قهرمانی آرژانتین و ایتالیا؛ یکشنبه رویایی!
اگر در ابتدای کوپا آمریکا و یورو از فوتبال‌دوستان ایرانی می‌پرسیدند دوست دارید کدام دو تیم قهرمان این دو تورنمنت بزرگ و معتبر شوند، شاید خیلی‌ها این جواب مشترک را می‌دادند: «آرژانتین-ایتالیا». دو تیمی که از سال‌ها قبل در میان مردم ایران به شدت محبوب هستند، به سال‌ها ناکامی خود در بازی‌های قاره‌ای پایان دادند. آرژانتین از یک‌طرف که با لیونل مسی هم نتوانسته بود در سال‌های اخیر به قهرمانی در کوپا آمریکا برسد و ایتالیا هم از طرف دیگر که بعد از 53 سال قهرمانی در یورو 2020 را در سال 2021 جشن گرفت!
آلبی سلسته که بالاخره با درخشش فوق‌ستاره خود جشن قهرمانی گرفت، 28 سال بود که دستش از جام قهرمانی در کوپا آمریکا کوتاه مانده بود. این قهرمانی آنقدر لیونل مسی را هیجان‌زده کرده بود که به این شکل احساساتش را بیان کرد: «دیوانه‌وار است. این خوشحالی، این احساس غیر قابل وصف است. من می‌دانستم که بالاخره این اتفاق خواهد افتاد. هدف روشن بود و ما توانستیم قهرمان شویم. این شادمانی بسیار عظیم است. من بارها رویای این لحظه را دیدم. به فیدئو (دی ماریا) گفته بودم که امروز قرار است او انتقامش را بگیرد و همین‌طور هم شد. می‌خواهم این لحظه را با آن هم‌تیمی‌هایی که بارها به کسب قهرمانی بسیار نزدیک بودند و این افتخار نصیب آنها نشد، تقسیم کنم. این قهرمانی متعلق به آنها هم هست.»
خوشحالی بامدادی از قهرمانی آرژانتین آن هم با شکست برزیل ادامه داشت تا اینکه یکشنبه شب فوتبال‌دوستان به استقبال یک بازی هیجان‌انگیز و یک فینال فوق‌حساس دیگر بین ایتالیا و انگلیس رفتند. ایتالیا هم که مثل آرژانتین از چند دهه قبل جای خود را در دل ایرانی‌ها باز کرده و هنوز هم یادآور خاطرات بازیکنانی همچون روبرتو باجو، کاناوارو و… است، توانست با شکست انگلیس آن هم در ضربات پنالتی جام قهرمانی را بعد از بیش از پنج دهه بالای سر ببرد. با اینکه ایتالیا سال 2006 قهرمان جام جهانی هم شده بود، اما قهرمانی در یورو لذت دیگری داشت؛ آن هم با تیم نسبتا کم‌ستاره و یکدست روبرتو مانچینی. مانچو بعد از این قهرمانی که میلیون‌ها ایرانی را هم خوشحال کرد، می‌گوید: «این بچه‌ها شگفت‌انگیز هستند و من نمی‌توانم چیز بیشتری بگویم. این موفقیت برای همه مردم و طرفداران ایتالیا از اهمیت بالایی برخوردار است. این تیم رشد زیادی کرده است. من فکر می‌کنم ما هنوز می‌توانیم پیشرفت کنیم. ما برای ایتالیایی‌ها خوشحال هستیم. من نمی‌توانم چیزی در مورد این بچه‌ها بگویم.»
و این‌طور بود که میلیون‌ها ایرانی طرفدار فوتبال به ویژه متولدین دهه 50 و 60 یک شبانه‌روز فوق‌العاده را با قهرمانی دو تیم محبوب‌شان سپری کردند. شاید این یکشنبه برای آن دسته از کسانی که هواداران هر دو تیم آرژانتین و ایتالیا بودند، در تاریخ به ثبت برسد و دیگر هیچ وقت تکرار نشود.
