روزنامه آفتاب یزد
1400/06/02
خروج آمریکا از افغانستان حساب شده است
در حالی که «برنی سندرز» سناتور مشهور آمریکایی از تصمیمات بایدن به خاطر افغانستان حمایت کرده، او را «شجاع» میداند؛ حملاتِ پی در پیِ ترامپ،تونی بلر و سیاستمدارانی از این دست به بایدن در سایهی خروج آمریکا از افغانستان و استیلای طالبان بر این کشور، ذهن را به این سمت و سو
هدایت میکند که نیم نگاه جمهوری خواهانِ آمریکایی و نومحافظه کارانِ لندننشین به آیندهی سیاسی و انتخاباتی در تلاش است تا از افغانستان بهعنوانِ یک برگِ برندهی انتخاباتی بهرهمند شود، «مجلسی» اما معتقد است این سر و صداها به زودی خواهد خوابید و چهرههایی چون ترامپ و بلر هرگز نخواهند توانست از این حربه، نصیب و بهرهای شامل خود کنند. این دیپلماتِ اسبق میگوید این موضوع حتی برای انتخابات میان دورهای کنگره و سنا
در آبان ۱۴۰۱ نیز نمیتواند کارکرد داشته باشد چون تا آن زمان همه خواهند فهمید آمریکاییها نه بدون برنامه و ناگهانی که بسیار حساب شده و برنامهریزی شده از افغانستان خارج شده اند!
آفتاب یزد - رضا بردستانی: یک دیپلمات اسبق در گفتگو با آفتاب یزد، ضمن برنامه ریزی شده خواندنِ خروجِ آمریکاییها بر اساسِ یک تصمیمگیری بلند مدت اظهار داشت: «جمهوری خواهان در آمریکا و نومحافظهکاران در انگلستان قادر به بهره برداریهای سیاسی و انتخاباتی از موضوع افغانستان به نفع خود نخواهند بود زیرا خروجِ نیروهای نظامی آمریکا از خاک افغانستان تازه انجام شده و تا یک سالِ باقی مانده تا انتخابات میاندورهای کنگره، بیشتر، ابعادِ این موضوع از جمله چرایی و چگونگیِ این مسئله بر افکار عمومیِ آمریکا و انگلستان روشن خواهد شد.» فریدون مجلسی معتقد است: «قضاوت در بارهی خوب یا بد بودنِ خروج نیروهای نظامی از افغانستان به عهدهی ما نیست زیرا ایالات متحده این تصمیم را در حوزهی منافع ملی خود اتخاذ کرده اما این که عدهای اصرار دارند این خروج را بیموقع، به اجبار و یا از سر ناچاری معنا کنند را نمیتوان پذیرفت!» مجلسی میافزاید: «طبیعی است وقتی به مردم آمریکا و افکار عمومیِ جهان چنین القا میشود که ۳۰۰۰میلیارد دلار طی ۲۰ سال در افغانستان هزینه شده و هیچ دستاوردی نیز به دنبال نداشته(!) اعتراضاتی صورت پذیرد و امثال ترامپ روی همین موج رسانهای شروع به داد و بیداد و انتقاد از «جوبایدن» کنند اما اصلِ ماجرا را نهتنها ترامپ و بلر که چینی ها، روس ها، پاکستانی ها، مقامات ترکیه و ایران نیز میدانند که این خروج بخشی از برنامهی آمریکا بوده و مباحثی چون تحقیر و شکست صرفاً پروپاگاندای رسانهای است! »
> یک ناکامی در ابعاد قابل توجه!
