سکو‌های المپیک در انتظار ۱۱ دختر ایران

سرویس ورزشی جوان آنلاین: المپیک توکیو المپیک خاصی شد. کرونا یک‌سال به تعویقش انداخت و حالا هم باید شاهد بدون تماشاگر‌ترین المپیک تاریخ باشیم. توکیو ۲۰۲۰ المپیک خاصی شد برای بانوان ایران. شاید به تعویق افتاد تا آن‌ها که مصدوم بودند خودشان را برسانند و بقیه هم با امید بیشتر به کسب سهمیه فکر کنند؛ و این اتفاق برای بانوان شایسته ورزش ایران حالا به بهترین شکل ممکن رقم خورده تا کاروان ورزش کشورمان با حضور ۱۱ بانوی قهرمان و افتخارآفرین هم رکورد حضور بانوان ایران در المپیک را بشکند و هم اینکه چشم‌انتظار درخشش و مدال‌آوری این قهرمانان باشد. ۱۱ بانوی ایرانی قبلاً ثابت کرده‌اند که می‌توانند، ۱۱ بانویی که با مدال‌آوری‌ها و درخشش‌های آن‌ها در سطح جهان خاطره داریم، بار‌ها به احترام‌شان از جا برخاسته‌ایم و با موفقیت و مدال‌آوری‌شان فریاد شادی سر داده‌ایم، تمام آن‌ها مدال‌آوران جهانی و قهرمان بی‌چون و چرای رشته‌های خود هستند و هرچند خوب می‌دانند که میدان المپیک میدانی دیگر است، اما این را هم خوب می‌دانند که بانوی ایرانی هر وقت اراده کرده کار‌های سخت‌تر از کسب مدال در المپیک را هم انجام داده. ۱۱ بانوی ورزش ایران حالا نگین کاروان ما در توکیو هستند؛ ۱۱ نگین درخشانی که می‌روند تا ارزش‌ها و شایستگی‌های بانوی قهرمان ایرانی را بیشتر از قبل به جهان نشان دهند. با این ۱۱ ستاره ورزش کشور بیشتر آشنا شویم. آرمینا صادقیان | شلیک تا مدال
آرمینا صادقیان را می‌توان یکی از جوان‌ترین نماینده‌های ایران در المپیک توکیو خواند؛ متولد ۱۳۸۰ پیشتر لقب کم‌سن و سال‌ترین ورزشکار ایرانی حاضر در بازی‌های آسیایی ۲۰۱۸ را به خود اختصاص داده بود. بانوی تیرانداز ایلامی که در شهریور ۹۸ با حضور در فینال رقابت‌های جام جهانی و کسب سهمیه ریودوژانیرو دومین سهمیه المپیک تابستانی توکیو در رشته تفنگ بادی ۱۰ متر انفرادی زنان را از آن خود کرده تا با سن و سالی کم یکی از مسافران توکیو باشد چراکه شش فینالیست دیگر در رقابت‌های جهانی و قاره‌ای کسب سهمیه کرده بودند و یکی از دو سهمیه این فینال نصیب بانوی تیرانداز ایلامی شد. آرمینا هرچند بعد از این موفقیت بزرگ آن را نتیجه تلاش‌ها و زحمات زیادش خواند، اما همان زمان هم اعلام کرد که این نهایت خواسته‌اش نیست. او حالا به دنبال بهترین بودن در المپیک است و این را بزرگ‌ترین هدف خود می‌خواند. هرچند که کسب مدال و رفتن روی سکوی المپیک کار چندان ساده‌ای نیست، اما دهه هشتادی تیراندازی که موفقیت‌ها و مدال‌های خوشرنگی را برای ایران به ارمغان آورده ثابت کرده برای دستیابی به اهدافش از هیچ تلاشی فروگذار نیست و باید دید جوان‌ترین اعزامی ایران می‌تواند جوان‌ترین ورزشکاری لقب گیرد که با دست پر به کشور بازمی‌گردد؛ پاسخ را باید از روی سیبل‌های میدان تیراندازی توکیو و خط آتش تفنگ خفیف ۱۰ متر آن جست‌وجو کرد. نجمه خدمتی | اندیشه تحقق یک رؤیا
