بریتانیا نمی‌خواهد سیطره‌اش بر اتحادیه‌ی اروپا تمام شده تلقی شود!


نه امروز که دی ماه ۹۷ نیز انگلستان و روسیه دچار تنش‌های شدیدی شدند اما تنش امروز دیگر با موضوع سوریه یا برسر موضوع مسمومیت «سرگئی‌اسکریپال» جاسوس سابق روس و دخترش در سالزبری که بیشتر از یک سال به طول انجامید نیست. نشست جی - ۷، نشست ناتو، بحث‌هایی بر سر نورد استریم ۲ و نیز دیدار پوتین و بایدن در کنار هم حکایت از یک ماجرای بزرگتر دارد و آن این که بریتانیا می‌کوشد همچنان کشوری تاثیرگذار در اتحادیه‌ی اروپایی باشد و به لحاظ امنیتی - حداقل - این اتحادیه را وابسته به خود نگاه دارد. سید وحید کریمی استاد روابط بین الملل و دیپلمات سابق معتقد است؛ بوریس جانسون در تلاش است تا فرانسه و آلمان در حوزه‌ی اروپا نتوانند انگلستان را حذف شده تلقی کنند. این کارشناس اروپا به آفتاب یزد گفت: «لندن موفق بود چون می‌دانست کی و چگونه روسیه را به چالش بکشد.» کریمی خاطر نشان کرد: این که مسکو می‌گوید انگلستان با هماهنگی آمریکا وارد حریم آب‌های تحت سلطه‌ی روسیه شده حرف نادرستی نیست!
آفتاب یزد - رضا بردستانی: یک کارشناس مطالعات اروپا به آفتاب یزد گفت: «بوریس جانسون و جو بایدن به هر آن چه می‌خواستند دست یافتند یا به تعبیری درست تر، پوتین حالا بهتر متوجه شده است که توافق با فرانسه و آلمان بدون برآورده ساختن خواست‌های لندن - واشنگتن میسر نیست!»
سید وحید کریمی در ادامه با اشاره به نقش و حوزه‌ی نفوذ چین در اثربخشی بر رفع تیرگی روابط روسیه و اروپا می‌گوید: «بین خواستن و توانستن باید تفاوت قائل شد و این یعنی چین حتی اگر بتواند نیز نمی‌خواهد در این سطح مداخله آن هم به نفع روسیه انجام دهد حتی اگر این دو شریک استراتژیک باشند.»
کریمی تاکید می‌کند: «بحث را فراتر از یک قرارداد و یک خط لوله ببینید چه بسا انگلیسی‌ها دارند تلاش می‌کنند زمینه را برای بازگشت شخص ترامپ در آمریکا و شخصیت‌هایی شبیه او در اروپا را فراهم کنند چون هر آشنا به روابط بین‌الملل می‌داند حضور تفکرات ترامپیسم در عرصه‌ی سیاست بین الملل تا چه اندازه به نفع


بریتانیا است.»
> بازی با اعصاب روس‌ها و پوتین!
روزنامه اینترنتی رای الیوم با اشاره به افزایش بی‌سابقه تنش در دریای سیاه به علت ورود غیر قانونی ناوشکن انگلیسی به آب‌های منطقه‌ای روسیه نزدیک سواحل شبه جزیره کریمه و هشدار روسیه به انگلیس نوشت، اختلافات روزافزون انگلیس و روسیه در دریای سیاه ممکن است به یک درگیری نظامی و چه بسا به یک درگیری جهانی تبدیل شود.
در ادامه‌ی این گزارش می‌خوانیم: امانوئل مکرون رئیس جمهور فرانسه و آنگلا مرکل صدر اعظم آلمان با درک خطر این اقدام علیه امنیت اتحادیه اروپا و کشورهای عضو این اتحادیه، خواستار مذاکره با ولادیمیر پوتین رئیس جمهور روسیه شدند البته لهستان و کشورهای حوزه دریای بالتیک به تحریک آمریکا و انگلیس به شدت با این دعوت مخالفت کرده و اعلام کردند به روسیه خصوصا شخص ولادیمیر پوتین رئیس جمهور این کشور اعتماد ندارند. انگلیس و آمریکا مخالف الحاق شبه جزیره کریمه به روسیه هستند و این اقدام را غیر قانونی می‌دانند و به همراه دیگر کشورهای اروپایی از اوکراین حمایت می‌کنند این درحالیست که روسیه مخالف این امر است و شبه جزیره کریمه را جزو اراضی خود می‌داند.
> آلمان و فرانسه متعجب، انگلستان مُصر!
