نگاهی به توضیحات مبهم کیهان در مورد به کارگیری نمایندگان مجلس در دولت

آفتاب یزد - رضا بردستانی: روزنامه‌ی «کیهان» در دفاع از آن چند نماینده‌ی «مجلس یازدهم» که وزیر شده‌اند و شهردار و مسئول و در پاسخ به یادداشتِ یک روزنامه، بی‌دلیل و ناخواسته (!) توپ را به زمین «سید ابراهیم رئیسی» می‌اندازد و می‌نویسد: «دولتی جدید تشکیل شده و رئیس‌دولت با توجه به دیدگاه‌های دولتش و افراد نزدیک به این دیدگاه‌ها گاهی لاجرم می‌بیند که آن فرد در کسوت نمایندگی است و قطعا حضور این فرد در قامت نمایندگی بیش‌تر می‌تواند به نفع مردم باشد لذا دولت سیزدهم بر این لحاظ دید به تخصص کسانی مانند خاندوزی که فردی زبده در اقتصاد است و ساداتی‌نژاد که فردی متخصص در امور کشاورزی است نیاز دارد.»
> داستان چیست؟
یک رسانه در گزارشی با عنوان: «مجلس‌انقلابی و فراموشی یک نهی» و با استناد به سخنان رهبر معظم انقلاب در دیدار «تصویری» با نمایندگان مجلس یازدهم، به مسئله‌ی وزیر و شهردار و مسئول شدنِ چند نماینده پرداخته می‌نویسد: «این سخنان مقام معظم رهبری در تاریخ ششم خرداد سال جاری یعنی کمتر از یک ماه مانده به انتخابات ریاست‌جمهوری و شوراهاست که در دیدار تصویری با رئیس و نمایندگان مجلس مطرح کردند. متعاقب این نهی صریح همه انتظار داشتند که در وهله نخست سیدابراهیم رئیسی به‌عنوان رئیس‌جمهور برگزیده، وزرای خود را از میان نمایندگان انتخاب نکند و از دیگرسو نمایندگان مجلس هم خود را متعهد به حضور در مجلس و پایبند به رایی که از مردم گرفته‌اند، بدانند اما حالا و بعد از گذشت کمتر از سه ماه از دو انتخابات ریاست‌جمهوری و شوراها مشاهده می‌شود که برخی از نمایندگان اصولگرای مجلس یازدهم نه‌تنها در دولت حضور یافتند بلکه سِمت‌های دیگری چون شهرداری تهران و ریاست بنیاد شهید را بر نمایندگی مردم ترجیح دادند.»
> پاسخ عجیب کیهان!


روزنامه‌ی کیهان در ستونی که نامِ آن را «دیروزنامه‌های زنجیره ای» گذاشته و تمامی رسانه‌های اصلاح طلب را زنجیره‌ای و اجاره‌ای و غیر می‌نامد (!) با عنوان: «اصلاح‌طلبان و به یادآوری یک نهی!» می‌نویسد:
«در این باره باید به نکاتی اشاره کرد. نخست آنکه آنچه رهبرفرزانه انقلاب به درستی از آن نهی می‌کنند ورود افراد به مجلس و متعاقب آن زد و بند کردن برای رسیدن به یک پست دولتی است. معظم‌له در همین جملاتی که رسانه مذکور هم در گزارشش آن‌ها را آورده تاکید می‌کنند: «...واردشدن در این مسائل و با مسئول اجرائی در این زمینه گفت‌وگوکردن و توافق‌کردن و امثال اینها خطراتی دارد؛ از این بایستی اجتناب بشود... یکی از آسیب‌ها این است که نماینده از اولی که وارد مجلس می‌شود، نقشه رسیدن به فلان پستِ مثلا اجرائی را در سر خودش بپروراند که وزیر بشود، مدیر بشود، فلان بشود...» نکته دوم این است که دولتی جدید تشکیل شده و رئیس‌دولت با توجه به دیدگاه‌های دولتش و افراد نزدیک به این دیدگاه‌ها گاهی لاجرم می‌بیند که آن فرد در کسوت نمایندگی است و قطعا حضور این فرد در قامت نمایندگی بیش‌تر می‌تواند به نفع مردم باشد لذا دولت سیزدهم بر این لحاظ دید به تخصص کسانی مانند خاندوزی که فردی زبده در اقتصاد است و ساداتی نژاد که فردی متخصص در امور کشاورزی است نیاز دارد. نکته سوم اینکه این افراد برای رسیدن به پست وزارت زد وبندی نکرده‌اند بلکه از سوی دولت دعوت به کار شده‌اند و دقیقا رهبری از این کار منع می‌کنند که به قصد وزارتخانه یا پست دولتی نماینده کارهایی نکند که به ضرر منافع مردم باشد. نکته آخر اینکه دقیقا این کاری را که روزنامه اصلاح‌طلب از آن نوشته کاری است که نماینده‌های فراکسیون امید در دوره قبل مجلس انجام دادند و کیهان در گزارشی با عنوان «فصل کوچ وکیل‌الدوله‌ها از خانه ملت به خانه دولت» به آن پرداخت.