ایستادن در رده هشتم المپیک ریو چیزی نبود که رکورددار فینال جوانان جهان از سال ۲۰۱۴ تا ۲۰۱۶ را راضی کند، اما تجربه خوبی بود تا گام محکمی بردارد برای ادامه حضور در بزرگ‌ترین رویداد ورزشی دنیا و اردیبهشت ۹۸ بود که در مسابقات جام جهانی و کسب سهمیه پکن با کسب نخستین سهمیه ایران برای حضور در المپیک توکیو فرصتی دیگر برای خود فراهم کرد. فرصتی که نجمه خدمتی امیدوار است این بار با رفتن روی سکوی المپیک همراه باشد. بانوی بیرجندی تیم ملی تیراندازی پیشتر حضور در فینال مسابقات تفنگ سه وضعیت را تجربه کرده و بر این باور بود که تفاوت آن رقابت با تمام مسابقاتی که پشت سر گذاشته بود و استرس ناشی از آن اجازه نداد تا کار خودش را بکند و حالا نخستین نماینده کاروان اعزامی ایران به توکیو سعی دارد با تجربه‌ای که در برزیل به دست آورد این بار پخته‌تر عمل کرده و با دست پر از توکیو برگردد. پکن برای خدمتی شروعی دوباره بود و تعویق المپیک به گفته خودش این فرصت را در اختیار او گذاشت که یک‌سال بیشتر تلاش کند برای محقق کردن رؤیایی که پنج سال قبل در برزیل فاصله اندکی با دستیابی به آن داشت. او که حضور در فینال المپیک را تجربه کرده حالا به سکوی المپیک می‌اندیشد و کسب مدال در توکیو و عجیب نیست اگر او که اولین طلایی تیراندازی ایران در اینچئون بود حالا اولین طلایی تیراندازی در المپیک هم باشد. سارا بهمنیار | جسور و نترس
ملی‌پوش ۲۲ ساله یکی از امید‌های کاروان ورزش ایران برای کسب مدال المپیک است. سارا بهمنیار همان کسی است که دومین سهمیه کاراته بانوان در توکیو ۲۰۲۰ را به ارمغان آورد. او با داشتن خانواده‌ای ورزشی و از جنس کاراته در ۱۴ سالگی برای اولین بار به عضویت تیم ملی درآمد و یک سال بعد طلای نوجوانان آسیا را تصاحب کرد. بعد از کسب دو برنز آسیا و دو نقره امید‌های جهان بهمنیار به رده بزرگسالان آمد و در مسابقات جهانی اسپانیا نایب‌قهرمان شد. درخشش این ملی‌پوش گیلانی همچنان ادامه یافت؛ سارا دو طلا، یک نقره و دو برنز لیگ جهانی را هم در ویترین افتخاراتش جای داده. با این حال بهمنیار هدفی جز رسیدن به المپیک و رفتن روی سکوی این بازی‌ها ندارد. کاراته‌کای -۵۰ کیلوگرم برای رسیدن به این هدف در کاراته وان لیسبون شرکت کرد. بهمنیار با رسیدن به دیدار رده‌بندی این رقابت‌ها سهمیه المپیک خود را قطعی کرد، هرچند که نتوانست مدالی در این دوره کاراته وان به دست بیاورد. سارا بهمنیار روز‌ها و شب‌ها را با رؤیای المپیک سپری می‌کند. او در این سال‌ها عملکرد خوبی داشته و فراز و نشیب‌های ورزش قهرمانی را با انگیزه پشت سر گذاشته. به گفته خودش از هیچ حریفی نمی‌ترسد و با عزمی راسخ به روی تاتامی می‌رود. قطعاً اگر بهمنیار با همین روحیه و اعتماد به نفس در توکیو حاضر شود می‌توانیم امید زیادی به مدال خوش‌رنگ او در المپیک داشته باشیم.


