نشستی که برنده و بازنده‌ی آن «الکاظمی» است!


عراق در حالی که روزهای پرتنشی در حوزه‌ی سیاست داخلی از جمله انتخابات را سپری می‌کند میزبان نشستی است که در ابعاد مختلفی مهم و قابل بررسی است، حضور کشورهایی که با برخی از میهمانان و حتی میزبان، مشکلاتی دارند، مسائلی که برخی حتی جنبه‌ی جهانی دارد و حاشیه‌هایی که ممکن است در خلال برگزاری بروز و ظهور پیدا کند. صدقیان معتقد است مرتبه‌ی میهمانان و جایگاه سیاسیِ آن‌ها بسیار مهم است یعنی حضورِ احتمالی پادشاه عربستان، اردوغان و رئیسی در کنار مکرون پیام‌های قابل تاملی دارد که می‌تواند برخی محاسبات منطقه‌ای و جهانی را به هم بریزد و نیز این که نیامدن برخی مدعوین به این نشست، بهایی سنگین برای الکاظمی و عراق به وجود خواهد آورد.
آفتاب یزد - رضا بردستانی: رسانه‌ها از قول «حسن ناظم» وزیر فرهنگ و گردشگری و سخنگوی دولت عراق، نوشته اند: «نشست بغداد محورهای مهمی دارد که اولین آن دیپلماسی و تاثیر آن بر منطقه است. محور دوم این نشست اقتصاد است به‌خصوص که عراق روابط گسترده‌ای در بخش‌های گوناگون با کشورهای منطقه دارد که این نشست به طور طبیعی با تصمیمات مهمی در عرصه اقتصادی و مبارزه با تغییرات زیست‌محیطی همراه خواهد بود.
یک مقام بلندپایه در وزارت امور خارجه عراق می‌گوید: عربستان، ایران و ترکیه از مشارکت در این نشست استقبال کرده‌اند.
تفسیرها و تحلیل‌های گوناگونی پیرامون نشست بغداد وجود دارد حتی برخی این نشست را یک نشست تاریخی و تاثیرگذار در منطقه ذکر کرده اند، آیا این نشست چنین ظرفیتی دارد؟!


تا کنون سیمای روشنی از این کنفرانس مشخص نشده است. کشورهای همجوار عراق یعنی ایران، اردن، ترکیه، عربستان و کویت و همین طور مصر و امارات دعوت شده‌اند و قرار است رئیس جمهور فرانسه هم حضور پیدا کند. آقای مصطفی کاظمی چند هدف را از این نشست دنبال می‌کند:
یک، اینکه ایشان می‌خواهد نقش قبلی عراق در منطقه را دوباره احیا کند چون در زمان صدام، عراق کشور مقتدری در خاورمیانه بود و حتی در اتحادیه عرب هم بسیار موثر و قوی بود. بعد از ۱۹۹۰ یعنی در زمان جنگ با کویت و ایران، عراق منزوی شد و بعد از سقوط صدام هم این انزوا بیشتر خود را نشان داد. آقای مصطفی کاظمی می‌خواهد با جمع کردن کشورهای مجاور یک مصالحه منطقه‌ای اجرا کند و نشان دهد عراق می‌تواند نقش فعال‌تری در خاورمیانه بازی کند. لذا دعوت از این کشورها را در این چارچوب می‌توانیم ارزیابی کنیم.
مسئله دیگر کشمکش‌هایی است که بین ایران و عربستان وجود دارد و روی عراق بسیار تاثیرگذار بود. یک سوی قضیه ایران است که در زمان داعش در کنار عراق ایستاد. سوی دیگر عربستان بود که او هم در عراق حضور داشت منتها در طرف مقابل.