کیهان در پاسخ به این رسانه «پنج» موضوع را یادآور می‌شود:
= رهبری تاکید بر زد و بند داشته اند.
= دولت تشخیص داده که این دو نماینده در جایی دیگر می‌توانند مفید‌تر باشند
= خاندوزی و ساداتی نژاد زبده‌ی اقتصادی و متخصص امر کشاورزی هستند
= نمایندگان زد و بند نکرده اند!
= این رفتار طبیعی است چون نمایندگان فراکسیون امید نیز مرتکب چنین خطایی شدند
بر جوابیه‌ی ناقصِ کیهان، بسیارها می‌توان نوشت اما عجالتاً به همین چند نکته بسنده می‌کنیم:
نکته‌ی اول: رهبری نهی کردند پس نهیِ رهبری را صرفاً در محدوده‌ی زد و بند محصور کردن نمی‌تواند به معنای مجوزی برای عدولِ از نهیِ رهبری معنا شود.
نکته‌ی دوم: کیهان معتقد است دولت تصمیم گرفته و خودِ نماینده در تصمیم دولت نقشی نداشته، پس این مسئله منافاتی با نهیِ رهبری ندارد که در این باره می‌تواند سوالاتی پرسید:
= در لشکرِ سلم و تور اصولگراها، یکی بهتر از خاندوزی یا ساداتی‌نژاد نبود که کاشانی‌ها از تنها نمانده‌ی خود در مجلس محروم نشوند و ناگهان چهار صندلی مجلس خالی نشود؟!
= از ششم خرداد ۱۴۰۰ روزی که رهبر انقلاب، نمایندگان مجلس را از اندیشیدن به پاستور نهی فرمودند تا سوم شهریور که مجلس به کابینه‌ی رئیسی رای اعتماد داد - یک ماه قبل و دو ماه بعدِ اعلام نتایج - فرصت اندیشیدن به جز نمایندگان مجلس وجود نداشت؟!
= این چه استدلالی است که چون خاندوزی زبده‌ی اقتصادی است و ساداتی نژاد متخصص کشاورزی پس لاجرم باید از مجلس به دولت بروند؟! پس تعهد به مردمی که به آن‌ها اعتماد کرده‌اند و رای داده‌اند در کجای ماجرا قرار می‌گیرد؟
= فرض را بر صحت ادعای کیهان می‌گذاریم که دولت در مقوله‌ی ساداتی نژاد و خاندوزی به این جمعبندی رسیده است که بودنِ این دو در دولت بهتر از بودنِ این دو در مجلس است؛ مورد زاکانی و قاضی زاده‌ی هاشمی نیز در همین گردونه جای خواهد گرفت یعنی بهتر از زاکانی برای شهرداری تهران و بهتر از قاضی زاده‌ی هاشمی برای بنیاد شهید نبود؟!
= کیهان اصرار دارد نمایندگان کوچ کرده از مجلس به دولت را «بری از زد و بند» بداند، این روزنامه در همین یادداشت به نگارش‌های قبلیِ خود استناد می‌کند که پیشتر و در انتقاد به نمایندگانی از فراکسیون امید که عزم دولت کرده بودند در گزارشی با عنوان «فصل کوچ وکیل‌الدوله‌ها از خانه ملت به خانه دولت» به آن ایراد می‌گیرد حال باید پرسید کار فراکسیون امید بد بود کار مجلس انقلابی خوب؟!