به گزارش پایگاه خبری هیل، مایک پامپئو، وزیر امور خارجه سابق آمریکا در مصاحبهای با شبکه فاکس نیوز گفت: صریحا بگویم آن چه امروز جو بایدن، رئیس جمهور آمریکا گفت اوضاع را بدتر کرد. من امروز هیچ چیزی از بایدن نشنیدم که به خانوادهها کمی آسودگی خاطر بدهد. هنوز هیچ برنامهای برای برگرداندن آمریکاییهای باقیمانده در افغانستان به خانههایشان وجود ندارد. من از بایدن هیچ چیزی نشنیدم که به متحدانی که شما دربارهشان صحبت میکنید، آسودگی خاطر بدهد. وی افزود: این یک ناکامی در ابعاد قابل توجه است. ما مدتهاست چنین چیزی در آمریکا مشاهده نکردهایم. آمریکا ابزار لازم برای درست کردن این اوضاع را دارد. ارتش ما قطعا میتواند راهی برای بازگرداندن این مردم و نابود کردن تسلیحات چند میلیارد دلاری که ما در افغانستان باقی گذاشتیم، پیدا کند اما این نیازمند عزم، اراده و رهبری آمریکایی است و جو بایدن کلا از نشان دادن این امر امتناع کرده است. پیشتر، بایدن در اظهاراتی اذعان کرد که تخلیه آمریکاییها و تجهیزات آمریکایی از افغانستان یکی از بزرگترین و دشوارترین حملونقلهای هوایی در تاریخ است. دولت بایدن از سوی قانونگذارانی که نگران نحوه مدیریت مقامات دولت در پروازهای تخلیه هستند، مورد انتقاد قرار گرفته است. وندی شرمن، معاون وزیر امور خارجه آمریکا و لوید آستین، وزیر دفاع این کشور گزارشات منتشر شده اخیر در رابطه با چالشهایی که افغانها و آمریکاییها برای ورود به فرودگاه کابل با آنها مواجه هستند را تایید کردند.
> غم انگیز، خطرناک و غیر ضروری
به نوشتهی گاردین، تونی بلر، نخست وزیر سابق انگلیس که به نیروهای انگلیسی دستور پیوستن به تهاجم تحت رهبری آمریکا به افغانستان را صادر کرد، در مقالهای طولانی که دیشب در وبسایت وی منتشر شد، نوشت: خروج شتابزده یک تصمیم «غم انگیز، خطرناک و غیرضروری» بود که اهداف غرب را تضعیف کرد. نخست وزیر اسبق انگلیس گفته است: اکنون یک وظیفه اخلاقی برای نیروهای غربی وجود دارد اینکه تا خروج همه افراد واجد شرایط، در افغانستان بمانند. وی جو بایدن، رئیس جمهور آمریکا را متهم کرد که تحت تاثیر «یک شعار سیاسی نامطلوب در مورد پایان دادن به جنگهای ابدی» قرار گرفته، در حالیکه تعامل ما در سال ۲۰۲۱ فرسنگها با تعهد ما در ۲۰ یا حتی ۱۰ سال قبل فرق دارد. او مینویسد: «ترک افغانستان و مردم آن غم انگیز، خطرناک و غیر ضروری است، نه به نفع آنها و نه به نفع ما است.» وی افزود: تصمیم برای بازگرداندن افغانستان به همان گروهی که جنایات ۱۱ سپتامبر از آن برخاسته بود و بهگونهای که به نظر میرسد تقریباً برای تحقیر ما طراحی شده است، این سوال را در ذهن همه متحدان و دشمنان به وجود آورده که «آیا غرب اراده استراتژیک خود را از دست داده است؟» وی گفت: جهان در حال حاضر از وضعیت غرب مطمئن نیست، زیرا بسیار واضح است که تصمیم برای خروج از افغانستان در این راه نه با استراتژی کلان و نه با سیاست اتخاذ شده است.
> تحقیر بزرگ در سایهی تصمیمی وحشتناک!