آقای حیدر العبادی خودش اعلام کرد که تا کنون ۵ هزار نفر از تروریست‌هایی که به عراق آمدند یا کشته شدند یا در عراق زندان هستند عربستانی بودند. بنابراین آقای کاظمی احساس می‌کند اگر خودش بتواند یک مصالحه سیاسی بین کشورهای منطقه ایجاد کند کار بزرگی انجام داده است. خصوصا مصالحه بین ترکیه و عربستان و بین عربستان و ایران. آقای کاظمی با اینکه خود را به عنوان یک شخصیت اجرایی قوی نشان نداد اما دارای روابط عمومی بالایی است. او توانست شروع مذاکرات ایران و عربستان را در بغداد رقم بزند. الان هم فکر می‌کنم این اجلاس بعید است به درخواست آمریکا و انگلیس باشد اما قطعا آقای کاظمی با این دو کشور درباره این نشست صحبت کرده است. بر اساس اطلاعات بنده آن‌ها هم ممانعت نکردند و آن را خوب قلمداد کردند و با مسیری که آقای بایدن در منطقه در حال طی کردن است همسو می‌باشد. می‌دانیم که آمریکایی‌ها هم موافق مصالحه ایران و عربستان هستند. اکنون سه کشور فرانسه، اردن و مصر این دعوت را پذیرفتند. دو کشور اردن و مصر در مورد مسائل اقتصادی ذینفع عراق هستند و قبول حضور این دو کشور در نشست در این چارچوب است. در مورد ایران هنوز مشخص نیست. هم وزیر خارجه عراق در سفرش به ایران از آقای رئیسی برای شرکت در کنفرانس دعوت کرد و هم آقای کاظمی در تماس تلفنی. اما شرکت یاعدم شرکت ایران هنوز محرز نشده است. در مورد عربستان هم وضعیت به همین شکل است. سفر کاظمی به کویت به نظر برای میانجیگری این کشور با عربستان برای شرکت در نشست است. اگر ملک سلمان حضور یابد امیر کویت هم شرکت می‌کند اما اگر ملک سلمان نیاید امیر کویت هم نخواهد آمد. اگر از عربستان ملک سلمان نیاید پسرش محمد بن سلمان حضور خواهد یافت اگر محمد بن سلمان بیاید قطعا اردوغان به دلیل مسئله خاشقچی نخواهد آمد. اگر خود پادشاه عربستان حضور یابد به احتمال زیاد اردوغان خواهد آمد. در این شرایط آقای رئیسی هم به احتمال ۹۰ درصد شرکت خواهد کرد. بنابراین آقای رئیسی و اردوغان منتظر تصمیم عربستان هستند که چه کسی حضور پیدا خواهد کرد. حضور ملک سلمان نشان خواهد داد که این کشور آماده مصالحه با ایران و ترکیه است. اگر چنین شود و سران کشورها حضور داشته باشند قطعا نشست مهمی خواهد شد و این به نفع همه کشورهای منطقه است.
چند مسئله وجود دارد: یک اینکه این نشست از جمله نشست‌هایی است که گفته می‌شود حاشیه‌های آن پر رنگ‌تر از متن خواهد بود. مثلا نشست سه جانبه ایران، عراق و عربستان، نشست سه جانبه ایران، عراق و ترکیه و گفتگوهای دوسویه نیز ممکن است وجود داشته باشد. با توجه به توضیحات شما که سطح و ترکیب مهمانان بر اهمیت این نشست تاثیر بسیار زیادی دارد. فکر نمی‌کنید خود این نشست خیلی مهم نباشد و بیشتر حاشیه‌های نشست و دیدارهای دو و سه جانبه‌ای که قرار است در این نشست شکل گیرد و خود آغاز یک مسیر دیگری باشد اهمیت بیشتری داشته باشد؟
قطعا همین گونه است. این اجلاس یک اجلاس غیر منسجمی است یعنی دو کشور اسلامی ایران و ترکیه است چند کشور عربی وجود دارد و یک کشور اروپایی. لذا دیدارهای جانبی بسیار مهم‌تر از خود اجلاس است. مصالحه ایران و مصر هم که به آن اشاره نکردم هم بسیار مهم است و همین طور مصالحه بین مصر و ترکیه. معتقدم آمدن آقای مکرون هم شاهکار است و برای او نیز مصالحه در خاورمیانه مهم است. لذا دلیل اصلی اجلاس عراق هم همین دیدارهای درون اجلاس است. آمریکایی‌ها هم برای کنترل بهتر منطقه خواستار بهبود روابط کشورهای منطقه هستند.
