روزنامه جوان
1400/06/07
طلای پاریس ۲۰۲۴ را هم می‌خواهم
سرویس ورزشی جوان آنلاین: آخرین بار ۹ سال پیش بود که کشتی فرنگی ایران با درخشش در بازی‌های المپیک به مدال طلا رسید. در بازی‌های ۲۰۱۲ شاگردان محمدبنا گل کاشتند و با سه طلا، شاهکاری به یادماندنی از خود به ثبت رساندند. اما روند موفقیت‌های فرنگی‌کاران ما در ریوی ۲۰۱۶ متوقف شد تا جایی که در برزیل دستمان به خوشرنگ‌ترین مدال نرسید و به جز دو مدال برنز عایدی نداشتیم. با این وجود کشتی‌گیران فرنگی طی سال‌های اخیر دست از تلاش نکشیدند و برای بازگشت به روز‌های خوب گذشته جنگیدند. سکان هدایت این تیم باز هم به آقای خاص سپرده شد تا با روش خودش سهمیه‌های المپیک را قطعی کند و بعد از آن نیز شاگردانش را برای حضور در توکیو ۲۰۲۰ مهیا سازد. این دوره المپیک با مشقت‌های زیاد برگزار شد. شیوع کرونا همه برنامه‌ها را به هم ریخت تا جایی که ژاپنی‌ها و کمیته بین‌المللی المپیک چاره‌ای جز تعویق یکساله بازی‌ها نداشتند. کشتی‌گیران بعد از چند ماه بلاتکلیفی اردوهایشان را پشت در‌های بسته و در قرنطینه کامل برگزار کردند. مدعیان برای رسیدن به دوبنده تیم ملی مسابقات زیادی را پشت سر گذاشتند و در نهایت موفق شدند در لیست المپیکی محمد بنا حضور داشته باشند. محمدرضا گرایی یکی از همان جوان‌های سختکوشی است که با ممارست زیاد نماینده وزن ۶۷ کیلوگرم کشتی فرنگی ایران در المپیک شد. ملی‌پوش شیرازی به همراه برادرش سال‌ها منتظر تحقق این رؤیا بودند و در توکیو چشم همه به محمدرضا و برادرش محمدعلی بود. اگرچه محمدعلی گرایی به رغم همه تلاش‌هایش نتوانست به سکو برسد و مدالی کسب کند، اما برادر کوچک‌تر با قدرت به میدان رفت و یک تنه همه حریفان را شکست داد و مقتدرانه قهرمان المپیک لقب گرفت. محمدرضا گرایی ۲۵ ساله در حالی توانست تنها طلای کاروان کشتی کشورمان را در المپیک ۲۰۲۰ به گردن بیاویزد که دوره گذشته المپیک فرنگی‌کاران از رسیدن به مدال طلا ناکام مانده بودند. هنوز خستگی المپیک از تن‌شان درنیامده باید به مسابقات جهانی بروند و برادران گرایی دو شانس مدال ما در نروژ محسوب می‌شوند. تنها طلایی کشتی ایران در المپیک توکیو در گفتگو با «جوان» از اهدافش برای تکرار این افتخار در المپیک پاریس و قهرمانی جهان سخن گفت.تنها طلایی کاروان کشتی ایران در بازی‌های المپیک بودن چه حسی دارد؟
برای اینکه به این افتخار دست پیدا کنم مثل سایر مدال‌آوران سختی‌های زیادی را تحمل کردم و خدا را شاکرم که در توکیو با کسب یک مدال طلا ثمره تلاش‌هایم را گرفتم. کشتی ورزش اول ایران است و انتظارات از این رشته بسیار بالاست. هر کشتی‌گیری که روی تشک می‌رود، مردم منتظرند مسابقه را ببرد و خوشرنگ‌ترین مدال را به دست بیاورد. همین مسئله مسئولیت‌مان را در المپیک سنگین‌تر می‌کرد. حق کشتی ایران کسب مدال‌های بیشتری در المپیک نبود؟
دقیقاً همینطور است. با پتانسیلی که کشتی ما دارد و نفراتی که اعزام شده بودند باید مدال‌های بیشتری به دست می‌آوردیم. به نظرم استحقاق کشتی ایران در المپیک توکیو کسب حداقل دو تا سه مدال طلا بود. منتها نشد که این خواسته محقق شود. خدا را شکر که توانستم یک طلا برای تیم ملی کشتی فرنگی به دست بیاورم و سربلند شوم. امیدوارم روند موفقیت هایم همچنان ادامه داشته باشد و در مسابقات جهانی پیش رو و همچنین المپیک پاریس باز هم بتوانم برای تیم کشورم بدرخشم و تعداد مدال‌های طلایم را افزایش دهم. صعود شما به فینال و موفقیت در مسابقه آخر دل مردم را شاد کرد. از بازی‌هایی که در توکیو انجام دادید بگویید.