به گزارش خبرگزاری اسپوتنیک، دونالد ترامپ، رئیس جمهوری پیشین آمریکا در تجمع «آمریکا را نجات دهید» گفت که جهان اکنون در حال تماشای آمریکاست و با خود فکر میکند «چه اتفاقی با این سرعت برای ایالات متحده آمریکا رخ داده است؟» این رئیس جمهوری پیشین گفت: از اوضاع افغانستان در تاریخ آمریکا به عنوان «یکی از بزرگترین شرمساریها و بزرگترین تحقیر سیاست خارجی» یاد خواهد شد. ترامپ با متهم کردن جو بایدن به واگذاری پایگاههای نظامی آمریکا در افغانستان، تاکید کرد که نظامیان آمریکایی ۸۳ میلیارد دلار تجهیزات نظامی آنجا باقی گذاشتند. ترامپ با بیان اینکه خروج نظامیان «تسلیم کامل» بود و نشاندهنده «بی کفایتی محض رهبر یک کشور» است، گفت: «از این به عنوان یکی از بزرگترین شکستهای نظامی همه دورانها یاد میشود.» ترامپ تاکید کرد که با ریاست جمهوری او هرگز چنین اتفاقی رخ نمیداد. به گفته دونالد ترامپ، واشنگتن باید پیش از هرگونه اقدام ناگهانی به تجزیه و تحلیل تجربه نیروهای روسی در افغانستان میپرداخت. او برنامه بایدن برای خارج ساختن نظامیان از افغانستان را یک «تصمیم وحشتناک» توصیف کرد.
> افغانستان برگ برنده انتخاباتی؟!
«یک ناکامی در ابعاد قابل توجه!»، «غم انگیز، خطرناک و غیرضروری» و «تحقیر بزرگ در سایهی تصمیمی وحشتناک!» بخشی از واکنشها به خروج آمریکا از افغانستان است که میتواند ما را به یک سناریوی انتخاباتی سوق دهد! فریدون مجلسی، دیپلمات اسبق در واکنش به این انتقادات و انتخاباتی دانسته شدنِ آن میگوید: میدانم آنها سعی میکنند از این بهانهها و تفکراتی که در ذهن رای دهندگان عمومی است سوءاستفاده کنند قطعا اگر شخص آمریکایی باشد میگوید این کار غلطی است چرا آنجا را رها کرده و آمدید ولی به زوایای دیگر قضیه نمیاندیشند. مسئله خروج از افغانستان بسیار پیچیده است. آقای بایدن هم اکنون میگوید ما خارج میشویم این صحبتها یک بخش ظاهری دارد و یک بخش یا چند لایهی پنهان. بخش ظاهری این است که میگوید ۳ هزار میلیارد دلار آنجا هزینه کردیم این رقم، رقم عظیمی است که از افغانستان تحولات عمرانی زیادی صورت گرفته است. البته خودشان میگویند عمده این هزینهها در بخش نظامی شده است اما فرض کنید در کشوری مانند ایران درآمد حاصل از صادرات حدود ۱۰۰ میلیارد دلار باشد ده سال آن میشود ۱۰۰۰میلیارد دلار و سی سال آن میشود سه هزار میلیارد دلار. یعنی آنها حدود سی سال درآمد برای این کشور هزینه کردند. مقداری از این هزینه عملیاتی و به تعبیری درستتر هزینهسازی است یعنی مثلا نیروهایی که با کشتی به عمان میآوردند و از آنجا با هواپیما منتقل میکنند از آن لحظهای که کشتی میخواهد از آمریکا حرکت کند هزینهها شروع شده است. اینها از همان زمان حسابسازی میکنند و در آمریکا کار سادهای است و به ارقام عجیبی میرسند. بخشی از هزینه هم صرف عمران و آبادانی و توسعه سربازخانهها و پایگاهها و غیره بوده است. سوءاستفادههای بسیاری شد که تعداد زیادی از پیمانکاران آمریکایی در آن شریک بودند حتی فسادی که در آنجا است این است که ۳۰۰ هزار پرسنل نظامی یا چند صد هزار معلم که حدود نیمی از آنها وجود خارجی ندارند و حقوق هایشان به حساب افراد دیگر ریخته میشد. نمیخواهم بگویم این فسادها تمایل به مقاومت را در مردم کاسته اما میخواهم بگویم چنین پیش زمینههایی بوده و از چند سال پیش مذاکرات در زمان آقای ترامپ آغاز شده است.
> اصل ماجرا، ۴ مادهی معدنی مهم است!