ناهید کیانی | رؤیای مدال
یک اشتباه ساده ناهید کیانی را به سمت تکواندو سوق داد و حالا او یکی از المپیکی‌های ورزش ماست. کیانی از سن کم به ورزش‌های رزمی علاقه داشت و می‌خواست رشته کاراته را شروع کند، اما مادرش به اشتباه لباس تکواندو برایش تهیه کرد تا ناهید مسیر موفقیتش را در رشته تکواندو طی کند. اولین افتخارش در تیم ملی در رده نوجوانان به ارمغان آمد؛ ملی‌پوش تکواندو در رقابت‌های قهرمانی نوجوانان جهان ۲۰۱۴ در چین‌تایپه مدال برنز را به گردن آویخت. مدال طلای قهرمانی نوجوانان قاره کهن دیگر افتخار او بود. البته این تازه شروع کار کیانی بود و پس از راهیابی به تیم ملی بزرگسالان توانایی‌هایش را به اثبات رساند. در قهرمانی آسیا ۲۰۱۶ ناهید کیانی برنزی شد، او قبل از اعزام به بازی‌های آسیایی ۲۰۱۸ دو مدال طلا و برنز مسابقات کشور‌های اسلامی و دانشجویان جهان را کسب کرد. در جاکارتا هم کیانی مقام سوم را به دست آورد و نقره قهرمانی آسیا ۲۰۱۸ هم در رزومه او دیده می‌شود. ملی‌پوش -۵۷ کیلوگرم تکواندو در مسابقات گزینشی المپیک در قاره آسیا همان‌طور که انتظار می‌رفت خوش درخشید. کیانی با گذشتن از سد حریف قدرتمند خود ناتالی حامایدی هم به فینال رقابت‌ها رسید و هم یک سهمیه به کاروان‌مان اضافه کرد. ناهید کیانی به عنوان چهارمین بانوی تاریخ تکواندو ایران مسئولیت سنگینی در المپیک توکیو دارد و اگر به سکوی این بازی‌ها برسد افتخاری بزرگ برای تکواندوی ایران رقم خواهد زد.
نازنین ملایی | پاروزنی تا لس‌آنجلس
تلاش‌هایش برای حضور در المپیک ریو نتیجه نداد، اما این مسئله باعث نشد تا نازنین ملایی دست از جنگیدن برای تجربه حضور در المپیک بردارد و سرانجام اواسط اردیبهشت ۱۴۰۰ در مسابقات روئینگ انتخابی المپیک در ژاپن موفق شد با زمان ۷ دقیقه و ۵۰ ثانیه و ۵۳ صدم ثانیه در روئینگ تک‌نفره سنگین‌وزن بانوان به مدال نقره دست یابد. مدالی که به معنای کسب سهمیه المپیک توکیو بود. اما بهمن نصیری نیز در همان ماده و همان مسابقات نقره گرفته بود و طبق قانون فدراسیون جهانی، تنها یک سهمیه به ایران می‌رسید و فدراسیون باید یک نفر را انتخاب می‌کرد که انصراف نصیری کار را راحت کرد تا ملایی که به لحاظ رکورد هم بالاتر بود راهی توکیو شود. نازنین از ابتدا علاقه‌ای به قایقرانی نداشت، اما در سن ۱۶ سالگی در پروژه استعدادیابی یک مربی فرانسوی به دلیل قدرت دوندگی در آمادگی جسمانی قبول شد و با توجه به اینکه شنا بلد بود به دوره‌های آموزشی این رشته دعوت شد و در نهایت تصمیم به فعالیت در قایقرانی گرفت و سال ۸۷ وارد تیم ملی شد و پرچمداری هما حسینی در المپیک پکن او را بر آن داشت تا روزی به عنوان نماینده ایران راهی المپیک شود: «فقط برای المپیک توکیو پارو نمی‌زنم و هدفم سکو و حتی طلای المپیک ۲۰۲۸ لس‌آنجلس است. همه قایقرانانی که روی سکوی المپیک رفتند بعد از ۲۰ سال پاروزنی به هدف‌شان رسیدند و این هدفی نیست که با ۵ یا ۱۰ سال تمرین محقق شود.» فرزانه فصیحی | دوومیدانی‌کار عاشق ژیمناستیک
