جمله عجیب موسوی در مورد ادعای تقلب ۸۸

پرویز سروری، نماینده سابق مجلس و فعال سیاسی اصولگرا در برنامه تلویزیونی دستخط از جلسه‌اش با میرحسین موسوی، پس از انتخابات ۸۸ گفت؛ جلسه‌ای که در آن موسوی جمله عجیبی بیان می‌کند. سروری می‌گوید در مورد شور انتخاباتی سال ۸۸ گفته: «بررسی این بود که وقتی انتخابات انجام می‌شود این هیجانات فروکش می‌کند و در ابتدا چنین حالتی بود. مشکلات از زمانی شروع شد که آقای موسوی شب انتخابات در یک اقدام غیرمنتظره پیروزی خود را اعلام کرد. از آنجا ملت دو دسته شدند و آن فرصت بزرگ به تهدید تبدیل شد و نتیجه آن شد که متأسفانه این اختلافات تمام ظرفیت‌های کشور را به حداقل رساند.»
او که در آن زمان نماینده مجلس بود، از دیدار خود با موسوی می‌گوید: «اولین دیدار ما وقتی بود که از طرف مجلس مأموریت رسیدگی به مشکلات ۸۸ را به کمیسیون امنیت داد و کمیسیون امنیت به کمیته امنیت داخلی داد که ما بودیم. ما گفتیم با همه طرف‌های درگیر وارد بحث شویم و بپرسیم مسئله و راه‌حل آن‌ها چیست که منجر به رفع این مشکلات شود. اولین جلسه ما با آقای موسوی بود، با آقای موسوی وارد بحث شدیم و گفتیم مستندات خودتان را بیان کنید. اگر شما توانستید مستندات را ارائه دهید، ما مدافع شما می‌شویم. دوستان گفتند این جلسه رسمی است که با شما برگزار می‌کنیم، ایشان گفت برای من محرز شده است. جمله‌ای که خیلی برای ما سخت بود گفت اگر همه ملت ایران هم بگویند تقلب نشده، من می‌گویم تقلب شده است! یعنی این حرف همه امید‌های ما را به یأس تبدیل کرد.»
سروری در مورد قرار دادن آنتن صداوسیما در اختیار موسوی هم گفت: «ما گفتیم ما پیگیری می‌کنیم که صحبت کنید. گفت من باید زنده صحبت کنم. گفتم این امکانپذیر نیست. شما یک انتخاباتی را به این شکل درآوردید، مشکل ایجاد کردید و اشکالی ندارد در حضور نمایندگان این مصاحبه انجام و پخش شود. ایشان قبول نکرد و گفت در مصاحبه زنده حرف‌های خودم را بیان می‌کنم.»
سروری نکته جالب توجهی را هم به نقل از حجت الاسلام ناطق نوری بیان کرده است: «آقای ناطق نوری می‌گوید من صبح ساعت ۸ به موسوی زنگ زدم و گفتم من وزیر کشور و مسئولیت امنیت کشور بوده‌ام، مسائل امنیتی را خوب می‌دانم و من به شما می‌گویم مواضع شما از دیشب تا الان بوی خون می‌دهد؛ مردم را به جان هم می‌اندازد. بهتر است در فرایند قانونی موضوع را پیگیری کنید. می‌گفت هر چقدر گفتم، ایشان متأسفانه لجاجت کرد و نپذیرفت.»