آثار تخریبی امیدآفرینی‌های بدون پشتوانه

جعفر بای- اعضای محترم هیئت دولت سیزدهم این روزها با مصاحبه‌های پیوسته از فضای بسیار امیدوارکننده فردا نوید می‌دهند و سخنانی می‌گویند که شاید عمل به آن‌ها در توانشان نباشد. وعده‌هایی را می‌شمارند که شاید نتوانند آن‌ها را تحقق بخشند. اگر چنین شود و این وعده‌ها و امیدها به یاس و ناامیدی بدل گردد، ناامیدی نهادینه شده و تعمیق می‌یابد. دولت سیزده وارث نابسامانی‌های بسیار زیاد سیستمی و نهادینه شده‌ای است که در طی زمان طولانی ایجاد شده اند. قطعا برای حل معضلات نیازمند زمان زیادی هستیم. اگر وعده‌ها جامه عمل نپوشد، استمرار دنیای بی‌اعتمادی منجر به تخریب فضای اعتماد مجدد به دیگران خواهد شد. مراقبت در گفتار و قول دادن اگر متناسب با توان و مسئولیت باشد قابل توجیه هستند. ولی حرکات و گفتارها فوق العاده بلندپروازانه است. تخریب نهادینه شده و فساد سازمان یافته تدریجی در دولت‌های گذشته چنان تعمیق پیدا کرده است که همه ابعاد و ارکان دولت را فرا گرفته است. جالب این است که تخریب گران نیروهای خودی هستند و بدون حضور عناصر بیگانه به این نا بسامانی‌ها دامن زده شده است. لذا تقدم تغییرات فرهنگی و نگرش‌های فکری بر تغییرات قانونی ضرورت دارد. به جای ترسیم فضای گل و بلبل، از عملکردهای تحقق یافته سخن باید گفت. استفاده از فعل «شد» به جای «می‌شود» و
«خواهد شد» باید در گفتارهای هیئت دولت مورد استفاده قرار بگیرد. زیرا افکار عمومی بارها فریب گفتار درمانی‌های دولتیان، خورده‌اند اینبار فقط و فقط به عمل و اجرا رضایت می‌دهد. باید دولتمردان از انجام امور روبنایی پرهیز کنند و به فعالیت‌های زیرساختی و بنیانی مشغول شوند. مردم فرق شعار و عمل را به خوبی درک می‌کنند و عمل نمایی‌ها دروغین را نیز که جنبه تبلیغاتی دارند، متوجه می‌شوند.
به نظر می‌رسد در چنین حالتی دولت مردان تا یکصد روز اول بدون حضور در رسانه بعد از سه ماه کار بی‌وقفه به نزد مردم بیایند و از عملکردهایشان سخن بگویند که کوچک‌ترین تغییر و تحول را مردم به خوبی درک می‌کنند. هیئت دولت در آزمون بزرگی قرار گرفته است. میزان ویرانی‌های به وجود آمده در همه ابعاد و ارکان به وجود آمده و جای سالمی باقی نمانده است. امور جاری در بسیاری از بخش‌ها چنان آسیب دیده است که حتی مقیاس آن به زیر صفر رسیده است. نفوذ عناصر فساد در لباس خودی چنان گسترده شده است که برخی از موارد موجب تغییراتی در ماهیت اهداف انقلاب گشته است. ابتدا باید برای پالایش و پاک‌سازی مدیران ناسالم اقدامات همه جانبه صورت بپذیرد تا سپس با نیروی انسانی سالم به رشد بیاندیشیم.