مجلسی ادامه میدهد: در لایهی پنهان ماجرا وجود ۴ منبع معدنی بزرگ در افغانستان است که میتواند ما را به حقیقت نزدیک کند. بزرگترین و ارزندهترین آن لیتیوم است. لیتیوم ماده اولیه اصلی در باطریهای شارژ شونده است. اکنون میلیاردها تلفن هوشمند در دست افراد است که باتری آن لیتیومی است. اکنون به تدریج تعداد اتومبیلهای برقی شارژ شونده رو به افزایش است. همین طور ساعتهای باتری لیتیومی یا ذخیره گاههای نیروگاههای خورشیدی هم نیازمند این عنصر هستند. لذا این ماده مهمی است که گفته میشود مهمترین منبع آن در افغانستان است. در جنوب کابل گفته میشود معادن مسی وجود دارد که ذخائر قابل توجهی دارد. مس ماده اولیه بسیاری از تجهیزات الکتریکی است. ماده سوم سنگ آهن است که به شدت مورد نیاز چین است. ماده دیگر معادن طلایی است که میتواند به راحتی افغانستان را تبدیل به یک کشور مرفه کند.
> ثروت، قدرت است!
این تحلیلگر مسائل بینالمللی میافزاید: اینکه طالبان با پای پیاده و با کمترین تجهیزات و بدون هیچ مقاومتی در برابر آن همه نیرو و تجهیزات دولتی قدرت را در دست میگیرد نشان از این میدهد که در پشت پرده سازشهایی شده است. در طول این مذاکرات تلاش کردند پشتونها را با زبان خودشان - زلمی خلیلزاد یک پشتون است -
به راه آورند تا ثروت افغانستان را به دست آورند. ثروت، قدرت است یعنی اگر دنبال قدرت هستی دنبال ثروت باش. بنابراین تفاهمی را بین نیروهای دولت افغانستان، مقامات افغانستان و طالبان ایجاد کردند تا امنیت به وجود آورند. جالب است بزرگترین اخلالگر که طالبان بودند، حالا همان طالبان را مُبصر کردند. پس چرا آمریکا باید هزینههای بیهوده کند آقای ترامپ یک بار به صراحت گفت که اینجا گروههای اسلامی دارند خود را میکشند و ما نیز همین را میخواهیم. من به آن سناریوی بهره مندی از منابع افغانستان و تلاش برای بهراه آوردن طالبان و اعزام با سهولت و سفارش به آنها که با ملایمت بیشتری رفتار کنند معتقدم. آینده نشان خواهد داد که چگونه پیش خواهد رفت.
> به سازش پنهانی فکر کنید نه جنگ علنی!
مجلسی خاطرنشان میکند: اولین اثری که خود را نشان داد جمع شدن نیروهای مختلف افغانستان از رئیس جمهور اسبق، رئیس امور اجرایی سابق و نخست وزیر سابق است - کرزای، عبدالله و حکمتیار -
که کمیته انتقال قدرت را تشکیل دادند. این کار چه معنی دارد؟ اگر آمدند و گرفتند متصرف هستند اگر آمدند و گرفتند و میخواهند حکومت کنند و قدرتشان حفظ شود پس اگر به صورت مسالمتآمیز قدرت انتقال پیدا کند شاید خود این آقایان هم سازش پنهانی انجام دادند. این سازش داخلی است. سازش خارجی که بین آمریکا، روسیه، چین و پاکستان است که برای یک کشور ثروتمند نقشه کشیده اند.
> نقشه کشیدهاند تا کشوری ثروتمند را چپاول کنند!
فریدون مجلسی اظهار میدارد: این جنگ شروع شده و آثاری هم از آن متصور است. ولی ما در ابتدای کارهستیم و چنانچه تعاملی صورت گیرد این سه سال باقی مانده میتواند همه آن برنامهها را خنثی کند چون جمهوری خواهان و ثروتمندان آمریکا اولین کسانی هستند که از این سازش بزرگ میتوانند بهرهمند شوند.
