چند صدایی و بلاتکلیفی!

احسان حضرتی‪-‬ سال تحصیلی ۱۴۰1 - ۱۴۰0 با همه دغدغه‌ها و حواشی خود، آغاز شده است. از شروع پاندمی کرونا، هیچ سال تحصیلی به اندازه امسال حاشیه نداشته است. سال گذشته با توجه به کشف نشدن واکسن و بلاتکلیفی تمام کشورهای جهان، تکلیف سیستم آموزش کشور مشخص بود و با همه سختی‌ها و کاستی‌های مختلف، سال گذشته به اتمام رسید.
از زمان کشف واکسن و اجرای واکسیناسیون، مهمترین سوال و مسئله برای بسیاری از خانواده‌های ایرانی، مسئله سال تحصیلی و آموزش بوده است. دیگر همه معترف هستند که آموزش آنلاین هیچ ثمره‌ای ندارد و نمی‌توان از آن نتیجه ظهور استعداد خاصی را داشت. اگر در سال گذشته دانش‌آموزی به موفقیت چشمگیر در زمینه امتحانات نهایی و یا کنکور دست یافته است بی‌شک به دلیل تلاش‌های خود بوده است.
سال تحصیلی گذشته برای معلمین، دانش‌آموزان و خانواده‌های هردو، سالی سخت و به شدت کلافه‌کننده بوده است. کیفیت کم آموزش، مشکلات مربوط به اینترنت، سخت بودن پیگیری آموزش و حضور در کلاس، خلاء برنامه‌های تفریحی، حواشی کلاس‌های آنلاین و ده‌ها دلیل دیگر باعث این کلافگی بوده است.
اکنون در سال تحصیلی جدید علاوه بر مشکلات فوق الذکر، شاهد بروز مشکل دیگری هستیم. چند صدایی در وزارت آموزش و پرورش، وزارت بهداشت، ستاد ملی کرونا و دیگر مقامات و سازمان‌های دولتی عملا معلمان، مدارس دولتی و غیر دولتی، دانش‌آموزان و خانواده هاشان را گیج کرده است. روزی می‌گویند مدارس باز میشود و روز دیگر ازعدم بازگشایی می‌گویند. روزی از انجام واکسیناسیون سخن به میان می‌آید روزی دیگر از احتمال بروز آنفولانزای شدید حرف می‌زنند. روزی می‌گویند بازگشایی پلکانی و روزی دیگر از آموزش ترکیبی رونمایی می‌کنند.


نتیجه تمام این چند صدایی، بلاتکلیفی همه مردمی است که به نوعی با این مسئله درگیر هستند.
مدارس هنوز نمی‌دانند برای ارائه سرویس دانش‌آموزی و لباس فرم باید قراردادی بنویسند یا نه؟
خانواده‌ها هنوز نمی‌دانند اگر ناگهان حضوری بشود، لباس فرم و لوازم التحریر را چگونه و از کجا تهیه کنند. مدیران و معلمان مدارس در بلاتکلیفی نوع قراردادها و برنامه ریزی‌ها هستند.
به طور موثق اطلاع دارم که اکثر مدارس براساس سیستم یکسال گذشته خود پیش رفته‌اند و نمی‌دانند با توجه به هزینه‌های روز افزون، سال تحصیلی را چگونه ادامه خواهند داد.
دلیل تمام این بلا تکلیفی ها، چند صدایی بودن وزارت خانه متولی است. برای چندمین بار است که وزارت آموزش و پرورش در آستانه آغاز سال تحصیلی وزیر مشخص ندارد با یک سرپرست وارد سال تحصیلی می‌شویم.
مشاوران آقای رئیسی می‌توانستند گزینه‌های بهتری را برای این وزارتخانه به ایشان معرفی کنند تا مهمترین بخش جامعه در بلاتکلیفی و سردرگمی روزگار را سپری نکند. مجلس نیز کاش قبل از هرکاری خیلی جدی پیگیر معرفی گزینه قوی برای وزارت آموزش و پرورش می‌شد تا مشکلات کمتر شود.
معلمان، دانش‌آموزان و خانواده‌هایشان جدی‌ترین قربانیان این بلا تکلیفی و چند صدایی هستند. معلمان به کار آموزش ادامه خواهند داد، دانش‌آموزان به هر صورت تلاش می‌کنند در درس‌ها موفق باشند و خانواده‌های ایشان تلاشی مضاعف در ایجاد فضایی آرام را خواهند داشت، اما گویا دولت چندان به اولویت‌های خود را در زمینه آموزش و پروش و سال تحصیلی اهمیت نمی‌دهد.
کاش کمی دلسوزتر نسبت به آموزش و پرورش نگاه کنند. به هرحال حتی با وجود واکسیناسیون گسترده و کاهش میزان ابتلا و مرگ و میر بازهم کنترل دانش‌آموزان در فضای مدرسه سخت است و ریسک بازگشایی به صورت بدون
برنامه ریزی دقیق بسیار بالا و خطرناک است. ای کاش مقامات فعلی وزارتخانه با تعدادی از اهل فن و سابقون این سازمان دولتی مشورت کنند تا با کمترین میزان آسیب، بتوانیم سال تحصیلی مناسبی داشته باشیم.