به‌صورت مشابه انجام می‌دادیم و وقتی قرار شد که فعالیتی در هلال‌احمر شهرستان و در مدرسه هم داشته باشیم این فعالیت بیشتر شد و در اکثر برنامه‌ها مشارکت داریم و این مشارکت در روابط اجتماعی و در محیط خانه نیز نقش بسزایی داشته است.»
فرحناز هم می‌گوید: «از اینکه با خواهرم در برنامه‌های این جمعیّت حضور پیدا می‌کنم و می‌توانیم با هم پله‌های موفقیّت را طی کنیم خوشحالم.»
هر دو پابهپای هم حرکت میکنندهر دو در تمرینات و برنامه‌های هلال‌احمر شهرستان شرکت می‌کنند و تا به‌حال موفق هم بوده‌اند. نازنین خدا را شاکر است که پابهپای خواهر در برنامه‌ها حضور دارد و موفق هم عمل کرده است.
فرحناز هم می‌گوید: «در برنامه‌ها هر دو، با هم شرکت و فعالیت کرده‌ایم و عملکرد مشابهی داشته‌ایم. چون من و نازنین برای هر فعالیت با یکدیگر همکاری و مشورت می‌کردیم بنابراین در کل فکر می‌کنم به اندازه هم موفق بودیم.»
تازه حس خوب نوعدوستی را تجربه کردهایماین دو خواهر راه‌شان را پیدا کرده‌اند صبح‌هایی که قرار است به هلال‌احمر بروند زودتر از خواب بیدار می‌شوند و انگار انرژی بیشتری برای کارهایشان دارند.
نازنین می‌گوید که فکر می‌کنم تا مدت‌ها در هلال‌احمر فعالیت کند. «تا زمانی که به حضور در برنامه‌ها میل و علاقه داشته باشم قطعا این فعالیت را در کانون‌های مختلف هلال‌احمر ادامه داده و اگر عمری باقی باشد به این فعالیت‌های صلح‌طلبانه ادامه خواهم داد.»
فرحناز هم که نظر مشابهی دارد می‌گوید: «تا زمانی که توانایی حضور در این جمعیّت را داشته باشم، مشتاقانه به فعالیت در هلال‌احمر ادامه خواهم داد. زیرا دوستان و کارمندان در هلال‌احمر، با مهربانی و تلاش‌شان فضای دوستانه‌ای را برای پیشرفت ما به‌وجود آورده‌اند.»
لباس هلال‌احمر یعنی حس آرامشهمه آنهایی که در هلال‌احمر فعالیت می‌کنند متفق‌القولند که حضور در هلال‌احمر و پوشیدن لباس قرمز و سفید این جمعیت بیش از هر چیز دیگری به آنها احساس آرامش می‌دهد این را می‌شود از صحبت‌های این دو خواهر نیز شنید.
نازنین عاشقانه لباس هلال‌احمر را دوست دارد و می‌گوید: «احساس خشنودی و رضایت می‌کنم از اینکه ما نیز عضو این جمعیت هستیم و می‌توانیم در حد توان به هموطنان‌مان کمک کنیم. با پوشیدن این لباس مقدس آرامش خاصی می‌گیرم و خوشحالم که توانستم عضو کوچکی از جمعیت هلال‌احمر و صلیب‌سرخ شوم و با آموزش‌هایی که دیده‌ام جان هموطنان خود را تا حدی که از دستم برمی‌آید، نجات بدهم. لباس جمعیت در جایگاه خودش مقدس است و برای آن احترام قایل هستم.»
فرحناز هم با تأیید حرف‌های خواهرش می‌گوید: «من احساس خوشحالی و عزّت نفس می‌کنم از اینکه می‌توانم در این جمعیت فعالیت داشته باشم با پوشیدن آن لباس احساس خرسندی و تعهد نسبت به مردم کشورم دارم و خوشحالم که می‌توانم در نجات جان مردم سهیم باشم.»
آموزش‌ها می‌توانند برای هر فردی مفید باشدآنها هنوز اول راه هستند و امید دارند بتوانند سهمی در کمک‌رسانی در حوادث داشته باشند.
