شیر ششم!

بابک خطی‪-‬ افغانستان در حال حاضر تبدیل به آوردگاه جهانی بزرگی برای محک انسانیت و آزادگی سازمان‌های حقوق بشری و تمام دنیا شده است. جایی که تحجر، عقب ماندگی و بنیادگرایی متعصب و بدون پرده‌پوشی تمام قد در برابر آزادی‌های اولیه‌ی انسانی و حقوق بشری قد برافراشته و علنا به تخریب حق آزادی و حیات انسان‌ها و تحقیر مفاهیمی چون برابری، حقوق زنان، آزادگی، آزادی بیان و... کمر
بسته است.
هر کدام از ما احتمالا روایت‌های تاریخی متعددی را خوانده و شنیده‌ایم که در آن‌ها از میزان سبوعیت آدم‌های آن و دست روی دست گذاشتن سایرین که از نزدیک شاهد ماجرا بوده‌اند بسیار تعجب کرده‌ایم، گاهی خشمگین شده‌ایم و گاهی هم شاید با خود زمزمه کرده باشیم مگر می‌شود که این حجم از قساوت و بیخیالی واقعی باشد و گاه آنقدر برایمان عجیب بوده که اساسا در رخ دادن واقعی آن شک کرده و از بیخ وقوعش را غیرقابل امکان دانسته‌ایم.
امروز هم چیزی شبیه آن روزهای خاص شاید است؛


روزی که قساوت طالبان بی‌منطق و تنها ماندن مردمان بی‌پناه افغانستان را در خبرها و رسانه‌ها به وضوح و صراحت
نظاره می‌کنیم. روزهایی غریب که توجیهات عجیبی در توجیه و شستشوی چهره طالبان را جز از تریبون‌های قابل انتظار که از ذهن و زبان کسانی می‌شنویم واقعا مایه تعجب است.
همان‌هایی که کشتارهای ارامنه را بارها محکوم کرده‌اند و اتفاقات ننگین صبرا و شتیلا را تقبیح و غیر قابل پذیرش دانسته‌اند و خط و نشان‌ها برای آن‌ها و امثال ذلک البته در فضای خلا کشیده‌اند.
حالا بعضی از همین‌ها کباده‌کشان عدالت طالبان را توجیه می‌کنند و آنان را ضامن حفظ جان انسان‌ها و پرهیز از هرج و مرج و عامل نجات افغانستان! قلمداد می‌کنند.
این واقعیت تلخ امروز دنیای ما است که سازمان‌های حقوق بشری آن به سکوتی مرگبار و پرحقارت فرو رفته‌اند و در واقع روز شناخت هم چنین روزهایی است وگرنه در شرایط عادی که همه خوب و آزاده و ضد ظالم هستند و فریادشان گوش فلک را هم کر می‌کند.
افغانستان امروز صحنه‌ای است که بشریت بتواند از خود تصویری واقعی بدست آورد و ببیند در این معادله و صف آرایی روشن نیروها، در کجا و به چه نسبتی از مولفه‌های آن ایستاده است.
حداقل اینکه وزن وشان خود را بشناسد و بیش‌از اعتبار و عرضه‌اش ادعاهای توخالی تحویل ندهد. پنجشیر در حال حاضر نه به عنوان یک موقعیت جغرافیایی در یک کشور جنگ‌زده که نشانگر مقاومت همه‌ی مردم افغانستان در برابر طالبان جزم‌اندیش و قسی‌القلب است.
همان برادران شیری القاعده و داعش که پلیس مدعی نظم نوین جهانی با انبانی پر از ادعا و قمپز، بیشتر کشور را علاوه بر ادوات نظامی مدرن به آن‌ها هبه کرده‌است.
امروز روز آزمون بزرگ جهان است که کدام قسمت‌ها و آدم‌هایش تصمیم خواهند گرفت که کنار مردم افغانستان و نماد آن پنجشیر
قرار گیرند و شیر ششم معرکه و نه فقط شیر علم منتظر باد باشند.
راستی آن روز که این روزهای دنیا جزئی از تاریخ شده‌است ما کجای آن و لایق چه‌نوع قضاوتی خواهیم بود؟!