آلمان و فرانسه از مخالفت برخی کشورهای عضو اتحادیه اروپا در برگزاری نشستی برای مذاکره با پوتین تعجب کرده‌اند خصوصا اینکه جو بایدن رئیس جمهور امریکا هفته گذشته در ژنو با پوتین دیدار کرد پس چطور دیدار با پوتین برای آمریکا حلال و برای اروپا حرام است؟ دولت بوریس جانسون نخست وزیر انگلیس که این کشور را پس از برگزاری یک همه پرسی از اتحادیه اروپا خارج کرد، حامی موضع آمریکا در مخالفت با پیمان چین و روسیه است و به سرعت از سیاست‌های امریکا در این زمینه حمایت می‌کند که بسیاری از تحلیلگران راهبردی انگلیس این اقدام را اقدامی جسورانه و حساب نشده می‌دانند که مسلما عواقب خوبی نخواهد داشت. رئیس ستاد ارتش روسیه سه روز پیش با ایراد سخنانی ضمن هشدار ضمنی به ائتلاف جدید امریکا و انگلیس هشدار داد این کشور در استفاده از سلاح‌های هسته‌ای برای دفاع از منافع خود در اروپا و جهان تردید نخواهد کرد. رئیس ستاد ارتش روسیه با اشاره به اقدامات ناتو در دریای سیاه که روس‌ها آن را دریاچه نفوذ منطقه‌ای خود می‌دانند همانطور که متحدان چینی آن‌ها دریای چین را یکی از نقاط اصلی تنش با آمریکا می‌دانند که واشنگتن ناوگان خود را به آب‌های چین فرستاده است می‌گوید، آیا ما در اینجا شاهد تبادل نقش‌ها میان انگلیس و آمریکا در دریاهای مذکور هستیم؟ اختلافات روزافزون انگلیس و روسیه در دریای سیاه ممکن است به یک درگیری نظامی و چه بسا به یک جنگ جهانی تبدیل شود، دشمنی‌ها در حال افزایش و در انتظار یک چاشنی است و اغلب بزرگترین جنگ‌ها بر اثر برخی حوادث ایجاد می‌شود. اردوگاه غرب به رهبری آمریکا به علت افزایش قدرت نظامی و اقتصادی چین و ائتلاف پکن با مسکو، در حال از دست دادن رهبری خود درجهان است و بعید نیست بحران اوکراین باعث ایجاد جنگ آتی شود. رای الیوم نوشت: آنچه جانسون درک نمی‌کند این است که انگلیس دیگر یک کشور بزرگ نیست و خورشید امپراطوری وی از زمان جنگ سوئز غروب کرده است و این کشور دیگر اروپایی نیست و امریکایی نیز نخواهد شد و از همه مهمتر اینکه این کشور در معرض فروپاشی قرار دارد.
> سیاست‌های لندن - واشنگتن سیاستی واحد و هم عرض است
سید وحید کریمی، استاد روابط بین الملل به آفتاب یزد می‌گوید: «به غائله‌ی اخیر چند بعدی بنگرید؛ نخست این که توانست ملاقات مقامات مسکو، برلین و پاریس را منتفی کند که خود دستاورد بزرگی است از سوی دیگر از منظر اقتصادی همچنان آمریکایی‌ها امیدوارند به جای «نورداستریم۲» بتوانند به اروپا حتی به صورت ال. ان جی گاز صادر کنند، دستاورد سوم این که بریتانیا نمی‌خواهد جای خالی‌اش در اتحادیه‌ی اروپا منتهی به نادیده انگاشتن لندن و قدرت گرفتن فرانسه و آلمان شود و چهارم این که دو پیام همزمان به مسکو مخابره می‌شود: «ناخرسندی واشنگتن از پیمان چین و روسیه - حضور لندن در ابعاد امنیتی در هر نوع قراردادی.
کریمی با اشاره به این موضوع که: چین همچنان یک بدهی بزرگ به روس‌ها بابت فروپاشی دارد و پوتین و جانشینان پوتین این بدهی را حتما به نحوی از انحا تسویه خواهند کرد تایید می‌کند دولت چین قطعاً خواهان ورود به منطقه‌ی تنش‌های سیاسیِ منتهی به درگیری نظامی نیست فلذا تا جایی که بتواند از این گونه مسائل دوری می‌کند.
> بایدن می‌کوشد تنش‌های منطقه‌ای را
با مراجعه به قدرت‌های بزرگ حل کند
این کارشناس اروپا در ادامه با اشاره به تغییر دیدگاه بایدن و روی آوردن به قدرت‌های بزرگتر برای مهار قدرت‌های منطقه‌ای می‌گوید: لندن و کاخ سفید حتماً می‌دادند چین و روسیه با همپیمانان آزاررسانی که دارند قطعاً می‌توانند منافع اروپا و آمریکا در جای جای جهان را تحت الشعاع قرار دهند؛ خاورمیانه به وسیله ایران، عراق و سوریه، شمال آفریقا و آسیای شرقی و جنوبی.
این دیپلمات سابق ضمن تایید این مسئله که لندن در تلاش است «ناتو» را احیا و تقویت کند اظهار می‌دارد پیام آشکار لندن به روسیه، چین و دیگر کشور‌ها این است: هر گونه تفاهمی با هر کشور اروپایی نخست از مسیر لندن و سپس از مسیر ناتو باید بگذرد و این یعنی تسلط آنگلوساکسونی بر تمامی امورات اتحادیه‌ی اروپا؛ همانی که به معنای سیطره‌ی لندن بر کل قاره‌ی اروپا است.
> جنگی در کار نیست
این استاد دانشگاه در پایان می‌گوید: « این که گفته می‌شود چنین تنش‌هایی ممکن است به جنگ ختم شود حرف درستی نیست چون تنش‌هایی در این سطح نهایتاً به امتیاز گیری ختم خواهد شد و تخفیف گرفتن از روسیه برای خط لوله‌ی نورداستریم ۲.
کریمی حضور روسیه در مدیترانه را آلترناتیوی برای تنش‌های موجود در دریای سیاه می‌داند و می‌گوید: «روس‌ها اگرچه صبور هستند اما حاضر به پرداخت هزینه نیز نیستند پس تلاش می‌کنند گروکشی‌هایی برای درنیافتادن با رقبا در دیگر مناطق در اختیار داشته باشند.
این استاد روابط بین الملل معتقد است اروپا تا زمانی که مسئله‌ی شبه جزیره‌ی کریمه حل نشود می‌تواند بهانه از مسکو داشته باشد و همین مسئله عاملی است برای درگیر کردن دیپلماتیک کشورهای شرق اروپا و مسکو؛ مسئله‌ای که روس‌ها را به شدت عصبانی می‌کند.