روزنامه آرمان ملی
1400/07/04
پذيرش پيمان‌هاي منطقه‌اي و FATF به نفع اقتصاد ملي است
آرمــان‌مـلی- سهیـل ثــابـت: هفته گذشته بـود که ایران پس از 15 سال به عضویت دائم سازمان همکاری شانگهای درآمد تا پس از سال‌ها بتواند در یک پیمان مهم اقتصادی و امنیتی حضور داشته باشد. البته آنچه بسیاری از کارشناسان بر آن تاکید دارند استفاده از فرصت‌های اقتصادی شانگهای در جهت بهبود شرایط اقتصادی کشور بوده است. هر‌چند که بسیاری بر این باورند که اگر دولت به طور همزمان مذاکرات برجام را نیز پیش ببرد و توافق حاصل شود می‌توان از مواهب و دستاوردهای آن توافق نیز بهره‌مند شد. هر چند که نباید این مهم را از یاد برد که استفاده کامل از این پیمان‌ها در گرو تصویب FATF است و‌گرنه در ادامه با مشکل مواجه خواهیم شد. برای بررسی علل عدم دستیابی به مواهب حضور در پیمانهای مختلف، ضرورت برجام و انضباط اقتصادی در کشور«آرمان ملی» با مهدی پازوکی اقتصاددان به گفت‌وگو پرداخته است که می‌خوانید.ایران در پیمانهای مختلفی مثل برجام، شانگهای
یا ...حضور و عضویت داشته و دارد اما آن‌طور که باید و شاید نمی‌تواند از مواهب و دستاوردهای این توافقات بهره‌مند گردد؛ ازدیدگاه شما برای دستیابی بهتر به دستاوردها چگونه می‌توان موانع را از پیش رو برداشت؟
معتقدم اساس سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران باید بر تعامل با جامعه جهانی در چارچوب منافع ملی ملت ایران باشد. به عبارت دیگر خط قرمز ما باید منافع ملی کشور باشد. اتفاقا دشمنان ما از جمله تندروها در آمریکا، اسرائیل و کشورهای مرتجع منطقه دوست دارند که ما در جامعه جهانی منزوی شویم. لذا به نظر من نباید در زمین دشمن بازی کنیم. این تعامل به نفع ما است منتها این تعامل باید عزتمندانه و در راستای منافع ملی باشد. اگر منافع ملی ما خدشه‌دار شد قطعا باید در آنجا برخورد کنیم. بنابر این هر چه ایران وارد پیمانهای دو جانبه، چند جانبه، منطقه‌ای و جهانی شود به نفع اقتصاد ما است. باید بدانیم که در یک اقتصاد بسته امکان اینکه بتوانیم به منافع ملی خود برسیم وجود ندارد. لذا من فکر می‌کنم اگر ما ابتدا بازارهای کشورهای همسایه سپس کشورهای منطقه و نهایتا به بازارهای جهانی راه پیدا کنیم به نفع تولید کننده، صادر کننده و نهایتا اقتصاد ملی است. چرا که با توجه به دو مزیت زیبای اقتصاد ایران یکی منابع خدادادی فراوان از جمله انرژی ارزان و سپس نیروی کار انسانی ارزان و کارآمد می‌توان استفاده درست و بهینه‌ای از این دو مزیت برای پیشبرد اقتصاد ملی کرد. فارغ‌التحصیل‌های دانشگاه‌های ما در استانداردهای بین‌المللی قابل رقابتند. لذا قیمت نیروی کار در ایران نسبت به سایر کشورها خیلی ارزان‌تر است. اگر هر‌چه بیشتر این تعامل را داشته باشیم به نفع و هر چه به سمت محدود‌نگری حرکت کنیم به ضرر ماست. کشور ترکیه به عنوان همسایه کشورمان را ببینید؛ نرخ تورم در این کشور در اوایل دهه 80 بسیار وحشتناک و بالای 70 درصد بود و رشد منفی و بدهی خارجی داشت. اما امروز در بین کشورهای مسلمان جزء 20 اقتصاد براتر جهان است و جزء کشورهایی است که نرخ تورمش تک رقمی شده و نرخ رشد اقتصادی‌اش فزاینده است. در واقع امروز ترکیه منهای اینکه نفت صادر نمی‌کند کالاهای دیگر را جایگزین کرده است. اکنون اکثر تولیدکنندگان پوشاک کشورهای اتحادیه اروپا تولیدکنندگان ترک هستند و ترکیه توانسته علاوه بر بازارهای منطقه‌ای بازارهای جهانی را نیز به دست آورد. در نتیجه فکر می‌کنم خصوصا اکنون که بین 3 قوه کشور هماهنگی وجود دارد اگر ایران از این فرصت استثنایی استفاده کند و تعامل را پیش بگیرد می‌تواند کمک شایانی به انتقال پیشرفت، انتقال تکنولوژی و کاهش هزینه مبادله در اقتصاد ایران کند. چرا که اکنون تحریم‌های آمریکا باعث شده تا هزینه مبادله در ایران بسیار بالا برود و برای اینکه کالایی را وارد کنیم و گشایش اعتبار انجام دهیم باید درصد پول بیشتری بابت این نقل و انتقال انجام دهیم. به نظر من اگر بتوانیم تعامل با جامعه جهانی را در دستور کار قرار دهیم در واقع منجر به به‌دست آوردن بازارهای منطقه‌ای و جهانی خواهد شد و موجب رشد فزاینده تولید و به دنبال آن افزایش رشد اقتصادی و نهایتا افزایش رفاه جامعه و بالا رفتن در آمد سرانه خواهد شد.
