روزنامه آرمان ملی
1400/06/27
تعدیل مواضع برجامی از مسیر شانگهای
محمود جامساز تحلیلگر مسائل اقتصادی آنچه مسلم است عضویت در پیمان‌های منطقه‌ای برای هرکشوری به‌لحاظ سیاسی و اقتصــادی از اهمیت بالایی برخوردار بوده و می‌تواند به افزایــش مبادلات تجاری و همچنین مناسبات دیپلماتیک وسیاسی منجــر شود اما در موضوع پیوستن ایران به سازمان همکاری شانگهای با توجه به‌حضور کشورهایی که ایران سهم نه چنـدان بالائی در مبادلات اقتصادی و روابط سیاسی دارد برخلاف آنچه این سازمان را ابزاری برای دور زدن تحریم‌ها و ایستادگی در برابر محدودیت‌های اروپا و آمریکا می‌دانند به نظر می‌رسد در راستای سوق دادن جمهوری اسلامی ایران به سمت انجام مذاکرات برجامی است. در واقع با توجه به پیشنهاداتی که ایران به آمریکا برای مذاکرات برجامی ارائه کرده همچون برداشته شدن کامل تحریم‌ها راستی آزمائی و تضمین آمریکا در عدم خروج توافق احتمالی و همچنین اعلام مواضع آمریکا در خصوص مسایل موشکی و نفوذ ایران در منطقه همه این موارد نشان می‌دهد، توافقات برجامی به زودی محقق نخواهد شد و اگرهم توافق نیم بندی انجام گیرد، نمی‌تواند مشکلات ایران را در حد مطلوب مرتفع کند. از سوی دیگر به‌رغم روابط با روسیه و چین، تجربه نشان داده اگرچه این کشورها از ایران در مسایل اقتصادی استفاده ابزاری داشته‌اند اما در موضوعات تحریمی این کشورها به نوعی از محدودیت‌های آمریکا تبعیت کرده‌اند. ضمنا به‌نظر می‌رسد پیمان شانگهای با ورود ایران که از اقتصاد ضعیف و شکننده‌ای بر خوردار است وزن این پیمان را در دیدگاه جهانی چندان تغییر نخواهد داد، به‌ویژه آنکه رؤسای دو کشور قدرتمند جمهوری خلق چین و روسیه بدون نشست حضوری از طریق ویدئو کنفرانس شرکت کردند. بنابراین پذیرفتن ایران در شانگهای بیش ازهر موضوعی برای کاهش مواضع دیپلماتیک ضد غربی ایران رقم خورده تا از این طریق مذاکرات برجامی به نتیجه برسد . البته باید توجه داشت که برای خروج از شرایط کنونی اقتصاد ایران به حذف تحریم‌ها نیازمند است، مثال آن را می‌توان در موضوع گاز جستجو کرد. در واقع کشوری که دومین ذخایر گازی دنیا را دار، برای سوخت زمستان خود به واردات گاز روی آورده که دلیل آن نبود ارز برای احیای چاه‌های نفت است. از سوی دیگر ایران بعضی از بازارهای خود را در دنیا از دست داده و در صورت تداوم این روند بازارهای بیشتری را نیز از دست خواهد داد، بنابراین لازمه خروج از بحران تغییر سیاست‌های دیپلماتیک و ایجاد توازن در روابط بین شرق و غرب است، چرا که در این‌صورت وابستگی نخواهیم داشت و می‌توان همگام با تغییر سیاست‌های داخلی در جهت حفظ و صیانت از حقوق مالی و جانی مردم که از تکالیف اصلی دولت‌هاست، از شرایط بحرانی کنونی خارج شد.
سایر اخبار این روزنامه
ايران در پيمان ابريشمی
شبكه نمايش خانگي را لااقل تحمل كنيد
استقامت از مشتري - خدمت در ابهام
مشكلات ايران و آژانس به سادگي حل نمي شود
مجلس ناكارآمد- اختيارات محدود؛ دو مشكل عمده رئيسي
دانش‌آموزان واکسن زده به مدرسه می‌روند
کُمدین مجمع در انزوا !
شفافیت حرف دولت و انتظار مردم
مشکلات ایجاد وزیر منطقه‌ای
تعدیل مواضع برجامی از مسیر شانگهای
تكرار مكررات ِمشكلات تحصيلی
فقر و ترک تحصیل دانش‌آموزان