بهترین‌های جهان برای رسیدن به سکو و گرفتن مدال پا به المپیک می‌گذارند. همین مسئله است که سطح مسابقات را به شدت بالا می‌برد به طوری که هیچ ورزشکاری حق اشتباه ندارد و با کوچک‌ترین غفلتی رؤیاهایمان به باد می‌رود. من هم این واقعیت مهم را به خوبی می‌دانستم و می‌دانستم نباید فرصت را از دست بدهم. طبق قرعه‌کشی بازی‌ها، من در دور اول قرعه استراحت داشتم. در دور دوم به رقیبی از کلمبیا خوردم. با تمام قوا مقابلش قرار گرفتم و با برتری ۹ بر صفر شکستش دادم. سخت‌ترین رقیبم در یک چهارم نهایی حضور داشت و برای آنکه بتوانم استابلر آلمانی را از پیش رو بردارم، انرژی زیادی مصرف کردم. بازی بسیار نزدیک بود و اگر تمرکزم را از دست می‌دادم همه چیز تمام می‌شد. خوشبختانه از این نبرد هم پیروز بیرون آمدم و به نیمه نهایی رسیدم. راماز زوئیدزه گرجستانی را مقتدرانه شکست دادم و به بازی اصلی یعنی فینال صعود کردم. او همان کسی بود که قهرمان جهان را حذف کرده بود، ولی مقابل من حرفی برای گفتن نداشت. می‌دانستم که باید نصیب اف اکراینی را هم ببرم تا دستم به طلای المپیک برسد. هرچه در توان داشتم گذاشتم و با هشت امتیاز اختلاف روی سکوی قهرمانی ایستادم تا دیگر حرف و حدیثی باقی نماند. پیروزی بر حریفان در مسابقات کشتی المپیک آن هم با اختلاف زیاد کار آسانی نیست. چطور به این سطح از آمادگی رسیدید؟
مطمئناً آمادگی برای بازی‌های المپیک یک شبه به دست نمی‌آید. اگر بخواهید در این آوردگاه بدرخشید مجبورید سال‌ها ممارست کنید و تمرین سخت و طاقت‌فرسا را به جان بخرید. همانطور که اشاره کردم قهرمانی در المپیک حاصل زحماتی بود که کشیده بودم. من و برادرم از نوجوانی رؤیای حضور در المپیک را داشتیم. باز هم خدا را شکر می‌کنم توانستم زحمات برادرم در این سال‌ها را با قهرمانی در المپیک جبران کنم. محمدعلی گرایی برادر بزرگ‌تان هم یکی از المپیکی‌های کشتی‌فرنگی بود و قبل از شما هم مسابقه داد، ولی شکست خورد. این موضوع روی شما تأثیر منفی نگذاشت؟
مسلماً تأثیر داشت. محمدعلی یکی از شانس‌های طلا محسوب می‌شد، ولی اوضاع آنگونه که می‌خواست نشد و شرایط به ضررش تغییر کرد. او در مسابقه سوم مقابل حریف گرجستانی از ناحیه بینی مصدوم شد. بحث نادآوری‌ها در مسابقات برادرم را نیز نباید نادیده گرفت. نماینده اتحادیه جهانی از مجارستان بود و در کار قضاوت دخالت کرد. با اعمال نفوذ او کشتی را از دست محمدعلی درآوردند وگرنه او کسی نبود که به این شکل شکست بخورد. فردای آن روز برادرم خودش من را جمع و جور کرد و حرف زد تا بتوانم کشتی‌های قابل قبولی بگیرم. خوشبختانه همینطور هم شد و به هدفم رسیدم. برادرتان با چه شیوه و روشی بعد از ناکامی خودش به شما روحیه داد تا روی سکوی قهرمانی بروید؟