تا کنون بسیاری از کارشناسان به لزوم تصویب لوایح FATF برای تسهیل تجارت بین‌المللی اشاره داشته‌اند و از آنجایی که سازمان شانگهای نیز خود عضو ناظر FATF است و اعضا نیز باید مقررات آن را بپذیرند ؛ فکر نمی‌کنید که زمان آن رسیده باشد که دولت جدید در پی تصویب این لوایح برآید؟
3کشور شریک و عمده تجاری ما یعنی چین، روسیه و ترکیه عضو اصلی FATF هستند و اگر می‌خواهیم سیستم بانکی کشورمان با سایر دنیا کار کند باید FATF را بپذیریم، به عنوان یک ناظر آگاه پیش‌بینی می‌کنم که ایران در بلند‌مدت FATF را خواهد پذیرفت که به نفع ماست. البته پذیرش این سازوکار بدین معنا نیست که مشکلات اقتصادی کشورمان را حل خواهد کرد بلکه مشکلات اقتصادی کشور به مدیریت و درایت کارگزاران نظام باز‌می‌گردد ولی ما باید بتوانیم تعامل داشته باشیم. در شرایط جدید باید با سیستم بانکی دنیا کار کنیم خصوصا اینکه امروز در شرق کشورمان گروه مرتجعی به قدرت رسیدند که می‌توانند منافع ما را تحت‌تاثیر قرار دهند و رفتن به سمت جامعه جهانی به نفع ما است. اگر این‌گونه نیست مخالفان FATF بگویند که چرا چین که دومین قدرت اقتصادی جهان است و به‌زودی تا سال 2025 به قدرت اقتصادی اول دنیا تبدیل خواهد شد FATF را پذیرفته است؟ خب چون به نفع این کشور است. هر چند که چین عضو اصلی است و ایران قرار است عضو همکار باشد. اقتصاد ایران واقعا نیاز دارد که FATF را بپذیرد. دشمنان ما دوست ندارند که در جامعه جهانی بدرخشیم. لذا نباید در زمین دشمن بازی کنیم و خط قرمزمان منافع ملی ملت باشد و سعی کنیم با تعامل با جامعه جهانی به رشد اقتصادی برسیم. اگر این‌گونه نشود در بلند مدت باعث گسترش فقر در جامعه خواهد شد.
با روی کار آمدن دولت جدید و یکدستی موجود در ارکان حاکمیت فکر می‌کنید انضباط اقتصادی بر کشور حاکم خواهد شد؟
به نظرم انضباط اقتصادی باید به اقتصاد ایران بازگردد و امیدوارم دولت جدید بتواند این کار را انجام دهد. البته اکنون برای قضاوت کردن زود است. لذا در این راه اولین قدم انضباط پولی ، دومین گام انضباط مالی است که باید در سند بودجه اتفاق بیفتد و از یک طرف دولت باید هزینه‌های غیرضرور را کاهش دهد و از طرف دیگر منابع در آمدی دولت اصلاح شود. البته یکی از منایع مهم درآمدی که می‌تواند جایگزین نفت شود مولد سازی دارایی‌های دولت است.
سایر اخبار این روزنامه
زاكـاني در بهشـت يا دوزخ؟
دولت رئيسی را بايد از اقتصاد امنيتی رها كرد
زائران سرگردان؛ اطلاع رساني متناقض
آمار غلط اتاق ايران از فروش نفت به چين
شكست سكوت تلخ عراقچي در برابر دلواپسان
خودروهاي ناقص در پاركينگ به جاي بازار
تاریخ‌سازی دختران ایران
پذيرش پيمان‌هاي منطقه‌اي و FATF به نفع اقتصاد ملي است
نگاهی به آخرین وضعیت «رتبه بندی معلمان»
خودکشی علیه جهان طبیعی!
نقش عنصر زمان در احیای برجام
به این زودی یا به آن زودی؟
تنها نگرانی در حذف ارز ترجیحی
