روزنامه جوان
1400/05/21
حامیان دولت هم «وفاق ملی» پیشه کنند
شعار تشکیل «دولت وفاق ملی» از سوی رئیس‌جمهور ذیل وعده «دولت مردمی» در مراسم تحلیف، و اشارات و تأکیدات پیشین رهبر معظم انقلاب در مراسم تنفیذ مبنی بر لزوم تشکیل دولت «وفاق»، بحث‌های مختلفی را در خصوص چندوچون دولت وفاق ملی شکل داد، اما همچنان و به خصوص با توجه به برخی از صحبت‌های به میان آمده حتی از سوی حامیان آیت‌الله رئیسی، جا دارد به یک سؤال پرداخته شود که «دولت وفاق ملی» اساساً به چه معناست و وقتی از دولت وفاق سخن به میان می‌آوریم ــ با توجه به اینکه «وفاق» در لغت‌نامه‌ها به معنای «سازگاری کردن» و «همکاری کردن» آمده است ــ دقیقاً بناست که با چه کس یا کسانی «وفاق» کنیم و وظیفه کسانی که خود را حامی چنین دولتی می‌دانند، چیست؟طبیعتاً وقتی از «وفاق ملی» و «دولت مردمی» سخن می‌گوییم و ریشه این عبارات را در تاریخ مواجهه سایر کشور‌ها با بحران‌های داخلی و خارجی مشاهده می‌کنیم، پاسخ سؤال فوق را می‌توان در صورت سؤال نهفته دید که دولت سیزدهم باید عزم کند فراتر از سایر دولت‌ها ظاهر شود و با به‌کارگیری دولتمردانی انقلابی، نه جناحی، تمامی ظرفیت‌های مردمی، سازمانی، نهادی، نخبگانی و رسانه‌ای در پهنای ایران را بسیج کند تا با اتکا به گفتمانی مشترک، راه سال‌های آتی را به سوی ایرانی قوی و مردمی هموار سازد.
نمود این رویکرد را می‌توان در مشی انتخاباتی آیت‌الله رئیسی و بعدتر در تماسی که دفتر ریاست جمهوری سیزدهم با سلایق مختلف نخبگی کشور برای استفاده از نظرات آنها داشت، مشاهده کرد که نشان از آن دارد «گفتمان» دولت به گفتمان «انقلاب» که همان گفتمان امام (ره) و رهبری معظم انقلاب است نزدیک میشود، گفتمانی که ملت ایران را به خودی و غیرخودی تبدیل نکرده و تمام ملت را به شرط دلسوزی برای تمامیت ایران و انقلاب اسلامی و همراهی نکردن با دشمن، بسیجی می‌داند و همه خرده گفتمان‌های کشور را فراتر از حزب، جناح، دسته و وابستگی به اشخاص به شرط پنج ویژگی، ذیل کلان گفتمان انقلاب اسلامی تعریف می‌کند. این پنج ویژگی که رهبر معظم انقلاب در بیست‌وهفتمین سالگرد رحلت امام خمینی (ره) آنها را تبیین فرمودند عبارتند از:
۱. پایبندی به مبانی و ارزش‌های اساسی اسلام و انقلاب (مبانی حضرت امام)؛ ۲. هدف‌گیری آرمان‌های انقلاب و همت بلند برای رسیدن به آنها؛ ۳. پایبندی به استقلال کشور؛ ۴. حساسیت در برابر دشمن و نقشه دشمن و عدم تبعیت از آن و ۵. تقوای دینی و سیاسی؛ لذا با توجه به آنچه گذشت می‌توان جمع‌بندی کرد که دولت «وفاق ملی» دولتی است که محور آن نه شخص است و نه جناح، بلکه محوریت با گفتمان انقلاب و خط امام (ره) است و هر آن کس که این خط و تداوم آن را باور داشته باشد، فارغ از هر سلیقه‌ای، ذیل چتر دولت سیزدهم می‌تواند برای ایران سربلند و قوی بسیج شود و در این میان ولو با نقد و تذکر خود به یاری دولت رسد.
با این حساب حامیان ستادی رئیس‌جمهور منتخب نیز بایستی همچون جناب رئیسی نگاه خود را بر اساس وفاق ملی قرار دهند و با یادآوری پایان انتخابات، در انتقادات خود از هر ادبیاتی‌که موجب انشقاق در این وفاق میشود و به بخشی از مردم و حتی نخبگان حس دوقطبی‌هایی از جمله «خودی و غیرخودی» و «حامی و منتقد» می‌دهد، بپرهیزند چرا که امروز بیش از هر زمان باید تمام توان ملت ایران برای پیشرفت در نوک پیکان حرکت که دولت است تجمیع شود و هر انشقاقی در این تجمیع در واقع تضعیف دولت در رسیدن به مقصود و شعار‌های خود است.
سایر اخبار این روزنامه
مواجهه پیشرو با قضیه واکسن
لبیک نیرو‌های مسلح به فرمان فرمانده کل قوا برای مقابله با کرونا
کابینه ۷ سال جوان شد
رهبر انقلاب: مقابل کرونا تصمیم قاطع بگیرید و عمل کنید
وزارت بهداشت به حرف‌های علمی عمل نکرد سراغ بسیجیان رفتیم
حامیان دولت هم «وفاق ملی» پیشه کنند
برخورد با سفر‌های نجومی مدیران ورزش از قلم نیفتد
کاهش برآورد امریکایی از تصرف کابل به ۳۰ روز!
دعوت اژه‌ای از ایرانیان خارج «مالی» را به هم ریخت
وزیر فرهنگ باید جمال و زیبایی کابینه باشد