خب ما روحیه‌مان به هم بسیار نزدیک است و سال‌هاست که با هم عضو تیم ملی هستیم. محمدعلی در روز مسابقه بسیار تلاش کرد و مرتب می‌گفت اگر من موفق به کسب مدال نشدم تو باید حتماً موفق شوی و مدال بگیری. از آنجا که قبلاً تجربه کشتی گرفتن با استابلر آلمانی را داشت نکات مهمی را به من گوشزد کرد که در جریان مسابقه از آن‌ها استفاده کردم. قبل از المپیک شانس محمدعلی گرایی برای مدال‌آوری بیشتر به نظر می‌رسید. از اینکه برادر کوچک‌تر طلسم ۹ ساله کشتی فرنگی در کسب مدال طلای المپیک را شکست، چه احساسی دارید؟
در این دوره کشتی فرنگی پنج نماینده در توکیو داشت و هر پنج ملی‌پوش اعزامی برای رسیدن به ترکیب نهایی سختی‌های زیادی را تحمل کرده بودند تا بتوانند حضور در المپیک را تجربه کنند. با شرایطی که تیم داشت و آمادگی بالای بچه در هر پنج وزن شانس کسب بهترین مدال را داشتیم. محمدعلی کاپیتان تیم بود و با توجه به کشتی‌هایی که قبلاً گرفته بود می‌توانست به مدال برسد، ولی نادآوری‌ها این اجازه را به او نداد. عملکرد سایر فرنگی‌کاران چطور بود؟
خب هادی ساروی نتوانست به فینال برسد، با این حال تلاش کرد و توانست برنز را از آن خود کند. در سنگین وزن امیر میرزازاده با قرعه سختی مواجه شد و با دو نفر از بهترین‌های جهان کشتی گرفت. یقیناً اگر میرزازاده در جدول دیگر حضور داشت مدال او قطعی بود. در سبک وزن علیرضا نجاتی المپیکی ما بود و به خاطر کیلو‌های زیادی که کم کرد نتوانست به خوبی ریکاوری کند و قبل از مسابقات به شرایط ایده‌آل برسد. نجاتی در کشتی اول بدنش افت داشت و آنگونه که باید نتوانست مقابل حریفش مبارزه کند. خوشحالم از اینکه در روز مسابقات آماده بودم و در بهترین شرایط خودم همه حریفانم را شکست دادم. باعث افتخار من است که مدالم طلسم ناکامی کشتی فرنگی ایران در کسب طلای بازی‌های المپیک را پس از بازی‌های لندن شکست. هدف و رؤیایتان قبل از بازی‌های ۲۰۲۰ چه بود؟ جز سکوی قهرمانی و مدال طلا به چیزی فکر می‌کردید؟
قهرمانی رؤیای همه ورزشکاران است، خصوصاً اینکه ورزشکاران اعزامی به بازی‌های المپیک نمی‌توانند جز قهرمانی و کسب خوشرنگ‌ترین مدال به چیز دیگری فکر کنند. هر کسی که به این آوردگاه می‌آید اول از همه به فینال و قهرمانی می‌اندیشد. من هم از این قاعده مستثنی نبودم و از مدت‌ها قبل از اعزام به مدال طلا فکر می‌کردم و در نهایت در توکیو به آرزویم رسیدم. ارتباط مستقیم با خانواده درست پس از قهرمانی المپیک چه حسی داشت؟
ابتکار خوبی بود از سوی مسئولان برگزاری تا قهرمانان با خانواده‌هایشان صحبت کنند. بعد از اینکه از تشک بیرون آمدم خانواده‌ام را دیدم و خوشحالی‌ام را با آن‌ها تقسیم کردم. این کار لذت قهرمانی را برایم چند برابر کرد. این مدال را به خانواده‌ام و پدر و مادرم تقدیم کردم. آن‌ها سال‌ها برای من زحمت کشیدند تا فرزندشان به اینجا برسد. سختی‌های زیادی را به جان خریدم، ولی خوشحالم که بخشی از محبت‌های خانواده‌ام را در توکیو جبران کردم. اوضاع کرونایی حاکم بر ژاپن شرایط برگزاری بازی‌ها را تغییر داده بود. نحوه میزبانی این کشور و برگزاری مسابقات را چطور ارزیابی می‌کنید؟