اگر همه مسائل را بپذیریم چند اتفاق در منطقه افتاده است که زمانی که داشتند این اجلاس را طراحی می‌کردند وضعیت اینگونه نبوده است. مانند وضعیت افغانستان. الان مواردی که باید مد نظر داشت این است که اولا میزبان از برخی مهمان‌ها کوچکتر است ثانیاً ترکیب مهمانان مهم است. بعضی واقعا مشکلات بسیار جدی با یکدیگر دارند مثل ایران و عربستان، ترکیه و عربستان، امارات و ایران، اردن و ایران، اردن و عراق، مصر و ایران و مصر و ترکیه. لذا سر میز نشاندن آن‌ها هم فرصت است و هم تهدید. آیا فکر نمی‌کنید عراق در این نشست خود را در معرض یک چالش بین‌المللی و شاید یک حاشیه خیلی گزاف بین‌المللی قرار دهد چون مدیریت این نشست یک مدیریت بسیار قوی می‌خواهد و کشوری که بتواند آن‌ها را به نوعی سر و سامان دهد. عراق در وضعیتی نیست که مثلا در حوزه عربستان و ترکیه یا ایران و عربستان بتواند کاری از پیش برد. اما در هر صورت این ریسک را پذیرفته به نظر شما این فرصت و تهدید را عراق چگونه می‌تواند متعادل کند؟
عراق کشور کوچکی نیست منتها تهدید زیاد دارد یعنی نقش او کم شده اما کشور پولداری است و موقعیت ژئواستراتژیکی در منطقه دارد. الان هم این کشور برای سایر کشورهای منطقه تهدید است با توجه به نفوذ زیاد ایران در عراق کشورهای منطقه موافق این قضیه نیستند و اگر به عراق نقش فعالی داده شود دوباره به جایگاه خودش بر می‌گردد. دلیل حضور فرانسه در این کنفرانس وجهه دادن به آن است. اما همه باید بپذیرند که حضور یابند.
بحث همین جا است که عراق برای خودش طراحی‌های ذهنی کرده اگر از عربستان فرستاده در جایگاه متوسطی آمد مثلا در حد وزیر امور خارجه یا حتی نماینده سلمان. ترکیه و ایران هم به همین ترتیب. این مسئله بر کل فضای نشست تاثیر منفی نخواهد گذاشت؟
درست است. عربستان هم این را می‌داند که اگر خود ملک سلمان حضور یابد ایران و ترکیه هم خواهند آمد. عربستان به ترکیه حساسیت زیادی ندارد اما نسبت به ایران حساسیت بالا است. عربستان می‌داند که در این صورت این چراغ سبزی به ایران است و ایران هم باید هزینه‌اش را پرداخت کند. چون همه کشورها گفته‌اند که آقای رئیسی تحریم است ولی الان می‌تواند در نشستی شرکت کند که تمام روسای جمهور کشورهای منطقه حضور دارند. مسئله دوم حضور ایران مساوی است با مصالحه با عربستان با امارات و با مصر و آن هم با حضور رئیس جمهور فرانسه که خود به اهمیت موضوع می‌افزاید. عربستانی‌ها حساب شده عمل می‌کنند اینگونه نیست که فقط به نفع ایران کار کنند تا کنون هم از اثرات مذاکرات ایران و ریاض خبری در مورد یمن مخابره نشده آن‌ها می‌خواهند این قضیه حل شود. چون الان برای عربستان مهم‌ترین مسئله، مسئله یمن است چون همان طور که اشاره کردم در مذاکرات‌شان در بغداد با ایران در این خصوص عایدی نداشتند. ایرانی‌ها همچنین بیان کردند قضیه یمن دست ما نیست و خود یمنی‌ها باید این مسائل را حل کنند. عربستان خیلی این صحبت را قبول ندارد و می‌گوید شما یا می‌توانید به حوثی‌ها برای پایان جنگ دستور دهید یا شما عقب بکشید و دست از حمایت حوثی‌ها بردارید.
