چاپلوسی

قربانعلی تنگ شیر‪-‬ چاپلوسی در ذات بشر است. انسان‌ها چاپلوسی را می‌آموزند.چاپلوسی با دروغ، حیله گری،اغراق، ترس و عصبانیت فرقی ندارد. انسان‌ها اینها را در زندگی می‌آموزند وبه آن عادت می‌کنند و به نسل‌های بعدی منتقل می‌کنند. این بستگی دارد به محیطی که انسان‌ها در آن رشد می‌کنند. اقتصاد دولتی و گسترده وسیع امکانات دولتی در ذات خود چاپلوسی را پرورش می‌دهد. زیرا نخستین و فوری‌ترین نیاز انسانها به پول،اشتغال و مسکن و غذا است. با ۸۰ درصد حیله گر در هر جامعه‌ای نمی‌توان جامعه سالم بنا کرد. یک اقتصاد سالم شهروندان سالم به ارمغان خواهد آورد.
اقتصاد سالم ثبات سیاسی نیز به همراه می‌آورد. عدالت اجتماعی نیز در سایه اقتصاد سالم به دست می‌آید. کشورهای جهان سوم پاردایم حکمرانی خود را بر تمرکز ثروت و قدرت و رانت بنا می‌کنند و آزادی فکری و دموکراسی را نابود می‌کنند.
تولیدات یک جامعه آشفته به زور اذهانی آشفته‌تر است که از تعادل و توانایی برقراری نظم درست بین ذهن و جسم عاجز شده است. همین امر اختلالاتی را در عملکرد شیمی مغز به دنبال دارد.
امروز افزایش بیماری‌های روان‌تنی و اصلی‌ترین عامل ایجاد‌کننده آن‌ها نبود امنیت خاطر در روان و ذهن افراد است.حل چالش‌های کشور نیازمند اجماع نخبگانی، گفتگوی ملی،همت عمومی و مشارکت مردمی است. با داشتن احزاب دارای تشکیلات و نهادینه شدن رفتارهای حزبی در چهره سیاسی کشور می‌توان به تهیه و اجرای برنامه‌ای موفق امیدوار بود.