کرونا برای کشور‌ها و همه دنیا بحران‌آفرین بوده و اغلب کشور‌ها با مشکلات زیادی روبه‌رو هستند. قطعاً برگزاری المپیک در این اوضاع برای هر کشوری سخت است. با این حال ژاپن به خوبی از عهده این مسئولیت برآمد و توانستند بازی‌ها را برگزار کنند. شرایط در توکیو از نظر کرونایی قرمز بود به همین خاطر سختگیری‌های زیادی انجام شد. همه ورزشکاران مجبور بودند مقررات و پروتکل‌های بهداشتی را کاملاً و با دقت رعایت کنند. با وضعیتی که ژاپن داشت سختگیری‌های بهداشتی و کرونایی کاملاً طبیعی بود. خب مقررات را سفت و سخت اجرا می‌کردند، ولی کار برای ورزشکاران خیلی سخت نبود. از طرفی این شرایط برای همه کشور‌ها یکسان بود و کسی حق تخطی از قوانین را نداشت. البته هدف از اجرای قوانین چیزی نبود جز حفظ سلامت ورزشکاران، مربیان و تیم‌ها. تعویق یک ساله المپیک به سود کشتی ایران تمام شد یا به ضرر؟
این تعویق هم برای همه کشور‌ها یکسان بود. نیاز داشتیم در این مدت هم خودمان را از کرونا مصون نگه داریم و هم برای اعزام به المپیک مهیا شویم. کار سخت بود، ولی در کل به سود کشتی ما بود. بچه‌های ما جوان و کم‌تجربه بودند و خیلی میدان ندیده بودند. در این مدت زمان داشتیم تا قبل از شروع بازی‌های المپیک به مسابقات بیشتری اعزام شویم و حضور در چند میدان بین‌المللی را تجربه کنیم. اینگونه بود که تجربه بیشتری پیدا کردیم و از این حیث می‌توانم بگویم تعویق یکساله به نفع کشتی فرنگی تمام شد. حضور محمد بنا در تیم ملی یک نعمت بزرگ محسوب میشود. راهنمایی‌های او به عنوان سرمربی و حمایت‌های کادرفنی تا چه اندازه در موفقیت شما نقش داشتند؟
بخش اعظم زحمات به دوش سرمربی تیم ملی و کادرفنی بود، تلاش شبانه‌روزی آن‌ها را همه دیده‌ایم. مربیان در اردو‌ها بالای سر بچه‌ها بودند و با جدیت و تمرکز بالا تمرینات ملی‌پوشان را زیر نظر داشتند. مربیان در رأس آن‌ها آقای بنا با تمام وجود برای موفقیت تیم کوشیدند. جا دارد از همه آن‌ها تشکر و قدردانی کنم. امیدوارم با عملکردمان در توکیو بخشی از زحماتشان را جبران کرده باشیم. ان‌شاءالله با قهرمانی تیم در مسابقات جهانی نروژ یک افتخار دیگر رقم بزنیم. سرمربی تیم ملی کشتی فرنگی به سختگیری شهره است. این مسئله ملی‌پوشان را اذیت نمی‌کند؟
سختگیری‌های بنا نبود، پیشرفت‌های این چند سال کشتی فرنگی محقق نمی‌شد. با حضور محمد بنا این رشته رشد چشمگیری داشته و سهم او در این مسئله بسیار پررنگ بوده است. نظم و انضباط برای سرمربی اهمیت زیادی دارد و اگر او روی برخی مسائل تأکید دارد، قطعاً به نفع تیم ملی است. هدف‌گذاری بعدی شما چیست؟
مدال‌آوری در المپیک از هر رویدادی مهم‌تر است. هدف بعدی من کسب دومین طلای این بازی‌ها در پاریس ۲۰۲۴ است ضمن اینکه برای قهرمانی در جهانی نروژ نیز همه تلاشم را به کار خواهم گرفت. از مسابقات جهانی نروژ بگویید. تیم ملی کشتی فرنگی بعد از المپیک یک رویداد مهم دیگر را پیش رو خواهد داشت.