سطح تنش بین ایران و عربستان به شدت کاهش یافته و جبهه یمن هم آرام‌تر شده است، این حقیقت را نمی‌توان کتمان کرد!
بله چند دور مذاکره در بغداد آن را کاهش داده است و مذاکرات بعدی به بعد از روی‌کار آمدن دولت جدید در ایران موکول شد. الان سفر آقای کاظمی به کویت به نظرم باید با انتقال خبری از ایران برای عربستان همراه باشد که در نشست حضور یابند و اختلافات حل و فصل شود. در این صورت عراق هم قوی می‌شود. ایران و عراق ضعیف به نفع شورای همکاری خلیج فارس نیست. عراق قوی می‌تواند مانع نفوذ بیشتر ایران
در عراق شود.
دو مسئله اکنون وجود دارد تقابل «موازنه مثبت» در منطقه با «مدیریت تنش» در منطقه. یعنی غربی‌ها دارند بی‌ثباتی و تنش را در منطقه مدیریت می‌کنند اما یک نیروی درون منطقه‌ای دارد تلاش می‌کندکه موازنه مثبتی را ایجاد کند یعنی اگر نه به معنای بازگشت ایران و عربستان به فضای به عنوان مثال بیست سال پیش یا بازگشت ترکیه و عربستان تا پیش از مسئله خاشقچی یا بازگشت ایران و مصر به قبل از ۱۹۷۸. اینها را اگر در نظر بگیریم دو تقابل وجود دارد یکی اینکه کشورهایی در این نشست حضور پیدا می‌کنند که در آن مدیریت‌های بی‌ثباتی مهره‌های بازی هستند یعنی عربستان خود یک بازیگر منطقه‌ای است و همین طور ایران و ترکیه که بازیگر فرامنطقه‌ای هم هستند. اینها همه دارند در آن پازل مدیریت بی‌ثباتی ابرقدرت‌ها بازی می‌کنند و در هر صورت منطقه را نا امن کرده اند. این تقابل آیا در نهایت بعد از این نشست برگ برنده را به موازنه مثبت خواهد داد یا تنشی بر تنش‌ها اضافه خواهد کرد و مدیریت بی‌ثباتی هم چنان در منطقه خاورمیانه و غرب آسیا ادامه پیدا خواهد کرد؟
معتقدم آمریکا و کشورهای اروپایی دارند به سمت ایجاد ثبات در منطقه حرکت می‌کنند یعنی به سمت همان موازنه مثبت که اشاره کردید. چون تفکر مدیریت دولت آقای بایدن این است که خاورمیانه به سمت ثبات برود. در این ثبات برجام باید برگردد. اما برای این ثبات اسرائیلی‌ها یک شرط گذاشتند و الان هم آقای نفتالی بنت در آمریکا است. آقای «بنت» عنوان کرد احیاء برجام به نفع اسرائیل است چون میزان غنی‌سازی به شدت کاهش می‌یابد. اسرائیلی‌ها هم می‌دانند که دولت آقای بایدن راه دولت اوباما را ادامه خواهد داد و به دنبال بازگشت به برجام است و او هم نمی‌تواند مانع از این کار آن‌ها شود. لذا آن‌ها این شرط را گذاشته‌اند که همه این اقدامات باید از پنجره اسرائیل گذر کند. این به این معنی است که آن‌ها باید از ایرانی‌ها ضمانت امنیت اسرائیل را بگیرند. امنیت اسرائیل هم همان دو شرطی است که ترامپ برای ایران گذاشته بود. یکی موشک‌های بالستیک ایران است و دیگری روابط ایران با محور مقاومت. مذاکرات وین هم به همین دو شرط منتج شد. آمریکایی‌ها و اروپایی‌ها خواهان ایجاد ثبات در منطقه هستند. به نظر من تقابل اصلی این قضیه اسرائیل است که اگر نتوانستید این ضمانت را بدهید نمی‌گذاریم آرامش در منطقه حاکم شود چون این امر به ضرر ما است.