نکته‌ی سوم: بر اساس تحلیل کیهان، تشخیصِ دولت بر وظیفه‌ی نمایندگی ارجح است: «دولتی جدید تشکیل شده و رئیس‌دولت با توجه به دیدگاه‌های دولتش و افراد نزدیک به این دیدگاه‌ها گاهی لاجرم می‌بیند که آن فرد در کسوت نمایندگی است و قطعا حضور این فرد در قامت نمایندگی بیش‌تر می‌تواند به نفع مردم باشد لذا دولت سیزدهم بر این لحاظ دید به تخصص کسانی مانند خاندوزی که فردی زبده در اقتصاد است و ساداتی نژاد که فردی متخصص در امور کشاورزی است نیاز دارد.» که اگر چنین باشد لابد وزارت کشور اگر در برخی استان‌ها تشخیص داد، نمایندگان برای استانداری مناسب‌تر هستند و در کسوت استانداری می‌توانند بیشتر خدمت کنند پس لابد مجاز است که باز هم صندلی‌های بیشتری از مجلس را خالی کند که این روزها در بسیاری استان‌ها شنیده می‌شود برخی نمایندگان علناً اعلام کرده‌اند که برای استاندار شدن حاضر به استعفاء از نمایندگی مجلس هستند!
نکته‌ی چهارم: کیهان اصرار دارد بر عبارت «زد و بند»، برای این که حساسیت کیهان فروکش کند به جای زد و بند می‌نویسیم: «رایزنی» در اصلِ موضوع چه تفاوتی ایجاد می‌شود؟! منظور رهبری از نهی نمایندگانِ مجلس به اندیشیدن به پاستور و دیگرِ پست آن بوده که شان مجلس حفظ شود و مردم تصور نکنند لابد منافع بیشتری در وزارت بود که به مجلس و صندلیِ مجلس پشت کردند و یا این که جایگاه وزارت از جایگاه نمایندگیِ مجلسی بسی برتر و والاتر است!
نکته‌ی پنجم: اصلاً دربست نظر کیهان را می‌پذیریم، نمایندگانی که وزیر شده اند؛ زد و بند نکرده اند، تشخیصِ دولت درست بوده، این دو یعنی خاندوزی و ساداتی نژاد بهترین مهره برای وزارت اقتصاد و کشاورزی بوده‌اند و... برای یک کشور ۸۵ میلیونی عیب نیست که در آن دو وزیر برای دو وزارت خانه یافت نشود که مجبور نباشیم مجلس را و مردمان برخی حوزه‌های انتخابیه را از وجود نمایندگانِ خود محروم کنیم؟!
نکته‌ی ششم: اصل تفکیک قوا، در راس همه‌ی امور بودنِ مجلس، تعهد به نظام، ولایتمداری، خدمتِ بی‌منت و... این‌ها را چگونه معنا می‌کنیم؟! یعنی فردای نیامده، قوه‌ی قضائیه تشخیص داد فلان وزیر در قوه‌ی قضائیه بیشتر می‌تواند منشا خیر باشد آیا می‌تواند کابینه را از وجود یک یا چند وزیر محروم سازد؟! مجلس را مثال نزدیم چون ساز و کار مجلس متفاوت است. نکته‌ی ظریف‌تر این که مگر رئیس قوه‌ی مجریه می‌تواند تصمیمی یا مجموعه تصمیماتی اتخاذ کند که بر اساس و اثرِ آن تصمیم قوه‌ی مقننه متضرر شود و مردمان یک شهرستان بدون نماینده در مجالس بمانند؟!
نکته‌ی هفتم: کیهان می‌خواهد از بدعهدی نمایندگان مجلس با کسانی که به آن‌ها رای داده‌اند دفاع کند، چرا رئیسی را مقابل فرمایش واضح و مشخص و بی‌شرط و شروط رهبری قرار می‌دهد؟!
> کیهان برای شهردار شدنِ زاکانی و مسئول بیناد شهید شدنِ قاضی‌زاده‌ی هاشمی هم پاسخی دارد؟!
