مطالبات فرهنگیان و ضرورت مدارای فرادستان

اسماعیل حسین پور‪-‬ در سیاست نامه خواجه نظام الملک در اهمیت عدل آمده است: «عامل شهر حِمْص (شهری در سوریه) به عمربن عبدالعزیز نبشت که: دیوار شارستان حِمْص ویران شده است، آن را عمارتی می‌باید کرد. چه فرماید؟ جواب نبشت که: شهرستان حِمص را از عدل دیواری کن، و راه‌ها را از خوف و ستم پاک کن، که حاجت نیست به گل و خشت و سنگ و گچ».
این جمله حکیمانه سیاست‌نامه و تاکید بر عدل، شاید بزرگترین مطالبه امروز فرهنگیان این سرزمین است که مطالبات برحق و چندین ساله‌شان، در دولت‌های مختلف با بی‌مهری و انکار همراه بوده است و این فرهنگ‌مداران اهل مدارا، که از انبوه تبعیض ها، ناراستی ها، وعده و وعیدهای بی‌ثمر دولت‌مردان و انبوه تحدید و تهدیدها به ستوه آمده‌اند حق دارند بر مطالبات‌شان پای بفشرند. فرهنگیانی که در کنار دیگر فداکار فرزندان ایران زمین، ۴ هزار شهید والامقام و ۳۶ هزار دانش‌آموز عزیز تقدیم انقلاب‌شان کرده‌اند و تاکنون در عرصه‌های مختلف دفاع از دین و دیارشان و پاسداشت فکر و فرهنگ این سرزمین خوش درخشیده اند، حق دارند در برابر تبعیض‌ها و نابرابری‌های نهادینه شده چندین‌ساله و ناراستی فرادستانی که با این مطالبات سخت بیگانه‌اند، سکوت نکنند و مطالبات‌شان را در قالب تجمعات مسالمت‌آمیز بر
لب آورند.
جفای بزرگ این است فرهنگیان که ستون برافراشته اندیشه و علم سرزمین خویش به شمار می‌روند؛ زیر خط فقر باشند و آوای دادخواهی‌شان نه تنها شنیده نشود؛ بلکه در برخی استان‌ها تاکید بر مطالبات قانونی‌شان - که نشانه توسعه سیاسی و اقتدار کشور است - با بی‌مهری‌ها روبرو شود که زیبنده کاربه‌دستان نیست و اتخاذ این رویکرد در قبال تجمع آرام و صنفی فرهنگیان، نه تنها بازدارنده و اثرگذار نیست.


هر چند مناعت طبع فرهنگیان در این سالیان باعث شده است تا این قشر عظیم فرهنگ ساز، دم برنیاورند و صبورانه هر تلخی را تاب آورند ولی امروز فرهنگیان از تبعیض و بی‌عدالتی، عدم همسان‌سازی حقوق کارکنان دولت، عدم اجرای رتبه‌بندی، بی‌توجهی به جایگاه علم و معلم، نادیده انگاشتن زندگی رقت‌بار فرهنگیان شاغل و بازنشسته، نبود عدالت آموزشی و وعده‌های بی‌ثمر برخی مدیران بیگانه با آموزش و پرورش به ستوه آمده‌اند و نباید این مطالبات، که دارای صبغه و سابقه صنفی چندین‌ساله است رنگ و بوی سیاسی بگیرد و مورد سوءاستفاده عده‌ای خاص قرار
بگیرد.
امید است پس از گام اول انقلاب، رویکرد دولت، نسبت به فرهنگیان توام با مدارا و عمل به وعده‌ها باشد. نظامی که چهل سالگی‌اش را دوران بلوغ و اقتدار می‌داند؛ نباید اجازه دهد اظهارنظر و طرح مطالبات صنفی فرهنگیان، با برخی سوء تدبیرها، رنگ و بوی غیرصنفی پیدا کند. انتظار می‌رود دولت و مجلس، ضمن به رسمیت شناختن تجمع و مطالبات فرهنگیان، برای رفع دغدغه‌های این قشر عظیم یک میلیونی - که از سوی تشکل‌های صنفی فرهنگیان به صورت مستند و قانونی مطرح و نمایندگی می‌شود - پیشگام شوند و با تدبیر، به نارضایتی فراگیر معلمان که متاثر ازعدم تحقق مطالبات‌شان است؛ پایان دهند.