آقای «کیهان»! این که شد همان «خودت بمالِ» معروف

آفتاب یزد - رضا بردستانی: از میان «ده» توصیه‌ی مهمِ کیهان به دولت رئیسی، یکی هم این بود که در کنار «کم حرف زدن» و «زیاد مصاحبه نکردن»، نسنجیده سخن نگویند به تعبیری نشود که باز برگردیم سرِ نقطه‌ی شروعِ ماجرای «خودت بمال» و «همینی که هست!».
کیهان دراین باره خطاب به دولت نوشته بود: «گاهی یک جمله کوتاه و نسنجیده در یک موقعیت خاص و بسیار محدود، اثراتی بزرگ و پردامنه برجای می‌گذارند و حتی ماندگار می‌شوند. «خودت بمال» و «همینی که هست» از جمله این مواردند. »
همین روزنامه کیهان بعدِ «وجیزه‌ی توصیه آلودِ سیزدهمِ شهریور» این بار در «یادداشتی عجیب» به تاریخ ۱۸ شهریورِ ۱۴۰۰ مصادف با بیستمین سالگرد ترور «احمد شاه مسعود» که «شیر دره پنجشیر» می‌خوانندش، با استناد به گفتاری از «برادر عزیزشان حسن عباسی» تیتر زد: «بسم‌الله، بفرمائید ثبت‌نام کنید!»
این که نسبت حسن عباسی با کیهان چیست را نمی‌دانیم اما تکلیفِ حسنِ عباسی و کیهان با اصلاح‌طلبان کاملا روشن است به گونه‌ای که هر دو به یک اندازه درخواستِ اصلاح‌طلبان را تحریف شده به نقد کشیدند:


حسن عباسی می‌گوید: «اصلاح‌طلبانی که امروز علم جنگ برداشته و نظام را به مداخله در فتنه ‎پنجشیر تحریص می‌کنند، همان کسانی هستند که در زمان اشغال کویت توسط صدام و حمله آمریکا به عراق، صدام را خالد بن ولید خوانده و خواستار مداخله ایران در جنگ خلیج‌فارس به نفع صدام شدند.»
کیهان نیز بر همین اساس و به پشتوانه‌ی برادر عزیزش حسن عباسی ادامه می‌دهد: «اکنون هم که آمریکا در افغانستان با شکست مفتضحانه‌ای روبه‌رو شده است و آرزوی دیرینه خود که برپایی جنگ مذاهب و اقوام و کشاندن پای ایران به این توطئه است را برباد رفته می‌بیند، همان فرقه سیاسی غربگرا برخلاف سر و صدای قبلی که سوریه و عراق و داعش به ما چه ربطی دارد (بخوانید چون به زیان آمریکااست) امروز جیغ می‌کشند که چرا علیه طالبان (به نفع آمریکا) وارد جنگ نمی‌شویم؟!»
کیهان در ادامه می‌نویسد: «حالا یک پیشنهاد منطقی و همه‌پسند در میان است و آن اینکه یک تیپ از مدعیان اصلاحات تشکیل شود و مدعیان اصلاحات جهت اعزام به افغانستان در آن ثبت‌نام کرده و برای مبارزه به پنجشیر و یا هر نقطه دیگر افغانستان اعزام شوند. نام « تیپ اصلاحاتیون»! هم اسم با مسمایی برای این تیپ است! اگر در ادعای خود صادق هستید، بسم‌الله، بفرمائید در این تیپ ثبت‌نام کنید! بهانه نیاورید که این حرکت با سیاست‌های رسمی نظام ناهمخوان است! چرا که، اولاً؛ تاکنون کدام حرکت شما با سیاست‌های نظام همراه بوده است؟! ثانیاً؛ کدام موضع و اقدامتان با خواست آمریکا ناهمخوان بوده است؟! ثالثاً؛ (بلاتشبیه و با پوزش از این تشبیه که قیاس‌مع‌الفارق است) مگر فاطمیون و زینبیون با اجازه دولت‌های خود به جنگ با داعش رفته‌اند؟! شما هم تحت عنوان تیپ «اصلاحاتیون» به افغانستان بروید با این تفاوت که آن‌ها به دفاع و حمایت از مردم مظلوم و در مخالفت با آمریکا و عربستان و امارات و دولت‌های اجق وجق عربی برخاسته‌اند و شما...!
