روزنامه ابتکار
1400/04/23
پیمان مولوی گردش به سمت اقتصاد بازار روی خواهد داد؟
برای حرکت در مسیر درست کافی است به تجربه برخی کشورهای موفق نیز نگاه کنیم. اقتصاد چین در سال‌های ۱۹۷۰ میلادی وضعیت بسیار بدی داشت و تقریبا تمام برنامه‌ها با شکست مواجه شده بود و خود مائو نیز مستاصل بود.همانطور که می‌دانید چین غیر از قرن بیستم که کرسی ابرقدرتی اقتصاد را به دیگری سپرد، در قرن‌های قبل و در قرن بیست‌ویکم همواره به‌سبب تاریخچه و منطقه‌اش جزو قدرت‌های اقتصادی جهان بوده است. در سال‌های بعد از حکمرانی مائو نیز شرایط برای تغییرات مهیا بود، اما دو گروه قدرتمند در این کشور گاهی نظراتی بسیار متضاد یکدیگر داشتند؛ گروه نخست فلسفه نیاز به تغییر را همانا چرخش کامل به سمت اقتصاد بازار می‌دانستند و گروه دوم بر این باور بودند که هنوز از ظرفیت‌های سوسیالیسم به‌درستی استفاده نشده و این بار باید کار به‌دست کاردان بیفتد. از سوی دیگر موازنه قدرت در پکن به‌گونه‌ای بود که نمی‌شد فقط یک گروه با یک ایده به سمت اهداف حرکت کند. با این همه حرکت شروع شد و از ادامه راه بسیاری از برنامه‌های اقتصادی قبلی که نتیجه نداده بود ممانعت و مسیری هرچند ملایم برای قوت گرفتن بخش خصوصی آغاز شد.
نتیجه در سال‌های اول درخشان بود و از آن سال تا سال ۱۹۸۹ میلادی و رویداد میدان «تیان‌آن‌من» همه چیز خوب پیش می‌رفت. اعتراضات میدان تیان‌آن‌من به مجموعه تظاهرات اعتراضی در میدان تیان‌آن‌من شهر پکن، جمهوری خلق چین اطلاق میشود که به رهبری دانشجویان و از ۱۵ آوریل ۱۹۸۹ تا ۴ ژوئن همان سال ادامه داشت. دانشجویان در این واقعه به ناپایداری اقتصادی چین و سرکوب‌های حزب کمونیست و فساد دولتی اعتراض کردند.
تظاهرات و اعتراضات میدان تیان‌آن‌من سوالات زیادی را برای حزب کمونیست ایجاد کرد. قصد معترضان تقویت این رویکرد بود که ممکن است اقتصادِ در حال حرکت به‌سوی بازار آزاد، به اقتصادی مانند اتحاد جماهیر شوروی و از بین رفتن قدرت و کشور منجر شود.
«دنگ شیائوپینگ» سیاستمدار و رهبر نخبگان نسل دوم جمهوری خلق چین در آن دوره با همراهی بسیاری از همفکران خردمندش با تمام قوا سعی کرد این امر را به بسیاری از مردم چین بفهماند که در نبود اقتصاد بازار، رشد شرکت‌های خصوصی و فعالیت کسب‌وکارهای خرد، ممکن بود وضعیت حزب بسیار بدتر از اینی باشد که بود.
مورد فوق به این منظور مورد اشاره قرار گرفت تا بدانیم موازنه رویکرد‌ها و استمرار آنها می‌تواند نتیجه‌بخش باشد و نباید خسته شد. در ایران امروز که سال‌ها تجربه اقتصاد غیررقابتی و دولتی را با خود یدک می‌کشد و رتبه دخالت دولت در اقتصاد از بدترین‌هاست، شاید برخی بخواهند این مشکلات را با همان روش‌های قدیمی حل کنند که نشدنی است.
راه رهایی اقتصاد ایران از لکنت رشد، تورم افسارگسیخته و سقوط آزاد درآمد سرانه یک چیز بیشتر نیست و آن در اولویت نبودن رفاه و رشد اقتصادی ایرانیان است و بس.
چینی‌ها سال ۱۹۷۶ میلادی خیلی زود و قاطعانه متوجه شدند که زمان تعویض مسیر حرکت قطار به سمت بازار و مکانیزمش فرا رسیده و کردند آنچه باید می‌کردند.
آنها از آن سال تا امروز رشد اقتصادی مستمری داشته و صدها میلیون چینی را از زیر خط فقر بالا کشیده‌اند. نتیجه این سیاست هم آن شد که امروز چین اقتصاد دوم جهان است و حتی پیش‌بینی میشود این کشور در دهه آینده اقتصاد اول جهان را از آن خود کند.
چینی‌ها، مالزیایی‌ها، اندونزیایی‌ها، سنگاپوری‌ها و... خواستند و تغییر مسیر دادند و رسیدند به آنچه لیاقتش را داشتند.
آیا ما آماده چرخش اقتصاد به سمت بازار آزاد و مکانیسم بازار هستیم؟
سایر اخبار این روزنامه
چرا دختر اصفهانی برای هم سن و سال‌هایش قمه کشید؟
امتداد خشونت؛ این بار دختران نوجوان
پیمان مولوی
گردش به سمت اقتصاد بازار روی خواهد داد؟
روسیه: دور هفتم مذاکرات زودتر از ۱۰ روز دیگر آغاز نمی‌شود
اما و اگرهای احیای برجام در دولت سیزدهم
«ابتکار» دلیل افزایش قیمت خودرو طی روزهای اخیر را بررسی کرد
رکود، مهمان بازار خودرو در سال 1400
با اعلام سخنگوی قوه قضائیه
حجت الاسلام مصدق معاون قوه قضائیه شد
دست دولت سیزدهم در مذاکرات بسته خواهد شد؟
هزینه و فایده طرح جدید مجلس درباره مذاکره با مقامات آمریکا
وقتی دو باشگاه پرطرفدار با ادبیاتی زننده به جان هم می‌افتند!
سلاخی «فرهنگی» استقلال و پرسپولیس!
چرا مسئولان وزارت بهداشت پاسخ منتقدان را با توهین می‌دهند؟
بوق ممتد روی سخنان وزیر
آیت الله رئیسی:
کنارگذاشتن نگاه های جناحی از الزامات پیشرفت کشور است
سردار سلامی اعلام کرد
عزم جدی سپاه برای کمک به رفع چالش آب در کشور
خبر جدید از مذاکرات وین؛ آمریکا آماده است!
سعید محمد، پرویز فتاح و سردار حاجی‌زاده انصراف دادند
کاهش گزینه‌های شهرداری تهران
قتل عام کماندو‌های افغان به دست طالبان
اولین اقدام رئیسی برای اصلاح بسترهای فسادزا در دولت