اگر یک پنج ضلعی را در این نشست در نظر بگیریم یعنی عراق به عنوان میزبان که چند مورد را دنبال می‌کند، ایران، ترکیه، عربستان و مصر. فکر می‌کنید دستاورد این پنج کشور در نهایت و در خوش بینانه‌ترین حالت چه می‌تواند باشد؟
هر کدام از ۵ کشور منافعی خواهند داشت. منافع کویت غیر از منافع اردن و منافع عربستان غیر از منافع مصر و منافع امارات هم غیر از منافع اردن. یعنی هر کدام با کشور یا کشورهایی مشکل دارند و هر یک هم به دنبال تامین منافع خود است. امارات و عربستان با عراق منافع امنیتی دارند. کویت منافع مرزی با عراق دارد. در مورد بقیه هم به همین ترتیب و منافع واحدی ندارند. الان ما رژیم سیاسی عربی نداریم و هر کدام مشکل خاص خود را دارد و انسجامی در داخل اتحادیه کشورهای عرب وجود ندارد. مثلا در مورد مسئله یمن، یمن از اردن و مصر بسیار درخواست کرد که آن‌ها در جنگ وارد شوند اما آن‌ها قبول نکردند. مشکلی که اکنون بین عربستان و اردن وجود دارد همین است. قبلا عربستان و امارات به اردن کمک می‌کردند ولی الان این کمک‌ها به خاطر یمن نیست. دلیل حضور اردن در عراق می‌تواند به این دلیل باشد که خواهان بازگشت کمک‌ها از این دو کشور است. لذا مشکلات هر کشور متفاوت است و دیدگاه واحدی وجود ندارد و هر کشور به فکر منافع خود است.
چرا سوریه برای این نشست دعوت نشده است؟
مصطفی کاظمی هم خواهان ایجاد مصالحه بین سوریه و کشورهای منطقه بود اما چون سه کشور فرانسه، عربستان و امارات اعلام کردند که اگر سوریه دعوت شود ما نخواهیم آمد، به همین دلیل دعوت نشد. به نظرم مسئله سوریه هنوز خام است و نیاز به گذشت زمان و پختگی دارد.
اما یکی از مباحث مهم این نشست مسئله سوریه است؟
بله دقیقا. یکی از نشست‌های سه جانبه ایران، ترکیه و عراق به نظر باید در آن مسئله سوریه مفصل بررسی شود. در سطح بین‌المللی هم هنوز تصمیمی درباره سوریه گرفته نشده است. شاید در کنفرانسی دیگر عملیاتی شود اما الان زمان مناسبی برای آن نیست.
برنده و بازنده این نشست می‌تواند الکاظمی باشد؟
برنده اول اگر همه حضور یابند قطعا کاظمی و عراق است. اگر توانست و موفق به حضور همه سران شد ۸۰ درصد نخست وزیری مجدد عراق به کاظمی خواهد رسید.
مسائل امنیتی در عراق قطعا با شدت و حدت پیگیری خواهد شد یعنی این اجلاس آنقدر مهم است که شاید حتی آسمان عراق را ببندند. درست است؟
وقتی عربستان و امارات بیایند یعنی همه خلع سلاح می‌شوند. بعید می‌دانم قضیه امنیتی ایجاد شود!
