دولت باز فراجناحی و دوستان آن

طاهر جمشیدزاده- طبق آنچه در جمهوری افلاطون آمده،شکل اصلی جامعه که در عین حال از همه بیشتر به مثال یا صورت دولت «بهترین دولت» شباهت دارد، حکمرانی پاک دست ترین و فرزانه ترین مردان است؛ این دولت شهر آرمانی «atopia» به قدری به کمال نزدیک است که مشکل می‌توان درک کرد چگونه هرگز ممکن است تغییر کند؛ مع‌الوصف تغییر حادث می شود و به همراه نیروی سائق پدید می آید؛با توجه به وقایع اجتماعی،فرهنگی و سیاسی در ایران در حال گذار از دولت های نهم و دهم و سپس دولت دوازدهم به علت تروریسم تمام عیار ینگه دنیا علیه ملت نستوه و دول ایران در این بازه زمانی به علت بیماری مزمن اقتصاد هلندی کشور و زیست و معیشت صعب و دشوار فشار طبقاتی هم بیشتر شد و دو طبقه کارگران و کارمندان که از لایه‌های متوسط و به پایین کالبد جامعه هستند در هم شبیه چینه بندی لایه‌های زمین شناسی در هم ادغام شدند که ماحصل آن ایجاد طبقه ای نوظهور به نام «کارگرمندان» گردید و این فشار حداکثری دوره زمامداری دونالد ترامپ که به اذعان مقامات کاخ سفید و جو بایدن به بن بست رسیده و کور واقع شد و در مقابل آن آلترناتیو «اقتصاد مقاومتی» که از تدابیر به موقع و حکیمانه رهبر فرزانه انقلاب بود مولفه اصلی در دفع این استراتژی غلط بود که نیروی اصلی در پویایی شناسی اجتماعی جامعه ایران محسوب می شود و ضابطه کارل مارکس دایر بر اینکه «تاریخ همه جوامعی که تا کنون وجود داشته اند تاریخ پیکار طبقاتی است» تقریبا به همان خوبی که با اصالت تاریخ مارکس سازگار است با اصالت تاریخ افلاطون هم وفق می‌دهد. برای پویایی اجتماعی افلاطون به مسائل تاریخی اجتماعی به چشم تاریخچه بیماری می‌نگرد؛ بیمار جامعه است و مرد سیاسی یا دولتمرد باید در مقام پزشک باشد یعنی شفادهنده و نجات بخش که این کوشش و سیر تاریخی بعدها بوسیله روسو تجدید شد و به دست کنت، امیل، هگل و مارکس تداول داده شد.
گاهی تغییر رویکرد و تغییرات سیاسی و اجتماعی از قبیل سیزدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری حاصل تلاش چند نفر است که اکثریت جامعه را قانع می کنند که نگرش های خود را تغییر دهند؛ شرایط زیست و معیشت مردم بر اثر تحریم های تمام قد اقتصادی آمریکا با خروج یکجانبه دولت اسبق این کشور از معاهده بین‌المللی برجام در ۱۸ اردیبهشت ۹۷ به سرکردگی رئیس جمهوری سابق افراطی‌اش «دونالد ترامپ» که به زباله دان تاریخ پیوست و سپس توامان گشتن آن با اپیدمی کرونا شرایط را غیرقابل تحمل و صعب نمود و برای قاطبه افراد جامعه تحمل این شرایط را دشوار ساخته است که خود عامل بهره وری پایین است یا آنچه در فرهنگ عامیانه به کم کاری،تنبلی و عدم خلاقیت تعبیر می شود از نشانه های این آنومی و وضعیت است که آیت الله رئیسی برای مرتفع نمودن این چالش‌ها و مصائب از ایجاد جذابیت و شفاف سازی در این زمینه در مناظره‌ها صحبت نمود که تغییرات سیاسی پی در پی سالیان اخیر در ایران را در قالب همین موضوع باید بررسی کرد که با پیچیده شدن تامین نیازها هر جریان سیاسی که توانسته نیاز ضروری مردم را تشخیص دهد و وعده های عقلایی بیشتری برای تسهیل آن ارائه کند موجبات تغییر رفتار سیاسی مردم را فراهم کرده است همان چیزی که گاهی در عرف سیاسی از آن با عنوان معجزه یاد می شود که انشاءالله دولت مستقل سیزدهم با تشکیل کابینه ای فراجناحی که در رویدادها و اخبار نام برده می شود بتواند به حول و قوه الهی و همکاری قاطبه جامعه این مساله را بر آورده سازد و اکنون شش دور مذاکره برای احیای برجام در وین اتریش با حضور ایران و ۱‌+‌۴ که دولت جدید ایالات متحده که به صورت غیرمستقیم با نماینده خود «رابرت مالی» حضور دارد و به گفته سید عباس عراقچی معاون دستگاه دیپلماسی و مذاکره کننده ارشد وزارت خارجه که نامش به همراه همتای دیگرش «علی باقری کنی» برای تصدی وزارت خارجه در دولت سیزدهم بر سر زبان هاست تا مرحله تنظیم متن توافق پیش رفته است و یحتمل با استقرار دولت جدید در کشور به سامان و سرانجام خواهد رسید که سید ابراهیم رئیسی در مناظره‌ها گفته بود: ما به برجام که با ۹ بند رهبری آن را تایید کردند متعهدیم؛ اما برجام را شما نمی‌توانید اجرا کنید، برجام یک دولت مقتدر نیاز دارد، آقایان اقتدار خارجی امتداد اقتدار داخلی است؛ مرغ، تخم مرغ و جوجه کشی مشکل اینچنینی نمی‌تواند اقتدار ایجاد کند.
