روزنامه آرمان ملی
1400/05/05
آسیب صدا و سیما به انسجام ملی
اسماعیل قدیمی کارشناس ارشد ارتباطات و رسانه برخی مجریان و مدیران صداوسیما فاقد نگاه ملی هستند و بیشتر بر‌اساس تفکر جناحی خود برنامه‌سازی انجام می‌دهند. این امر باعث آسیب جدی به انسجام ملی است که از طرفی کمک‌کننده به ناآرامی‌ها در سطح کشور نیز هست. این طرز تفکر به قشرهای مختلف جامعه باعث بدبینی مردم و رشد فرصت‌طلبان میشود. سالیان درازی است که صداوسیما با این رویکرد کار می‌کند. وقایعی چون موفقیت یک ایرانی در هرجای جهان باید مبنایی برای تشویق و تبلیغ انسجام ملی و روحیه دادن به مردم شود. باور ندارم که حتی این صداوسیما قادر باشد در اموری مانند جذب آرا، رای مردم را نسبت به افرادی خاص جلب کنند، برای مثال افراد اصولگرا عقاید خود را از صدا و سیما به‌دست نمی‌آورند، بلکه برخی واقعیت‌های اجتماعی آن‌ها را به این سو برده است و شاید تنها صداوسیما در تحریک این افراد اثرگذار باشد. بیشتر کارکرد رسانه‌های جمعی در دنیا نیز همین ایجاد همدلی، پیوند اجتماعی و روحیه همکاری است. این رسانه‌ها بازتاب افکار عمومی، مناسبات اجتماعی و ارزش‌های ما هستند. اما در حال حاضر یکی از معضلات بزرگ اجتماعی در کشور ما که خود نوعی فروپاشی اجتماعی محسوب میشود، بدبینی مردم نسبت به یکدیگر است که دائما میل به همکاری به بیگانگان و واگرایی از یکدیگر دارند. اگر به برخوردهای کاربران ایرانی در فضای مجازی توجه کنیم دچار وحشت می‌شویم که چطور ممکن است یک ملت به این‌گونه دچار وندالیسم (تخریب‌گرایی) اجتماعی و فرهنگی باشند و اینطور نگاه تخریبی نسبت به یکدیگر داشته باشند؟سیاست‌های وسایل ارتباط جمعی بسیار اثرگذار بر این جریانات است و صداوسیما به‌عنوان رسانه ملی در این امر نقش تعیین‌کننده‌ای دارد. باقی رسانه‌ها هم آن طور که باید و شاید نقش خود را ایفا نمی‌کنند و در نتیجه این دردسرها ایجاد میشود. واقعیت این است که بخش زیادی از مردم نگاهشان با نگاه حاکم بر صداوسیما متفاوت است و نباید واقعیات جامعه انکار شود که در دراز‌مدت به زیان همه از جمله خود صدا‌و‌سیماست. در رسانه‌ها باید با تغییر سیاست این نگاه‌های سلبی به گروه‌های اجتماعی مختلف را کنار بگذارند و با به رسمیت‌شناختن دیدگاه‌های مختلف به وحدت ملی کمک کنند؛ چراکه با گذر از وقایع تاریخی ناخوشایند حالا ایران اجتماعی است پر از تنوع قومی و فرهنگی با نحله‌های فکری مختلف که در چنین کشوری روی آوردن به انحصارگرایی برای انکار واقعیت تنوع اجتماعی و سیاسی به اجبار یا به دروغ به جعل اخبار و پنهانکاری وادار می‌شوند که این اقدامات در هیچ‌جایی از دنیا منجر به نتیجه مطلوب نشده است. انحصارگرایی در تولید و مصرف اطلاعات زیان‌بخش است و بزرگ‌ترین صدمه آن از بین بردن انسجام ملی است که یکی از بزرگ‌ترین دردهای ملت ما در طول تاریخ بوده است، از نشانه‌های بارز آن به حکومت حاکمان غیرایرانی بر کشور می‌توان اشاره کرد. همواره در طول تاریخ دیده‌ایم که انحصارگرایی در نهایت از جانب اعضای همان گروه سیاست‌گذار به فروپاشی انجامیده است.
سایر اخبار این روزنامه
اصناف زیر فشار کرونا و حمایت های تو خالی
طرح صیانت از فضای مجازی ؛ شاید وقتی دیگر!
هوای «معترضان آب» را داشته باشید
بیایید تلگرام، جایزه بگیرید!
«تصميم هاي سرنوشت ساز» با يکدست شدن قدرت، آسان‌تر مي‌شود
رئیسی «مطالبات مردم » را به سهم خواهی ها ترجیح دهد
۳۲۲ فوتی، نخستین ارمغان سفر به شمال
طرح آمایش سرزمینی در خوزستان اجرایی نشد
آسیب صدا و سیما به انسجام ملی
جاي خالي خرد متخصصان اجتماعي در مديريت بحران‌ها
یک راه بیشتر وجود ندارد؛ آن‌هم دیپلماسی
پای دولت روی ضامن انفجار قیمت مسکن
ایران دنبال مبنای محکم‌تر در برجام باشد