یک کارشناس مسائل منطقه مطرح کرد؛ نشست بغداد؛ مقدمه‌ای برای تشکیل اتحادیه منطقه‌ای
یک کارشناس مسائل منطقه گفت: خط جدید همکاری کشورهای منطقه با برگزاری نشست‌هایی مانند نشست بغداد می‌تواند در مبارزه با تروریسم و ایجاد امنیت منطقه و توسعه اقتصادی موثر باشد. حسین کنعانی مقدم در گفت‌وگو با ایسنا در تحلیل خود از برگزاری نشست بغداد گفت: هر چه پیمان‌های منطقه‌ای و همگرایی در بین کشورهای منطقه از جمله ایران و ترکیه و کشورهای عربی شکل گیرد به همان اندازه به توسعه اقتصادی کشورها و آرامش در منطقه منجر می‌شود.
وی تصریح کرد: عراق از مدت‌ها پیش به دنبال این بود تا با مصر و اردن در ارتباط با یکسری مسائل خودش تعاملاتی را داشته باشد، مذاکراتی هم در این زمینه انجام داد و پس از آن نیز تمایل داشت تا ایران و برخی کشورهای دیگر هم در این گفت‌وگوها حضور داشته باشد، در واقع به نظر می‌رسد خط جدید همکاری کشورهای منطقه می‌تواند در مبارزه با تروریسم، ایجاد امنیت منطقه‌ای و به ویژه توسعه اقتصادی و روابط تجاری موثر باشد. این کارشناس مسائل منطقه همچنین بیان کرد: پیش از این طرحی مطرح شده بود تا پول واحدی بین ایران و عراق و یکی دو کشور دیگر شکل گیرد، شاید این نشست مقدمه‌ای برای شکل‌گیری اتحادیه منطقه‌ای به خصوص در حوزه اقتصادی باشد.
کنعانی مقدم یادآور شد: الکاظمی در آستانه برگزاری انتخابات مجلس قراردارد و علاقه‌مند است در این عرصه‌ها نیز حضور داشته باشد تا بتواند رای و نظر مجلس آینده را هم بگیرد. وی در ادامه درباره این که گفته شده مسئله ایران و عربستان نیز در حاشیه این نشست مطرح خواهد شد، گفت: ایران و عربستان در سه محور چاره‌ای ندارند جز این که با هم تبادل نظر داشته باشند؛ افغانستان، امنیت خلیج فارس و مسئله مبارزه با تروریسم این سه محور است، ضمن این که گروه‌های طرفدار عربستان در عراق قاعدتا در حاشیه نشست تبادل نظرهایی را انجام دهند اما اگر قرار باشد عادی‌سازی روابط ایران و عربستان وارد مرحله جدیدی شود باید طبق سیاست‌های نظام پی‌گیری صورت گیرد.
این کارشناس مسائل منطقه درباره استقبال اتحادیه اروپا به ویژه فرانسه از برگزاری نشست بغداد نیز اظهار کرد: اروپایی‌ها از طرح‌هایی که نفوذ ایران را در منطقه کاهش دهد و نقش آن‌ها را پر رنگ کند، استقبال می‌کنند، وقتی عراق تبادلات اقتصادی را به سمت مصر، اردن و عربستان می‌برد، این تصور ایجاد شد که رابطه‌اش را با ایران متعادل‌تر کرده و از حالت یک طرفه خارج می‌شود.
وی در پایان خاطرنشان کرد: باید توجه داشت که در سیاست خارجی، عراق را حیاط خلوت اروپا نکنیم، تجربه نشان داده هر زمان آمریکا از مناطقی که اشغال کرده خارج می‌شود، انگلیسی‌ها و فرانسوی‌ها ورود می‌کنند.