> آقای «کیهان»؛ این که شد همان «خودت بمال»معروف!
آقای کیهان که دولت رئیسی را به کم گفتن و گزیده گفتن و ناسنجیده نگفتن توصیه می‌کند وقتی به یک جناح سیاسی می‌گوید بیایید ثبت نام کنید بسم الله؛ که می‌شود همان «خودت بمالِ معروف»!
نکته‌ی دیگر این که؛ در جایی ندیده‌ایم که اصلاح‌طلبان درخواست مداخله‌ی نظامیِ ایران در موضوع و فقره‌ی دره‌ی پنجشیر داده باشند که حتی اگر چنین مسئله‌ای از گفته‌ی هریک از آن‌ها نیز استنباط شود خلاف قاعده‌ی کشورداری است و اساساً مسموع
نمی‌تواند بود.
سومین مسئله، تلاش همه جانبه‌ی کیهان و عباسی و دیگرانی از این سنخ است و آن تلاش برای دو یا چند پاره کردنِ کشوری است که گُم شده‌اش اتحاد است و همدلی.
مسئله‌ی چهارم اما قیاس مع الفارقی است که از «زینبیون» و «فاطمیون» مثال آورده اند؛ مگر کیهان از عقیده و رای و نظر «زینبیون» و «فاطمیون» که از میان شیعیان افغانستان و شاید از میانِ اهالی «پنجشیر» برگزیده شده باشند در باره‌ی حوادث افغانستان و موضع یاران «احمد مسعود» خبر دارد؛ این ناسنجیده گویی و گزاف‌نویسی به پشتوانه‌ی کدام خدمات کیهان به این مرز و بوم است؟!
پنجمین مسئله باز هم بر می‌گردد به توصیه‌های دلسوزانه‌ی کیهان که کم بگویید و درست بگویید و ناسنجیده نگویید که ریشه در اعتمادسازی و جلبِ نظرِ موافق مردم دارد. چه رخ داده که هل من مبارز طلبی را از داخل ایران و به گونه‌ای بردوش گرفته‌اند که بوی مشمئزکننده‌ی حمایتِ از طالبان می‌دهد؟!
ششمین مسئله اما برخی گاف‌های خطرناکِ کیهان است؛ این روزنامه در گزارشی تحلیلی با این تیتر: «سقوط پنجشیر آینده افغانستان در ابهام» که ۱۶ شهریور منتشر شده، در جایی می‌نویسد: «سوال مهمتر این که اگر کشورهای منطقه و جهان مشروعیت حکومت جدید را نپذیرند طالبان آیا به سمت رادیکالیسم و کشت و کشتار گرایش پیدا خواهند کرد یا نه؟ هیچ کس امروز با قطعیت نمی‌تواند به این سوال‌ها پاسخ دهد و تنها گذشت زمان و رفتار طالبان پاسخ این سوال‌ها را مشخص می‌کند.» منهای اعلام رسمی سقوطِ «پنجشیر» مسئله‌ای که هنوز طالبان نیز بر آن اصراری ندارد چگونه به خود اجازه می‌دهید «عدم به رسمیت شناخته شدن طالبان» را معادلِ «کشت و کشتار» و حرکت به سمتِ «رادیکالیسم» معنا کنید؟! این تیتر و این تحلیل آدرس است، پیش‌بینی است یا
تهدیدی بالقوه؟!
نکته‌ی هفتم اما دردمندیِ جامعه‌ای است که نمی‌داند با این بندبازی و این شاخه و آن شاخه شدن‌های کیهان چه کند و آن را چگونه تاب بیاورد؟! یک ماه، یک هفته، یک روز، وحتی چند ساعت بر سرِ یک موضع بمانید زیانی ندارد، نمی‌شود که با حرکت عقربه‌های ساعت تغییر موضع بدهید و در توجیهِ آن یا از نظام خرج کنید یا از انقلاب و یارانِ انقلاب به خصوص که داعیه دار نیز هستید. اصلاح‌طلبان اگر قرار بود به سیاق کیهان عمل کنند که «تیترهای موشکی» شما برای مثال آوردن بدون نیاز به برادر عزیزتان حسن عباسی کفایت می‌کرد!
راستی آقای شریعتمداری، آخرین باری که از تهران خارج شده‌اید کی بوده؟ مقصد کجا بوده؟ دستاوردی هم داشته؟!