من و برادرم در نروژ نیز ان‌شاءالله به روی تشک خواهیم رفت و با رقبای قدر جهانی مصاف خواهیم داد. در مدت زمان باقی مانده فشار تمرینات بیشتر میشود، حریفان را آنالیز می‌کنیم و سعی‌مان بر این است تا با بالا‌ترین سطح از آمادگی به مسابقات اعزام شویم. فاصله بین دو رویداد بسیار کم است منتها برنامه‌ریزی و هدف‌گذاری‌های لازم برای اعزام به جهانی شده است. از شرایط رسیدگی به کشتی ایران رضایت دارید؟ به نظر شما توجه مسئولان به ورزش اول کشور کافی است؟
عملکرد کاروان ایران در بازی‌های ۲۰۲۰ را بررسی کنید. در این دوره ورزشکاران اعزامی سه طلا، دو نقره و دو برنز به ارمغان آوردند. از این هفت مدال چهار مدال را کشتی برای ورزش ایران به دست آورد. هرچند که انتظارات از کشتی بیشتر از این‌ها بود و کشتی ایران شایستگی کسب مدال‌های بیشتری را داشت، ولی باز هم عملکرد خوبی در ژاپن به ثبت رساند. حال که المپیک تمام شده انتظار می‌رود مسئولان ارشد ورزش از همین حالا به فکر رشته‌های مدال‌آور به ویژه کشتی باشند تا فدراسیون کشتی در اجرای برنامه سه ساله خود موفق شود. سه سال تا المپیک پاریس زمان داریم و مسئولان باید توجه‌شان به کشتی را افزایش دهند. در این صورت قطعاً در بازی‌های ۲۰۲۴ تعداد مدال‌ها افزایش خواهد یافت. پاداشی را که فدراسیون کشتی وعده داده بود، دریافت کردید. آیا این پاداش‌ها کفاف زندگی یک ورزشکار حرفه‌ای را می‌دهد و باری از دوشش برمی‌دارد؟
انصافاً فدراسیون تاکنون به قول‌هایی که داده عمل کرده و پاداش مدال‌آوران به حسابمان واریز شده است. آقای دبیر رئیس فدراسیون و حمید سوریان به جد پیگیر مشکلات و مسائل کشتی هستند. بحث اشتغال مدال‌آوران کماکان به قوت خود باقی است و این موضوع برای همه ما اهمیت دارد. من هم دغدغه شغل دارم، ولی در این مدت آنقدر درگیر تمرینات و آماده‌سازی برای المپیک بودیم که وقت نکردم پیگیر شغل دیگر باشم. ما دائماً در اردو هستیم و هنوز از المپیک نیامده باید به مسابقات جهانی برویم. ان‌شاءالله بعد از جهانی نروژ ببینیم مسئولان به قول‌هایشان عمل می‌کنند یا نه. نمای نزدیک
۹ سال بعد از سالتو بارانداز لندن
فریدون حسن
مثل همیشه همه منتظر شروع کشتی بودیم، داستان تکراری تمام المپیک‌ها و بازی‌های آسیایی. هرچند که در توکیو جواد فروغی چنان سیبل را نشانه رفت که همه غافلگیر شدیم، اما باز هم تا شروع کشتی حسرت به دل ماندیم و کسی مدال نیاورد. تا مثل همیشه منتظر شروع رقابت‌های کشتی باشیم و باز هم به این نتیجه برسیم که این کشتی است که بار مدال‌آوری تمام ورزش ایران را به دوش می‌کشد.