تا چند هفته پیش فکرش را هم نمی‌کرد که مرداد امسال در پیست ۱۰۰ متر المپیک توکیو باید با بر‌ترین‌های دنیا رقابت کند، اما ۵ تیر و در حالی که کمتر از یک ماه به روشن شدن مشعل المپیک باقی مانده بود، فرزانه فصیحی با استفاده از سهمیه یونیورسالیتی سهمیه المپیک را می‌گیرد تا غافلگیرکننده‌ترین خبر عمرش را بشنود. بانوی ۲۹ ساله اصفهانی حالا پس از سال ۱۳۹۴ که توانست رکورد ۶۰ متر ایران را که با ۷:۴۳ ثانیه در اختیار مریم طوسی بود، با زمان ۷:۳۵ بشکند و سریع‌ترین دختر ایران شود، در سال ۱۴۰۰ به بزرگ‌ترین رؤیای زندگی‌اش رسیده است. فصیحی ۵۷ سال پس از سیمین صفامهر که اولین دونده ۱۰۰ متر تاریخ ایران در المپیک ۱۹۶۴ توکیو بود، دومین زن المپیکی در این ماده است. دارنده مدال برنز دو ۶۰ مترِ مسابقات قهرمانی دو و میدانی داخل سالن ۲۰۱۸ آسیا که بهترین رکورددار صدمتر ایران هم هست، در حالی نماینده ایران در دوومیدانی المپیک است که به صورت اتفاقی به این رشته وارد شده است. او عاشق ژیمناستیک بود و حتی قهرمان ایران هم شد، اما پس از آنکه با اجبار معلم مدرسه در مسابقه دو شرکت می‌کند و رکورد مدارس را می‌شکند و دو مدال طلا به دست می‌آورد، تصمیم می‌گیرد که دوومیدانی‌کار شود و پس از آن با اصرار‌های خانم ازغنده مربی تیم دوومیدانی استان اصفهان راه ورزش قهرمانی را پیش می‌گیرد، مربی‌ای که فصیحی حتماً قدر او را بیشتر می‌داند. ثریا آقایی | حسرت ریو، معجزه توکیو
شاید خودش هم باور نمی‌کرد که پنج سال بعد از مصدومیت و از دست دادن فرصت شرکت در رقابت‌های انتخابی المپیک ۲۰۱۶ ریو حالا به‌عنوان اولین بانوی بدمینتون‌باز ایران راهی المپیک توکیو شود. او هم طلسم ۱۳ ساله عدم حضور بدمینتون در المپیک را شکست و هم رؤیای حضور بانوان بدمینتون‌باز ایران در بزرگ‌ترین آوردگاه ورزش جهان را به حقیقت رساند. متولد ۱۳۷۴ برای تولد شش سالگی راکت بدمینتون هدیه می‌گیرد. همان می‌شود انگیزه‌اش تا در خانواده‌ای که همه فوتبال و بسکتبال را دنبال می‌کردند او از ۹ سالگی به‌صورت جدی بدمینتون‌باز شود. دارنده عناوین سوم مسابقات بین‌المللی قزاقستان، مغولستان، عراق و قهرمان مسابقات دوبل بین‌المللی عراق حالا سودای درخشش در المپیک را در سر می‌پروراند: «در ۱۷ مسابقه‌ای که سال ۲۰۱۹ برای سهمیه المپیک داشتم، واقعاً مثل فینال المپیک بازی کردم و چنین حکمی برایم داشت. هر مسابقه‌ای که از دست می‌دادم، بسیار ناراحت می‌شدم و اصلاً آن فشاری که برای هر امتیاز بود را نمی‌توانم توصیف کنم. این سهمیه برایم بسیار ارزشمند است، چون اولین دختر ایرانی هستم که از بدمینتون به المپیک می‌روم، این برایم خوشحال‌کننده است و هدف من این است که بهترین نتیجه را داشته باشم و قانع نخواهم شد. المپیک بزرگ‌ترین رویداد ورزشی است و بهترین‌ها هستند؛ از ورزشکاران شرقی تا نفرات اول استرالیا، اروپا و امریکا. قطعاً می‌دانم رقابت سختی است، اما امیدوارم نتیجه خوبی کسب کنم.» پریسا جهانفکریان | در خوف و رجا