> انتخابات میان دورهای کنگره؟
فریدون مجلسی با تایید این مسئله که نیم نگاهی نیز میتواند به انتخابات میان دورهای کنگره در آمریکا باشد میگوید: انتخابات میان دورهای آتی کنگره قرار است هشتم نوامبر ۲۰۲۲ (۱۷ آبان ماه ۱۴۰۱) انجام شود که در تمامی ۴۳۵ کرسی مجلس نمایندگان و ۳۴ کرسی از یکصد کرسی مجلس سنا برای تصاحب نامزدهای انتخاباتی به رقابت گذارده خواهد شد که به طور طبیعی ممکن است خروج از افغانستان در آنجا آثاری از خود نشان دهد ولی از اکنون تا سال آینده هم باید طرف مقابل فکری برای خنثی کردن آن کند و احتمالا موفق هم میشود.
> منافع مهم است نه تئوریهای سیاسی!
مجلسی میگوید: دموکراتها میگویند ۲۰ سال گذشته و نسل دیگری روی کار آمده ولی بحث منافع از همه چیز بالاتر است.
این دیپلمات اسبق در پاسخ به این پرسش که آیا مذاکره با چنین گروههایی به رسمیت شناختن آنها قلمداد نمیشود؟ اظهار میدارد: بله همین گونه است و آنها چنین ظرفیتی هم دارند چون هم وجود دارند هم قدرت دارند و هم نفوذ و دولت پاکستان هم توسط اینها ماری را در آستین پرورانده است ضمنا دنیا مانند ما نیست که بهانه ۲۸ مرداد را بگیرد و تا ۷۰ سال خود را منزوی کند جهان را متهم کند و درون جامعه را به هم بپاشد. دنیا مانند ژاپن است که با منفجرکنندههای بمبهای هیروشیما نزدیکترین روابط را دارد و مثل ویتنامی که هم مشتری خرید نمره یک آمریکا است!
> بهره برداریهای اقتصادی ارجح بر بهره برداریهای سیاسی
مجلسی معتقد است هر دولتی در درجه اول مسئول است که رفاه، آموزش و وضعیت اقتصادی و معیشتی مردمش را فراهم کند و نباید با لجبازی آن را به قهقرا ببرد.
این تحلیلگر مسائل سیاسی معتقد نیست که بازیهای رسانهای افکار عمومی را علیه بایدن تجهیز میکند و بیان میکند: خیر نمیتواند چون نتیجه مشخص خواهد کرد. البته آقای ترامپ مرد معقولی نیست و اقدام به کودتا کرده و آدم نامتعارفی است و حرفش ارزش ندارد. آقای بلر هم دیگر خیلی سیاست مدار آبرومندی نیست و نفع آن چنانی هم ندارد. کسانی که در عرصه هستند منتظر دیدن نتیجه کار هستند و این نتیجه مشخص خواهد کرد که این اتفاقات به صورت ناگهانی نیفتاده و با تمام مقدماتش چند سال طول کشیده و دارد اجرا میشود و تنها هم نیستند یعنی چین، روسیه و اروپا هم به همین نتیجه رسیدند و اگر برخی از طالبان، بخواهند دست به اقدامات خرابکارانه بزنند طالبان دیگر از عهدهشان بر میآیند.
وی در پایان خاطرنشان میسازد: خروج آمریکا از افغانستان نه تنها درست بوده بلکه حساب شده و بر اساس منافع ملی آمریکا بوده است و روی تفاهم و مذاکراتی بوده که چند سال طول کشیده است و نمایندهی پشتون آمریکا تفاهمی را با طالبان پشتون امضا کرده و دولت پشتون هم آن را پذیرفته و یک نوع آپارتاید پشتونی در افغانستان خواهد بود و آینده افغانستان این آپارتاید اقلیت پشتون نسبت به دو سوم دیگر را خواهد پذیرفت!
سایر اخبار این روزنامه
چرا کرونای فقرا کشندهتر است؟
در روند بازرسی از متهمین باید حریم شخصی افراد حفظ شود
مرزبان توحید
نمکی دیگر بر زخم!
خروج آمریکا از افغانستان حساب شده است
«کیهانِ منتقد» و «مجلس مقتدر» یا «کیهانِ مدافع» و «مجلس خنثی»!؟
اصرار بر وعدههای بیپشتوانه
مگر جوانی جرم است؟
مسئولین از این بازیها دست بردارند
5 نکته درباره وزیر نفت پیشنهادی رئیسی
توصیههایی به خاندوزی
توانمندسازی زنان