آموزش‌وپرورش محل کارورزی نیست!

حسین طاهری‌فرد‪-‬ تا روزهای آتی آموزش‌وپرورش سکاندار جدید خود را با رای اعتماد نمایندگان مجلس‌شورای‌اسلامی خواهد شناخت. طبق دستور جلسه یکصد و بیستم مجلس‌شورای‌اسلامی روز شنبه، ۳۰ مرداد، حسین باغ‌گلی، وزیر پیشنهادی آموزش‌وپرورش به عنوان اولین نفر در مجلس از خود و برنامه‌اش دفاع
خواهد کرد.
شوربختانه در شرایطی که آموزش‌وپرورش نیازمند وزیری است که با قدرت تعامل و مدیریت چند جانبه ابتکار عمل را در دست گرفته و با اتخاذ دیدگاهی نو، اصلاحات ساختاری و نهادی را با صراحت و جدیت سرلوحه کار خود قرار دهد، معرفی «حسین باغ‌گلی» گمنام، بدون هیچ سابقه‌ی کلان و حتی متوسط اجرایی و آموزشی موجب حیرت و ناامیدی جامعه فرهنگیان شد.
نگاهی واقع‌بینانه به‌سوابق، عملکرد، برنامه‌های ارائه شده و اظهارات صورت گرفته وزیر پیشنهادی در روزهای اخیر، این واقعیت را آشکار می‌کندکه او نه‌تنها با حوزه آموزش‌وپرورش به معنای خاص آشنا نیست بلکه قادر به رفع مشکلات وزارتخانه عریض و طویل و پر از چاله و چالش آموزش‌وپرورش هم نخواهد بود. کارشناسان و صاحب‌نظران مسائل آموزش‌وپرورش همگی متفق القولند که انتخاب حسین باغ‌گلی، پذیرش ادامه شرایط نامطلوب گذشته در این بخش خواهد بود که نه به نفع دولت سیزدهم خواهد بود و نه به صلاح آموزش‌وپرورش. به باور آنان، انتخاب یک وزیر ضعیف تکرار تجارب شکست خورده و گام نهادن در مسیر غلط گذشته است و با این انتخاب، آموزش‌وپرورش و جایگاه و اهمیتش از آنچه که تاکنون بوده پایین‌تر خواهد رفت!


امروزه صدای اعتراض فرهنگیان از هر گوشه و کنار کشور بلند است. زمان آن رسیده است تا نمایندگان مجلس‌شورای‌اسلامی این صداها را بشنوند و برایشان پاسخی پیدا کنند. فرهنگیان از نمایندگان مجلس انتظار دارند؛ «احساس مسئولیت و تصمیم منطقی‌وعاقلانه» را جایگزین مصلحت‌اندیشی و حفظ منافع حزبی‌وجناحی نمایند.
نمایندگان مجلس‌شورای‌اسلامی باید بدانند که «رای‌عدم اعتماد» به حسین باغ‌گلی در راستای تقابل با دولت نیست بلکه در راستای عمل به وظیفه نمایندگی و حمایت از دولت است. هیچ منطقی قبول نمی‌کند که با چشم‌پوشی بر ناتوانی‌های وزیر پیشنهادی، قاطبه معلمان را به خاطر عملکرد ضعیف مجلس‌نشینان و دولت سیزدهم ناامید کنیم که در این‌صورت دیگر نمی‌توان امیدی به همراهی و حضور فرهنگیان در صحنه‌های سیاسی کشور داشت.
هنوز فرصت باقیست. بهارستان‌نشینان می‌توانند با رویکردی شفاف و غیرسیاسی با بررسی سابقه، عملکرد و برنامه‌های وزیر پیشنهادی نشان دهند که آموزش‌وپرورش با ده‌ها میلیون ذینفع مستقیم و غیر مستقیم محل کارورزی مدیران آینده نیست!
حال باید منتظر ماند و دید، واکنش نمایندگان مجلس به انتخاب وزیر پیشنهادی آموزش‌وپرورش چه خواهد بود. آیا نمایندگان به وظیفه قانونی خود عمل کرده و مصالح آموزش‌وپرورش را سنگ محک قضاوت خویش قرار می‌دهند و یا با سپردن سرنوشت مهم‌ترین و بزرگترین وزارتخانه کشور به جوانی بی‌تجربه و تازه‌کار منافع اکثریت معلمان را قربانی تعلقات جناحی‌وسیاسی خواهند کرد؟!