نازنین شرکت در دوره کمک‌های اولیه و طرح‌های آمران و ناظران را تجربه‌های خیلی خوبی می‌داند و فرحناز هم می‌گوید: «در دوره کمک‌های اولیه و طرح‌های آمران و ناظران حضور پیدا کردم و از اینکه توانستم در شکستن زنجیره انتقال ویروس کرونا و توصیه به مردم جهت رعایت پروتکل‌های بهداشتی نقش مؤثری ایفا کنم بسیار خشنود هستم.»
کلاس‌های هلال‌احمر خستگی نداردکلاسهای پشت سر هم و دوره‌های مختلف را طی کرده‌اند اما نه خسته می‌شوند و نه دلزده چون واقعا به فعالیت در این جمعیت و فرا گرفتن آموزش‌های کمک‌رسانی هلال‌احمر علاقه‌مند هستند. فرحناز معتقد است این کلاس‌ها باعث افزایش آگاهی‌ام می‌شود و از اینکه در بین دوستان در هلال‌احمر قرار می‌گیرم خوشحال و راضی هستم.
باید هلال‌احمر را به مردم معرفی کردنازنین معتقد است که کمتر کسی است که نام هلال‌احمر را نشناسد اما برای بهتر نشان دادن جایگاه این جمعیت لازم است از دوران مدرسه فعالیت‌های آن به دانش‌آموزان آموزش داده شود.
فرحناز هم همین نظر را دارد و معتقد است باید آموزش‌های تخصصی برای دانش آموزان بیشتر شود تا آنها با فعالیت‌های تخصصی هلال‌احمر نیز بهتر آشنا شوند و این چرخه آموزش و فعالیت در خانواده‌ها گسترش یابد و چتر آموزش، افراد بیشتری را در بر بگیرد.
به سهم خود هلال‌احمر را معرفی میکنیمنازنین تعدادی از دوستانش را به جمعیت هلال‌احمر معرفی کرده است و سعی می‌کند آنها را با فعالیت‌های هلال‌احمر آشنا کند. او ادامه می‌دهد: «در وهله اول خانواده ما مشوق‌مان بودند و در ادامه دوستان بیشتری پیدا کردیم که باعث شد ما بیشتر فعالیت داشته باشیم و همین روند موجب شد افراد بی‌شماری را به هلال‌احمر معرفی کنیم.»
فرحناز هم تمام تلاشش را کرده است تا اعضای فامیل و دوستانش را دعوت کند تا آنها نیز به جمع دوستانه آنها ملحق شوند.
اگر شما رئیس جمعیت هلال‌احمر بودیداگر آنها مسئولیتی در جمعیت داشتند تلاش می‌کردند آموزش‌ها را افزایش دهند و با تشویق بیشتر اعضا باعث ایجاد انگیزه و پایداری آنها در حضور و شرکت در برنامه‌ها شوند و تلاش می‌کردند افراد بیشتری را به این جمعیت که تمام فعالیت‌های آن بر اساس انساندوستی است، جذب کنند.
کرونا فعالیت‌ها را محدود کرده استهمه چیز خوب پیش می‌رفت تا اینکه کرونا آمد. کرونا تمام فعالیت‌های مردم در سراسر دنیا را تحت‌تأثیر قرار داده است. این دو خواهر می‌گویند: «از اینکه به‌دلیل ویروس کرونا نمی‌توانیم مثل گذشته در بین دوستان هلال‌احمری باشیم و دوره‌ای را که گذراندیم با هیجان و تعداد نفرات بیشتر برگزار نشد، ناراحتیم. ولی همچنان شور و شوق حضور در هلال‌احمر و شرکت در برنامه‌های این جمعیت در ما پررنگ است.»
نازنین معتقد است که اگر فردی وارد فعالیت‌های این جمعیت می شود باید آموزش‌ها را جدی بگیرد و در دوره‌های بیشتری شرکت کند. هرچه در جامعه آموزش کمک‌های اولیه بیشتر جدی گرفته شود، در حوادث، آسیب‌ها کاهش پیدا می‌کند
فرحناز هم آرزو دارد که هرچه سریع‌تر به خانواده بزرگ هلال‌احمر بپیوندند و آموزش‌های امدادی را فرا بگیرند؛ چراکه معتقد است حادثه در کمین ماست و هیچ‌گاه خبر نمی‌کند و امیدوار است شعار هر خانواده یک امدادگر، محقق شود.
