روزنامه جوان
1400/06/11
جنگ آبرومندانه یا فرار شبانه!
جو بایدن، رئیس‌جمهور امریکا پنج ماه قبل قصد خود را برای خروج امریکا از افغانستان و پایان دادن به «طولانی‌ترین جنگ امریکا» اعلام کرد. او در آن موقع گفت که «روند خروج نیرو‌های نظامی امریکا از افغانستان تا ۱۱ سپتامبر، همزمان با بیستمین سالگرد حملات القاعده به برج‌های نیویورک، پایان می‌یابد.» شاید او به فکر یک خروج محترمانه و سمبلیک در ۱۱ سپتامبر بود که با رژه نیرو‌های نخبه و حمل پرچم‌ها انجام میشود، اما اتفاقی که افتاد خلاف این تصور او بود. سرلشکر کریس دوناهو، فرمانده لشکر ۸۲ هوابرد امریکا، آخرین نفر از نیرو‌های امریکایی بود که فرودگاه بین‌المللی حامد کرزی در کابل را شبانه با هواپیمای باری سی ۱۷ ترک کرد. تصویر او در حال سوار شدن بر این هواپیما نه تنها هیچ شباهتی با خروج آبرومندانه و سمبلیک نداشت بلکه بیشتر شبیه به فرار شبانه آخرین نیروی امریکا از افغانستان بود.انتقاد از تصمیم ترامپ و به خصوص این نحو خروج امریکا از افغانستان در روز‌های اخیر آن قدر زیاد شده بود که بایدن چاره‌ای ندید جز اینکه ۲۴ ساعت بعد از خروج سرلشکر دوناهو در مقابل دوربین‌های تلویزیونی قرار بگیرد تا به هر نحو شده از تصمیمش برای پایان دادن جنگ افغانستان دفاع کند. سخنان او به جای اینکه تصمیمش را در این مورد توجیه کند بیشتر در حکم بیان اعترافاتی تلخ از واقعیاتی بود که هیچ چاره‌ای جز اتخاذ این تصمیم را برای او نگذاشته بودند. اولین و بارز‌ترین اعتراف مواجهه‌اش با دو گزینه بود؛ «ترک یا افزایش تنش در طولانی‌ترین جنگ امریکا.» گذشته از این، او اعتراف کرد که وقتی دولت را از ژانویه سال جاری میلادی تحویل گرفت، «طالبان در قوی‌ترین موقعیت خود از سال ۲۰۰۱ به این سو بود و تقریباً نیمی از کشور را تحت کنترل داشت» یا برای کنترل آن با دولت رقابت می‌کرد. این اعتراف او نشان می‌دهد که ارتش امریکا بعد از ۲۰ سال جنگ در افغانستان نه تنها طالبان را شکست نداده بود بلکه این گروه قوی‌تر نیز شده بود و توانسته بود به صورت مستقیم یا غیرمستقیم بر بیشتر از نیمی از کشور افغانستان کنترل داشته باشد.
وجه دیگر سخنان بایدن مربوط می‌شد به نحوه خروج نیرو‌های امریکایی و او سعی داشت دست‌کم در این بخش وانمود کند که به موفقیت قابل‌توجهی دست یافته است. او گفت که امریکا با تخلیه بیش از ۱۲۰ هزار نفر از افغانستان، به بزرگ‌ترین خروج هوایی تاریخ خود تحقق بخشید. او سعی داشت با این حرف دست‌کم بگوید که بزرگ‌ترین موفقیت را در این زمینه داشته در حالی که حتی خود او هم معترف به این است که هنوز ۲۰۰ شهروند امریکایی در افغانستان ر‌ها شده‌اند. این جدای از باقی ماندن هزاران شهروند افغانی است که طی ۲۰ سال گذشته با نیرو‌های امریکا و متحدانش همکاری داشته‌اند و حالا در افغانستان به حال خود ر‌ها شده‌اند. به عبارت دیگر، بایدن در حالی در مورد «بزرگ‌ترین خروج هوایی» امریکا در تاریخ خود بزرگ‌نمایی می‌کرد که حتی خود او نیز قبول دارد این خروج تا چه اندازه بی‌برنامه و عجولانه بوده، به نحوی که امریکا نتوانست تمامی شهروندان خود را از افغانستان خارج کند. جا گذاشتن شهروندان امریکایی در افغانستان جدای از تسلیحات و تجهیزاتی است که امریکا در افغانستان جا گذاشته و حالا به دست طالبان افتاده است. حجم این تسلیحات و تجهیزات تا آن اندازه قابل توجه است که دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور پیشین امریکا خواستار پس گرفتن یا بمباران آن‌ها شد، در صورتی که طالبان حاضر به پس دادن آن‌ها نشود. به این ترتیب، تلاش بایدن برای توجیه خروجش حتی در این بخش نیز موفقیت‌آمیز نبود و او نتوانست در سخنرانی‌اش از خروج آبرومندانه ارتش امریکا از افغانستان بعد از ۲۰ سال جنگ بگوید و تنها کاری که در این زمینه از عهده‌اش برآمد این بود که امریکا دیگر توان ادامه جنگ در افغانستان را نداشت.
سایر اخبار این روزنامه
بازسازی انقلابی نظام اجرایی
تدبیری که نبود و امیدی‌که هست
کاسبان دولتی کرونا را محاکمه کنید!
همکاری ۵۵ هزار پایگاه بسیج در ۲ پویش محله‌محور
جنگ آبرومندانه یا فرار شبانه!
امریکا پایان ۲۰۲۱ از عراق خارج میشود
محمد دهقان معاون حقوقی رئیس‌جمهور شد
غنیمتی کاوه از امریکایی‌ها در لشکر ویژه شهدا استفاده می‌شد
روز هشتم، روز سعید
کمیسیون هیچ و پوچ!
جشنواره «نوجونیم» به دنبال هویت‌سازی برای نوجوانان است
میان مردم، مانند مردم، برای مردم
تحسین یک اصلاح‌طلب از اقدامات میدانی رئیسی
زیر پای فروشندگان خودرو علف سبز شد!
