روزنامه ایران ورزشی
1400/07/07
تعویض پیروزی با شکست، اتفاق قابل پیش‌بینی در تیم ملی فوتسال
سرمقاله فرشاد کاس‌نژاد @Farshadcasnejad تیم ملی فوتسال ایران تا رسیدن به چهار تیم برتر دنیا فاصله‌ای نداشت اما این فاصله وقتی قابل جبران بود که در مربیان تیم ملی ظرافت در تصمیمات را می‌دیدیم. فوتسال ایران توانایی پروازهایی بلندتر از این را دارد و می‌تواند به عنوان تیمی درجه اول در دنیا بدرخشد اما این ظرافت‌ها و جزئیات است که موفقیت یا ناکامی را ثبت می‌کند. تیم ملی اگر برنامه‌ریزی دقیق‌تری برای حضور در جام جهانی داشت و امکان برگزاری اردوها و بازی‌های دوستانه برایش مهیا بود، آن وقت مقابل حریفانش اینچنین دست و پا بسته نمی‌شد. ایران در مرحله یک هشتم و یک چهارم، هم مقابل ازبکستان و هم مقابل قزاقستان تیمی بود که می‌شد شکستش را پیش‌بینی کرد. وقتی مقابل ازبکستان در دقایق پایانی آنچنان آشفته شدیم که تا شکست فاصله‌ای نداشتیم، بدیهی بود که تعویض برد با باخت می‌تواند در بازی با قزاقستان رخ دهد که رخ داد. تیم ملی به اندازه کافی برای حفظ موقعیت خود در جریان بازی تمرین نداشت. وقتی می‌خواست دفاع کند و نتیجه را حفظ کند، به اندازه کافی ایده متنوع نداشت و این مشکل کوچکی در فوتسال نیست. در فوتسال همه چیز می‌تواند در چند دقیقه و حتی چند ثانیه تغییر کند، هر نتیجه‌ای می‌تواند بر باد رود، بنابراین صحنه‌ها و لحظه‌ها حساس‌اند و باید با ایده‌هایی به حفظ نتیجه فکر کرد که آن لحظه‌های طلایی برای حریف خلق نشود. تیم ملی فوتسال ایران اگر با حریفان بزرگی پیش از جام جهانی بازی می‌کرد و آماده می‌شد، در بازی‌های لیتوانی خود را آسان نمی‌باخت. در بازی با ازبکستان ما بزرگ‌ترین هشدار را دریافت کرده بودیم اما در بازی با قزاقستان نشان دادیم که انگار آن هشدار دقایق پایانی را از یاد برده‌ایم و در خیالات خودمان سیر می‌کنیم. ناظم‌الشریعه در جام جهانی ۲۰۲۱ مربی ایده‌پردازی نبود، مربی رویاپردازی هم نبود. تیمش را تا یک چهارم نهایی پیش برد اما از یک هشتم نهایی نشان می‌داد برای پیروزی مقابل حریفانی مثل ازبکستان هم دچار بحران است. تیمی که مقابل ازبکستان می‌بیند هر بار و هر لحظه می‌تواند نتیجه را از دست بدهد و بازی برده را با باخت عوض کند، بنابراین نباید در یک چهارم و مقابل قزاقستان با دو گل عقب بنشیند. ناظم‌الشریعه بهتر از همه می‌داند که ۲ گل در فوتسال هرگز تضمین‌کننده نیست و هر دم بر باد می‌رود. ناظم‌الشریعه در تصمیمات انضباطی نیز کاری کرد که دستش خالی شد. او در اقدام سختگیرانه بازیکن مؤثر تیمش را به دلیل دست ندادن با مربی پس از تعویض، مقابل قزاقستان بیرون گذاشت. این کار می‌توانست بعد از جام جهانی هم انجام شود، بدون آنکه به تیم آسیب برسد. تصمیم ناظم‌الشریعه اما زمین گذاشتن یک سلاح خودش بود. فوتسال ایران در جام جهانی نشان داد که صعودش به جمع ۴ تیم برتر دنیا شق‌القمر نیست اما در عین حال نشان داد که چه آسان می‌تواند این فرصت را از کف بدهد.