آخرین بانوی کاروان ورزش ایران در المپیک توکیو تا همین هفته قبل نمی‌دانست که المپیکی است. حتی بعد از اعلام المپیکی شدنش هم باز تردید وجود داشته و دارد در اینکه به توکیو اعزام می‌شود یا نه. المپیکی شدن پریسا جهانفکریان داستان خاص خودش را دارد؛ ماجرایی که هیچ‌گاه از ذهنش پاک نمی‌شود. وزنه‌بردار ساموآ انصراف داد و جهانفکریان به‌عنوان اولین بانوی وزنه‌بردار ایران سهمیه المپیک گرفت؛ یک سهمیه دلچسب، اما او که بعد از مسابقات انتخابی و عدم کسب سهمیه و بروز اختلاف با فدراسیون ناامید شده بود دستش را به تیغ جراح سپرد و همین شد که بازهم المپیکی شدنش در هاله‌ای از ابهام قرار گرفت. متولد ۱۳۷۴ ورزش قهرمانی را از سال ۱۳۹۵ با رشته پرتاب چکش دوومیدانی آغاز کرد. پرتاب دیسک را هم تجربه کرد و در نهایت با توجه به فیزیک بدنی‌اش در سال ۹۶ به وزنه‌برداری آمد؛ جایی که قرار بود خیلی زود طعم شیرین حضور در المپیک را بچشد. جهانفکریان حالا در ابتدای راهی دشوار است، او هرچند می‌گوید: «نمی‌توانم حسم را از این موفقیت بزرگ توصیف کنم. افتخاری که کسب شده آغاز یک راه بزرگ است. هر ورزشکاری آرزو دارد روزی در آوردگاه المپیک حضور پیدا کند، زیرا این بازی‌ها جایی برای قدرتنمایی بهترین‌ها به شمار می‌رود.». حمیده عباسعلی | بانوی تاریخ‌ساز
تنها هشت سال داشت که برای اولین بار روی تاتامی رفت. نابغه کاراته بانوان از همان کودکی با خود عهد بست تا رسیدن به خوش‌رنگ‌ترین مدال‌ها و عناوین مهم آسیایی و جهانی دست از تلاش نکشد. اولین المپیکی کاراته زنان ایران مدال‌آوری در عرصه ملی را از سال ۲۰۱۰ و در رقابت‌های قهرمانی جوانان و امید‌های آسیا آغاز کرد وقتی که روی سکوی سوم قاره کهن ایستاد. پس از آن در رده بزرگسالان افتخارآفرین شد. دو نقره قهرمانی آسیا در سال‌های ۲۰۱۱ و ۲۰۱۲، ولی اوج درخشش او در رقابت‌های جهانی کاراته ۲۰۱۴ بود؛ آوردگاهی که حمیده عباسعلی با کسب مدال نقره در برمن آلمان نخستین مدال کاراته بانوان ایران در این رقابت‌ها را به گردن آویخت و تاریخ‌ساز شد. این کاراته‌کای المپیکی یک طلا و یک نقره بازی‌های آسیایی ۲۰۱۴ و ۲۰۱۸ را در کارنامه دارد، ۸ طلای قهرمانی آسیا (انفرادی و تیمی) را در ویترین افتخاراتش جای داده، در جهانی ۲۰۱۶ روی سکوی سومی ایستاد و از حضور در ۱۰ دوره لیگ جهانی نیز ۴ مدال طلا، یک نقره و ۵ برنز تصاحب کرده است. اسفند ۹۸ بود که حمیده عباسعلی در فینال کاراته وان اتریش با پای مصدوم مدال طلا را به گردن آویخت و اولین بانوی المپیکی کاراته لقب گرفت. حمیده برای درمان پای مصدومش به آلمان رفت و تعویق یک‌ساله المپیک به سودش شد. او بعد از یک سال دوری از رقابت‌ها در کاراته وان لیسبون مدال برنز را کسب کرد. هانیه رستمیان | دوباره تاریخ ساز می‌شود؟