در کشتی هم تمام نگاه‌ها متوجه یک وزن بود، آن هم در آزاد نه فرنگی، همه منتظر طلای حسن یزدانی بودند. تعجب هم نداشت حتی در فرنگی هم اینقدر که به کسب مدال دیگران امید بسته بودیم چشممان آب نمی‌خورد که جوان شیرازی تیم بتواند جور بقیه را بکشد. وقتی برادر بزرگ‌تر سنجاب پرنده را زد، دیگر برای همه مسجل شد که طلا مال اوست و شاید حتی کسی فکرش را هم نمی‌کرد که محمدرضا قرار است جور بقیه را بکشد، حتی جور محمدعلی را. محمدرضا گرایی، اما کاری کرد که برای همیشه در ذهن علاقه‌مندان کشتی ماندگار شد؛ کار بزرگی که کسی از او توقع نداشت به‌خصوص اینکه شاهد ناکامی برادر هم بود و همین مسئله فشار را روی او بیشتر از قبل کرده بود.
محمدرضا تنها طلایی کشتی ایران در توکیو شد تا باز هم باور کنیم که همیشه باید منتظر غافلگیری باشیم، درست مثل ریو ۲۰۱۶ که یزدانی غافلگیرمان کرد. توکیو، اما میدان محمدرضا گرایی بود تا باز هم محمد بنا لبخندزنان تن به سالتو بارانداز شاگردش دهد و پرچم ایران در بلند‌ترین نقطه قرار گیرد. ۹ سال طول کشید تا او دوباره یکی از شاگردانش را طلایی ببیند. المپیک ۲۰۱۲ لندن بود که وقتی نوروزی فینال را برد، بنا را سالتو بارانداز کرد و حالا نوبت گرایی بود که علاوه بر تکرار آن خاطره خوش یاد روز‌های سخت المپیک ریو را برای همیشه از ذهن محمد بنا پاک کند.
المپیک تمام شد، ولی باز هم مثل همیشه از جایی که توقع نداشتیم مدال گرفتیم از کسی که شاید گزینه مدالمان نبود. حالا محمدرضا گرایی از امیدواری برای تکرار مدالش حرف می‌زند و ما امیدواریم که او با تکرار طلای توکیو در پاریس ۲۰۲۴ به عنوان تنها کشتی‌گیر دو طلایی ایران در المپیک معرفی شود.
سایر اخبار این روزنامه
بغداد با حضور ماکرون، بدون دمشق!
آزادی جوانان را در چارچوب قانون تضمین کنید
دولت ۲ زمان کوتاه‌مدت و میان مدت برای خدمت تعیین کند
به نام دیگران، به کام الکاظمی
واهمه تل‌آویو از بنزین ایرانی
نمی‌توانیم سلامت مردم را به بدعهدی غربی‌ها گره بزنیم
استعدادیابی حلقه مفقوده ورزش قهرمانی
۱۵۰هزار ساخت‌و‌ساز غیرمجاز روستایی روی میز دستگاه قضا
کرونا، کسری بودجه و ثبات بازار موضوع بحث سران قوا
طلای پاریس ۲۰۲۴ را هم می‌خواهم
سر برآوردن فرهنگ از لابه‌لای آگهی بازرگانی