رویترز در گزارشی نوشت؛ اظهار امیدواری مقامات عراقی برای حضور رئیسی
خبرگزاری رویترز در گزارشی درباره نشست بغداد تصریح کرد که هدف اصلی دولت عراق از برگزاری این نشست بهبود روابط میان ایران و کشورهای عرب حاشیه خلیج فارس، به ویژه عربستان است. به گزارش ایسنا به نقل از خبرگزاری رویترز، عراق از ایران و رقبای تهران در حاشیه خلیج (فارس) دعوت کرده است تا در نشستی در بغداد شرکت کنند که به نظر می‌رسد هدف اصلی آن کاهش تنش‌هایی است که در سال‌های اخیر به مناقشات آشکار میان این کشورها تبدیل شده است. مقامات عراقی می‌گویند که در این نشست موضوع جنگ یمن، اوضاع لبنان و بحران آب در منطقه نیز مورد بحث و رایزنی قرار خواهد گرفت تا شاید بتواند گامی در جهت بهبود روابط میان تهران و ریاض باشد، هرچند هنوز هیچ یک از آن‌ها مشخص نکرده‌اند که در چه سطحی در نشست حضور خواهند داشت. روابط میان ایران و عربستان سعودی که دو رقیب منطقه‌ای به شمار می‌آیند به ویژه پس از حمله به تاسیسات نفتی عربستان در سال ۲۰۱۹ وخامت بیشتری پیدا کرده است، حمله‌ای که موجب شد تولید نفت این کشور به نصف کاهش یابد. ریاض مدعی است که حمله کار ایران بوده است اما تهران به طور قوی این اتهام را رد می‌کند. این دو کشور به علاوه در جنگ یمن در جبهه مقابل هم قرار دارند و روابط دیپلماتیک میان پایتخت‌های آن‌ها در سال ۲۰۱۶ به طور کامل قطع شد. با این حال، چندی است که گفت‌وگوهایی میان دو طرف در عراق آغاز شده است. عربستان سعودی که نگران است تلاش‌های دولت بایدن، رئیس جمهور آمریکا برای احیای توافق هسته‌ای به کاهش تحریم‌های ایران منجر شود، تعامل با ایران را راهی برای کنترل تنش‌ها می‌بیند. مقامات عراقی نیز امیدوارند که ابراهیم رئیسی، رئیس جمهور جدید ایران در نشست روز شنبه که در بغداد برگزار خواهد شد، شرکت کند و انتظار دارند که وزیران سایر کشورها، به ویژه از سوی عربستان و امارات متحده عربی در نشست حضور یابند. یک مقام نزدیک به نخست وزیر عراق در این باره به رویترز گفت: حتی اگر بتوانیم وزیران امورخارجه این کشورها را گرد هم جمع کنیم می‌تواند یک دستاورد در جهت پایان دادن به تنش‌ها میان تهران و کشورهای حاشیه خلیج (فارس) باشد. همچنین یک سیاستمدار نزدیک به نخست وزیر عراق اظهار داشت: بغداد در ماه‌های اخیر میزبان گفتگوهایی میان مقامات ایران و عربستان بوده و سیگنال‌های مثبتی هم از سوی تهران و هم کشورهای حاشیه خلیج (فارس) مبنی بر این دریافت کرده است که همه طرف‌ها آماده مذاکرات مستقیم بیشتری هستند. کویت تنها کشوری است که حضور خود در نشست را به طور قطعی اعلام کرده و قرار است نخست وزیر این کشور برای شرکت در این نشست به بغداد سفر کند. خبرگزاری رویترز در بخش دیگری از گزارش خود با اشاره به برخی تلاش‌های اخیر امارات متحده عربی برای ایجاد گفتگو میان تهران و ریاض نوشت: کشورهای عرب حاشیه خلیج (فارس) که مدت هاست برای تضمین امنیت خود به آمریکا وابسته هستند به ازسرگیری مذاکرات هسته‌ای واشنگتن با تهران و همچنین پایان پر هرج ومرج دو دهه حضور نیروهای آمریکایی در افغانستان با نگرانی می‌نگرند. گروه بین‌الملل بحران در این باره گزارش داد که چشم‌انداز درگیری‌های منطقه ای، به همراه درک جدید کشورهای منطقه از قابل اعتماد نبودن آمریکا، عربستان و امارات متحده عربی را به این سمت سوق داده است که دست کم به دنبال یک کاهش تنش محدود، تاکتیکی و دوجانبه با تهران باشند.