اگر چه پس از انتخابات ۲۸ خرداد پوسته سپهر سیاست کشور شبیه یک آتشفشان در اعماق ماگمای مسائل سیاسی به باوران قاطبه کنشگران علم سیاست با توجه به اتمسفر سپهر سیاسی جامعه همچنان فعال است و تحلیلگران و تئوریسین‌های مختلفی در این باب با ارائه تفسیر و آنالیز خویش از اوضاع و دولت آینده که تا یکماه آینده عملا شروع به کار خواهد کرد و صفحه تکنوکرات‌ها شاخه نیاوران «چپ‌های راستگرا» به ریاست حسن روحانی در سیاست کشور پس از ۸ سال در ساختار قدرت رسماً به آخر رسیده و بسته می شود ارائه داده اند و دو تن از این تحلیلگران سعید لیلاز که گفته است جامعه به سوی بناپارتیسم سوق می خورد ولی احمد غلامی سردبیر روزنامه شرق در یادداشت موجز خویش در سرمقاله آن روزنامه با تیتر«استراتژی رئیسی»با تحلیلی موشکافانه و دقیق این مسئله را واکاوی نموده که تفسیر او نزدیک به واقعیت موجود جامعه ایران است او در بخشی از یادداشت خود چنین روایت کرده است: دولت سیزدهم با چه جامعه ای روبه رو است؟معنای دقیق این پرسش این است که چه طبقاتی با چه کثرت و چه توان و انگیزه هایی در جامعه کنونی وجود دارد. طبقات مختلف جامعه که به معنای موثقش آحاد جامعه را شکل می‌دهند هریک در‌پی مطالبات و انگیزه‌های متفاوتی هستند که اولویت زندگی شان را شکل می‌دهد. اگر چه مسائل و تنگناهای اقتصادی آحاد مردم به جز بخش اندکی از مردم را در سیطره خود گرفته است؛اما نمی توان بهبود شرایط را صرفا به رفع معضلات اقتصادی کاهش و تقلیل داد. چرا که در کنار مسائل اقتصادی برای طیف‌های بسیاری از مردم آزادی‌های اجتماعی، ایجاد فرصت‌های برابر و ستیز با فساد از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است اما برخی در صددند اینگونه القا کنند که با رفع نیازهای اولیه از تنش های طبقاتی کاسته خواهد شد این برداشت همان اندازه ساده انگارانه است که برداشت برخی تحلیلگران درباره انتخابات ساده انگارانه است.
سایر اخبار این روزنامه
واکسیناسیون بی‌برنامه و بسیار کند ادامه دارد واکسیناسیون ایرانی‌ها در همسایگی ژوبین صفاری عبور از انکار بحران چرا برنامه‌های صبحگاهی دیگر چندان موفق نیستند؟ خمیازه به وقت صبح! آغازی بر پایان واگرایی سیاسی؟ همفکری با گروه‌های سیاسی برای ایجاد اجماع فراگیر مذاکرات احیای توافق هسته‌ای ایران؛ ادامه یا توقف؟ گره کور برجام دولت باید از اقشار ضعیف حمایت ویژه کند سرنوشت خطرناک اقتصاد با تداوم کرونا و تحریم روحانی در جلسه ستاد هماهنگی اقتصادی دولت: کالاهای اساسی و ضروری، تولید و به میزان کافی تامین و وارد شده است کشتی ارتباطی با اسرائیل ندارد جزئیات حمله به یک کشتی و ادعا علیه ایران واکنش جهانپور به افزایش سفر ایرانیان به ارمنستان برای تزریق واکسن کرونا: چون تاریخ مصرف دارد، به توریست‌ها تزریق می‌کنند دولت باز فراجناحی و دوستان آن کرملین: ناتو عامل بی‌ثباتی است درخواست ایران از نهادهای بین‌المللی برای پیگیری پرونده۴ دیپلمات ربوده شده ایران در لبنان