قانون ضمانت اجرایی می‌خواهد!

فدراسیون فوتبال بعد از برداشتن ممنوعیت استفاده از بازیکن و مربی خارجی با تدوین دستور‌العملی جدید، گامی مهم برای معضلی برداشته که سال‌هاست نه فقط هزینه‌های هنگفتی را به فوتبال ایران تحمیل کرده که آبروی آن را نیز در مجامع بین‌المللی، چون فیفا خدشه‌دار کرده است. دستور‌العملی جدید که در صورت اجرا شدن می‌تواند مشکلات بسیاری را از میان بردارد و به داستان پرونده‌های پرتعداد فوتبال ایران در فیفا پایان دهد.
بی‌شک ایجاد ممنوعیت در جذب بازیکن و مربی خارجی تنها پاک کردن صورت مسئله بود، نه حل ریشه‌ای معضلی که سال‌هاست گریبان فوتبال ایران را گرفته و هزینه‌های هنگفتی را بابت استفاده از بازیکنان و مربیان بی‌کیفیت و همچنین عدم تعهد مدیران نالایق و بی‌کفایت در خصوص قرارداد‌های منعقده روی دست آن گذاشته است. اما بعد از بررسی‌های فراوان فدراسیون فوتبال به این نتیجه رسیده که به جای ایجاد ممنوعیت در این زمینه با دستورالعملی جدید ضمن ممانعت از حضور بازیکنان و مربیان بی‌کیفیتی که عایدی برای فوتبال ایران ندارند از باز شدن پرونده‌های جدید شکایت در فیفا نیز جلوگیری کند. تصمیمی که طی بررسی‌های فراوان از سوی هیئت رئیسه سازمان لیگ و فدراسیون فوتبال به وضع قوانین و دستور‌العمل‌های جدیدی منجر شده که می‌تواند تأثیر بسزا و مثبتی در باز شدن گره‌ای داشته باشد که سال‌هاست فوتبال ایران را به چالش کشیده است، البته به شرط آنکه ضمانت اجرایی داشته باشد.
تسویه‌حساب آرا قطعی نزد فیفا و دادگاه داوری ورزش (CAS) یکی از مهم‌ترین بند‌های دستور‌العمل جدید فدراسیون و سازمان لیگ است که تنها به باشگاه‌هایی اجازه جذب بازیکن و مربی خارجی را می‌دهد که هیچ‌گونه پرونده‌ای در فیفا و همچنین دادگاه عالی ورزش نداشته باشند و تمام بدهی‌های خود را تمام و کمال پرداخت کرده باشند. بندی که این اجازه را به باشگاه‌ها نمی‌دهد با وجود داشتن پرونده‌های پرتعداد در فیفا و CAS بار دیگر سراغ گزینه‌های خارجی بروند و زمینه باز شدن پرونده‌ای جدید را فراهم کنند. ارائه ضمانتنامه مالی معتبر برای جذب بازیکن و مربی خارجی از دیگر موارد حائز اهمیت در دستورالعمل جدید است که می‌تواند از باز شدن پروند‌های جدید شکایت ممانعت کند و این اجازه را به باشگاه‌ها نمی‌دهد که با وجود خالی بودن دست‌شان بدهی‌های هنگفت دیگری روی دست باشگاه بگذارند و تنها در صورت داشتن تمکن مالی می‌توانند اقدام به جذب گزینه‌های مدنظر خارجی خود کنند. ضمن اینکه علاوه بر تطبیق مدرک معتبر برای مربیان، تنها بازیکنانی مجوز حضور در فوتبال ایران را دریافت می‌کنند که طی دو سال گذشته سابقه حضور در تیم‌های زیر ۲۳ سال را داشته باشند یا حداقل در دو بازی دوستانه یا رسمی تیم‌های ملی کشورشان بازی کرده باشند.
 نگاهی گذرا به دستورالعمل جدید فدراسیون که البته به باشگاه‌ها نیز ابلاغ شده این امیدواری را ایجاد کرده که بساط حضور بازیکنان و مربیان بی‌کیفیت خارجی در فوتبال ایران برچیده شود و معضل بی‌تعهدی مدیران نالایق به قرارداد‌هایی که منعقد می‌کنند به پایان برسد. اما مسئله مهم بعد از تأیید دستورالعمل جدید، ضمانت اجرایی آن در فوتبال ایران است و ممانعت از دور زدن این دستور‌العمل توسط باشگاه‌ها، چراکه پیشتر نیز شاهد وضع چنین قوانینی بودیم که می‌توانستند تأثیر‌گذار باشند، اما نه فقط ضمانت اجرایی نداشتند که صراحتاً شاهد دور زدن قوانین توسط باشگاه‌های مختلفی بودیم که به واسطه بند‌ها و تبصره‌هایی که معنایی جز پله فرار بودن نداشتند، دست باشگاه‌ها را در ارتکاب به تخلف باز می‌گذاشتند.


وضع قانون و دستورالعمل جدید گام خوب و قابل قبولی است، اما مهم‌تر از تأیید چنین دستور‌العمل‌هایی، اجرا کردن آن است. مسئله مهمی که بزرگ‌ترین نقطه ضعف فوتبال ایران در اجرای قوانین کاربردی و اصولی است و تجربه ثابت کرده که عبور از سد این قوانین با افرادی که در رأس امور هستند کار چندان سختی نیست.
برای نمونه استقلال این روز‌ها سفت و سخت به دنبال جذب یک مربی ایتالیایی است که مجیدی تأکید بسیاری به حضور او روی نیمکت آبی‌پوشان دارد. حال آنکه استقلال بی‌هیچ شک و تردیدی یکی از آن دست باشگاه‌های همیشه بدهکاری است که پرونده‌های بسیاری در فیفا و همچنین CAS دارد و باید دید با وجود این مهم، آیا می‌تواند کمافی‌السابق با دور زدن قانون به خواسته خود برسد و قرارداد مربی خارجی خود را به ثبت برساند یا فدراسیون برای نخستین بار جدیت خود را در اجرا کردن قانونی که به تازگی آن را تأیید کرده، می‌ایستد و دست رد به سینه باشگاه‌های بدهکاری می‌زند که با وجود نداشتن تمکن مالی همواره به دنبال برداشتن سنگ‌های بزرگ هستند و انباشتن بر بدهی‌های هنگفت فوتبال ایران و بردن آبروی آن.