برخورد با قرارداد‌های نجومی شاید وقتی دیگر!

تورم افسارگسیخته در فوتبال ایران معضلی است که به سادگی و با شعار، جلسه و مصاحبه حل نمی‌شود. اوضاع بازار نقل و انتقالات مستطیل سبز آنقدر نابسامان است که ۲۰-۱۵ میلیارد پول خرد و رقم دم‌دستی حساب می‌شود. تنها امید باقی مانده برای مهار این افسارگسیختگی وزیر جدید ورزش است که البته با توجه به اظهارنظرهایش باز هم نمی‌توانیم به حل چالش رقم قرارداد‌ها امیدوار باشیم.
قرارداد‌های جدید زیادی تا به امروز مثل همیشه بی‌حساب و کتاب و بدون ضابطه امضا شده‌اند، اما نه خبری از بررسی قراردادهاست و نه نهادی ارقام نجومی را رصد می‌کند. بعد از اینکه حمید سجادی گزینه رئیس‌جمهور برای وزارت ورزش رأی اعتماد گرفت، فوتبالی‌ها منتظر بودند در همین ابتدای کار و درست در زمان نقل و انتقالات تابستانی اقدامی از سوی نفر اول ورزش کشور صورت بگیرد، اما از صحبت‌های وزیر جدید پرواضح است که امسال نیز آش همان آش است و کاسه همان کاسه: «استقلال فدراسیون‌ها و استقلال عمل آن‌ها دلیل بر هرج و مرج نیست. به طور حتم وجود چارچوب و حد و مرز داشتن قرارداد‌ها باید در دستور کار قرار گیرد. در حال تهیه سامانه‌ای هستیم که قرارداد‌ها اگر از یک رقم مشخصی بالاتر رفت به وزارت ورزش و جوانان بیاید و رصد شود. در رابطه با عدد آن هنوز به جمع‌بندی نرسیده‌ایم و در حال کار کارشناسی هستیم.»
بحث دستمزد‌های چندین میلیاردی مربوط به امروز و دیروز نیست. سال‌هاست داد همه سر این مسئله درآمده و انتقاد‌های زیادی مطرح شده است. در حالی که مشکلات اقتصادی باشگاه‌های بزرگ دنیا را تحت تأثیر قرار داده و تیم‌های درجه یک مجبور به کاهش دستمزد‌ها شده‌اند، اما در فوتبال ایران خبری از کاهش رقم‌ها، صرفه‌جویی و جبران ضرر و زیان معنایی ندارد. باشگاه‌ها با اینکه خودشان هم می‌دانند دست‌شان در جیب مردم است و منبع درآمد ندارند، اما بدون هیچ ضابطه‌ای خرج می‌کنند و به رقم‌های نجومی گزینه‌هایشان تن می‌دهند، انگار نه انگار که قرار است در این اوضاع بد اقتصاد و تورم بالای حاکم بر جامعه دستمزد بازیکنان و مربیان‌شان را بدهند، در حالی که رصد این مسائل اصلاً کار سختی نیست. تقریباً روزی نیست که رسانه‌های مختلف از رقم دستمزد فلان بازیکن و مربی حرف نزنند. قاعدتاً وقتی اخبار نقل و انتقالات به این سرعت و سادگی منتشر می‌شود، نهاد‌های مسئول از جمله وزارت ورزش قطعاً راحت‌تر از این‌ها می‌توانند به اطلاعات موثق دسترسی داشته باشند، در نتیجه دل بستن به تهیه یک سامانه یا مسائلی از این دست برای کنترل رقم دستمزد‌ها نه تنها امیدوارمان نمی‌کند بلکه اجرایی شدن این وعده نیز همانند وعده‌های دیگر بیشتر شبیه رؤیاست تا واقعیت. بر فرض اینکه چنین سامانه‌ای نیز تهیه شد، هیچ ضمانت اجرایی برای پیاده کردن آن در فوتبال و ملزم کردن باشگاه‌ها، بازیکنان و مربیان به انجامش وجود ندارد. باشگاه‌ها با حمایت فدراسیون به راحتی قوانین سفت و سخت را دور می‌زنند و به کسی هم پاسخگو نیستند. حالا چطور قرار است سامانه فوق در مهار تورم فوتبالی تأثیرگذار باشد؟! از طرفی سقف مدنظر وزارت برای قرارداد‌ها معلوم نشده و رقم این سقف خودش جای بحث دارد. سال‌ها پیش وقتی حرف از سقف قرارداد‌ها زده شد، هزار و یک راه برای دور زدن آن هم ابداع شد تا خدای نکرده بازیکنان و مربیان ضرر نکنند.
کسی به درستی نمی‌داند که وزارت ورزش با رئیس جدید قرار است چه زمانی وارد عمل شود و نسبت به دستمزد‌های نجومی واکنش نشان دهد. شاید هم این یکی نیز فقط در حد حرف باشد، فقط این را می‌دانیم که خیلی‌ها با بازارگرمی و مذاکرات پشت پرده قراردادشان را با چند برابر قیمت بستند یا تمدید کردند و رفتند. این فصل که گذشت لااقل آقایان فکری به حال فصول آتی کنند تا شاید بیش از این بیت‌المال خرج فوتبال بی‌کیفیت ایران و بازیکنان و مربیان درجه چندم نشود.