کیهان در مقام دفاع از وزیر شدنِ خاندوزی و ساداتی نژاد می‌گوید: تصمیم دولت بود، زد و بند نبود، زبده و متخصص بودند و... در شهردار شدنِ زاکانی هم چنین مواردی قابل قبول است؟! در مسئول بنیاد شهید شدنِ قاضی زاده‌ی هاشمی هم اصل بر تخصص و زبده بودن است؟ یعنی بیناد شهید هم وزارت اقتصاد و دارایی است که نتوان از یک کارشناس غیر اقتصادی بهره برد؟!
کیهان برای استعفاهای بعدیِ نمایندگان برای استاندار و معاون وزیر شدن و غیره که بسیار نیز محتمل است چه پاسخی دارد؟! در آن مواضع نیز تصمیم وزارت کشور و وزیرِ مربوطه را بر شان و جایگاهِ مجلس برتری می‌دهد؟ یعنی کیهان اساساً اعتقادی به «در راس همه‌ی امور بودن مجلس دارد؟» یا ندارد؟!
> آقای رئیسی؛ جامعه مکدر است!
روزنامه آفتاب یزد، چندین و چند بار در مقاطع مختلف و در بلبشوی لیست بازی‌ها وگمانه‌زنی‌ها، بحث داغِ محافل سیاسی کشور بود و حتی بحث وزیر شدنِ نمایندگان در حد گمانه زنی بود، هشدار داده و تاکیده کرده و مکرراً در گزارش‌ها و یادداشت‌های پی در پی از رئیس جمهورِ منتخب در آن زمان و رئیس جمهورِ فعلی درخواست کرده بود که «اکیداً» از نمایندگانِ مجلس در کسوتِ وزارت استفاده نکند چون افکارِ عمومی با این مقوله کنار نخواهد آمد و تحلیل و ادله‌ی کیهان هرگز اقناع کننده‌ی تکدرِ جامعه از وزیر شدنِ نمایندگان نخواهد بود که جامعه در وزیر شدنِ نماینده‌ی مجلس نه شایستگی را می‌پذیرد نه اضطرار دولت را و نه تخصص را (!) از نظر جامعه‌ی مکدر شده از خالی گذاشتنِ صندلی‌های مجلس توسط زاکانی، قاضی زاده هاشمی، ساداتی نژاد و خاندوزی، این کار حتی اگر زد و بند هم نباشد بداخلاقی است!
آقای رئیسی! گیریم چاره‌ای نداشتید، گیریم منهای زاکانی و قاضی‌زاده‌ی هاشمی که با هیچ استدلالی نمی‌توان استعفای آنان از مجلس را برای شهرداری و بنیاد شهید به پای رئیس جمهوری نوشت؛ جز خاندوزی و ساداتی نژاد در دو وزارت خانه‌ی اقتصاد و دارایی و جهاد کشاورزی، نیرویی در اختیار نداشتید، بدانید و فراموش نکنید استفاده از نمایندگان در کسوتِ وزارت، جامعه را به دو دلیل مکدر کرده است: نخست نشنیده گرفتن تاکید و نهی رهبری - دو دیگر فاقد نماینده گذاشتنِ برخی حوزه‌ها، پس به وزارت خانه‌ها از وزارت کشور تا دیگرِ وزارت خانه دستور اکید و موکد بدهید که بنا بر هر دلیل موجه و غیر موجه از وجود نمایندگان چه در جایگاه استانداری و چه در دیگرِ پست‌های مدیریتی استفاده نکنند که اگر چنین شود نه شانی برای مجلس باقی خواهد ماند و نه اعتباری برای دولت!
در پایان، یکی از نمایندگانِ مجلس نهم در واکنش به تلاش برای وزیر شدنِ برخی نمایندگان به آفتاب یزد می‌گوید: «از هرچه بگذریم، از حق الناس که نمی‌توانیم بگذریم؟! وزیر شدنِ نمایندگان مجلس - چه حوزه تک نماینده‌ای باشد که چه بد و چه چند نماینده‌ای باشد - افکار عمومی را جریحه دارد می‌کند، حوزه‌ی انتخابیه را بدونِ نماینده می‌گذارد و از همه بدتر، اعتماد مردم به مجلس و نمایندگی مجلس از بین می‌رود که این نقیصه‌ی انتهایی، نظام را متضرر می‌کند که آن شعارها و شورها و این پشت کردن‌ها را چگونه می‌توان در کنار هم گذاشت و فهمید و پذیرفت؟!