دختر ۲۳ ساله مازندرانی پس آنکه چهار سال پیش به خاطر اختلاف تنها یک امتیار، حضور در المپیک ریو را از دست داد، عزمش را جزم کرد که چهار سال بعد در توکیو حضور داشته باشد، هدفی بزرگ که در نهایت به آن رسید و ۱۵ آبان ۹۸ وقتی در رقابت‌های تیراندازی قهرمانی آسیا در دوحه فینالیست شد، بلیت توکیو برایش رزرو شد تا سومین سهمیه تیراندازی برای بازی‌های توکیو به نامش ثبت شود، آن‌هم در ماده تپانچه بادی ۱۰ متر زنان. او در حالی آماده حضور در بزرگ‌ترین میدان ورزشی دنیا می‌شود که قرار است در توکیو، میوه بیش از یک دهه حضور در تیم‌های ملی که رده به رده بالا آمده را بچیند، رکورددار تیراندازی نوجوانان و جوانان ایران که در مسابقات جهانی ۲۰۱۹ هند توانست اولین مدال تاریخ تپانچه ایران را به دست آورد و تاریخ‌ساز شود. پدیده تیراندازی تپانچه ایران موفق شد در این رقابت‌ها برای نخستین بار به فینال راه یابد و مدال برنز را کسب کند. حالا رستمیان خودش را برای یک تاریخ‌سازی دیگر در توکیو آماده می‌کند، او در کنار پنج ملی‌پوش تیراندازی دیگر یکی از موفق‌ترین تیم‌های ورزشی کاروان ایران در راه المپیک ۲۰۲۰ بوده‌اند و نگاه‌های زیادی به آن‌ها در توکیو است. رستمیان که در نوجوانی به واسطه شغل پدرش که نظامی بود، تفنگ در دست گرفت و وارد رشته تیراندازی شد، حالا در مهم‌ترین روز‌های زندگی‌اش، سیبل المپیک را هدف گرفته است. فاطمه کرم‌زاده | اولویت با درس است
دختر جنوبی تیراندازی که در ۱۰ سالگی به صورت سرگرمی در تعطیلات تابستانی در کلاس تیراندازی ثبت نام کرده بود، حالا سال‌ها بعد به یکی از پدیده‌های تیراندازی ایران تبدیل شده است، البته او قبل از تیراندازی عاشق شمشیربازی بود، اما به دلیل این‌که در بوشهر باشگاهی برای آموزش این رشته وجود نداشت، راهی رشته تیراندازی شد و به سرعت توانست استعداد زیادش را در این رشته ورزشی نشان دهد، به طوری که او یکی از پدیده‌های تیراندازی بوده است. فاطمه کرم‌زاده ۲۳ ساله با وجود سن کمی که دارد در سال‌های اخیر یکی از موفق‌ترین ملی‌پوشان تیراندازی بوده است. ۱۸ آبان ۹۸ یکی مهم‌ترین روز‌های زندگی ورزشی کرم‌زاده بود، روزی که این ورزشکار بختیاری و دارنده سه طلای قهرمانی آسیا در تیراندازی توانست چهارمین سهمیه المپیک ۲۰۲۰ (در تفنگ سه وضعیت ۵۰ متر زنان) را کسب کند و نخستین حضورش را در المپیک بچشد. کرم‌زاده در حالی آماده المپیک می‌شود که توجه زیادی به درس در کنار ورزش داشته، او که بار‌ها عنوان کرده عاشق رشته پزشکی است، دانشجوی کارشناسی علوم ورزشی دانشگاه الزهرا است. او البته یک تفاوت با ورزشکاران محصل دیگر دارد و اینکه کرم‌زاده در مصاحبه‌هایی که داشته همواره تأکید کرده که سعی می‌کند ورزش حرفه‌ای به درسش لطمه‌ای نزند و درس برای او اولویت بوده، تا جایی که اگر امتحان داشته باشد، به اردو‌ها نمی‌رود!