روزنامه آفتاب یزد
1400/06/22
یک جای کار می‌لنگد
از کنار موضوع توافق دیروز ایران و آژانس به سادگی نگذرید.در میان خطوط بیانیه پایانی که صادر شده و بین کلمات و واژگان رسمی و خشک می‌توان یک جمله خودمانی و دم دستی را استخراج نمود و روی طاقچه گذاشت:«سیاست و مدیریت عرصه واقعیت هاست نه شعارهای گنگ و پوچ تریبونی.»می دانم؛همه آنهایی که بیانیه پایانی را مطالعه کردند نخستین سوالی که در ذهن شان
شکل گرفته این بوده که چرا اگر
همین بیانیه در دولت قبلی منتشر می‌شد حسن روحانی و اعوان و انصارش متهم به وادادگی و خود فروشی می‌شدند اما اکنون صدایی از کسی بلند نشده است؟ضمن آنکه فراموش نباید کرد تمام اقدامات سازمان انرژی اتمی در ایجاد محدودیت برای بازرسان آژانس عطف به مصوبه هسته‌ای مجلس به اصطلاح انقلابی بوده است.یعنی اینگونه می‌خواهم عرض کنم که هرچند تمام نماینده‌های انقلابی مجلس دیروز نه توئیت زدند و نه مصاحبه کردند ولی جهت اطلاع باید عرض نمایم بیانیه پایانی در تضاد کامل با مصوبه مذکور بود و لاغیر!
البته این مقدمه را نباید به حساب مخالفت ما با بیانیه پایانی گذاشت.خیر.چه در دولت روحانی و چه در دولت رئیسی حتما بایستی طرفدار تعامل با دنیا بر اساس عزت و حکمت بود ولی بالاخره این هم به نوعی یک درد و دل است که اگر چنین تعاملات و تفاهماتی لازم و حیاتی است چرا آن بندگان خدا یعنی علی اکبر صالحی و محمد جواد ظریف را تهدید به بتن ریختن بر روی پیکرشان می‌کردید؟!شما و ما که می‌دانیم نمی‌شود ایران را کره شمالی اسلامی کرد هر چند نمی‌توان ژاپن اسلامی هم کرد فلذا صلاح نیست اینقدر به مسائل سیاسی نگاه کرد.
همین نگاه جناحی و سیاسی و ایضا منافع محور قبیله‌ای باعث شده جامعه نپذیرد و باور نکند سیل ورود واکسن به کشور ارتباطی به سیاست و حضور دولت قبل ندارد.از زمانی که این شائبه مطرح شده توضیحات متعددی از جانب افراد و سازمان‌ها ارائه شده ولی باور عمومی آن است قفل‌های زمان دولت روحانی بیش از آنکه به «عرضه» یا«بی‌عرضه» بودن آن دولت ارتباط داشته باشد به سیاست ارتباط مستقیم داشته باشد.حال شما فکر کنید وقتی جامعه چنین تصوری دارد یعنی جان بسیاری از مردم بی‌گناه و نیازمند واکسن، گروگان یک بازی کثیف سیاسی بوده است.بهرحال باید حق داد که پرسش پر بیراهی هم نیست.دولت قبل مدعی بود چون تحریم هستیم و عضو اف‌ای تی اف نیستیم نمی‌توانیم به اندازه مکفی واکسن بخریم اما به محض پایان دولت قبلی وشروع دولت جدید با یک تلفن با رهبر چین،تمام مشکلات حل میشود و ده‌ها میلیون واکسن به تهران می‌آید.
باور بفرمایید سعی می‌کنیم عینک سیاسی را برداریم و به این وقایع نگاهی
غیر سیاسی داشته باشیم ولی بهر حال یک جای کار می‌لنگد!
سایر اخبار این روزنامه
آقای «کیهان»! این که شد همان «خودت بمالِ» معروف
اگر قرار بود «گاندو» را «محمدحسین مهدویان» بسازد چگونه سریالی می شد؟!
جنگ اعصاب در اداره ها
لغو روادید بین ایران و عراق
محیط بانان ۴ ماه است که حقوق نگرفته اند
میز وصندلی‌های شفابخش
شادی‌های از دست رفته
الهلال؛ غرق در آکواریوم آبی؟!
یک علم پزشکی بیشتر نداریم!
باز هم از عذرخواهی خبری نیست
کوتاه آمدیم یا کوتاه آمدند؟!
یک جای کار می‌لنگد
کماکان تنظیم سند خودرو در دفاتر اسناد رسمی الزامی است
