وعده‌های سفراستانی چقدر پشتوانه دارد؟

آفتاب یزد - رضا بردستانی: حضور ناگهانی و اعلام نشده‌ی سید ابراهیم رئیسی در استان خوزستان، ابعاد رسانه‌ای گوناگونی داشت تا جایی که بسیاری دست به یادآوری‌هایی زدند که نوک پیکان آن دولت حسن روحانی و فهمیدن‌هایی بود که گویی فقط در صبح جمعه رخ می‌داد. این اقدام رئیسی حکایت از آن داشت که هشتمین رئیس جمهور با عزمی جزم، به دنبال رسیدگی بی‌وقفه به مشکلات و رسیدگی‌های میدانی است.
یک هفته بعد، رئیسی این بار از جنوب غربی راهی جنوب شرقی کشور شد و سیستان و بلوچستان به عنوان مقصد دومین سفر استانی هشتمین رئیس جمهوری اسلامی ایران در صدر اخبار قرار گرفت. خراسان جنوبی، مقصد سومین سفر و ایلام، کهگیلویه و بویراحمد و بوشهر به ترتیب به عنوان مقاصد چهارم تا ششم معرفی شدند، سفرهایی که تمامی با استقبال رسانه‌های عمدتاً همسو و نیز مردمی قرار گرفت که به این سفرها و نتایج و مصوبات آن عادت کرده و دل بسته بودند.
> نماینده تهران: به رئیسی پیشنهاد می‌کنم کمتر به سفرهای استانی برود
سید رضا تقوی، نماینده مردم تهران می‌گوید: «به رئیسی پیشنهاد می‌کنم کمتر به سفرهای استانی برود.» او در ادامه گفته: «شرایط کشور، شرایط وعده دادن نیست البته ممکن است بگوییم وعده ‎ها، امیدواری ایجاد می‌کنند اما اگر با مشکلاتی برخورد کردیم که نتوانستیم این وعده‌ها را عملی کنیم، نگاه مردم تغییر می‌کند.»


این نماینده مجلس گفته: «پیشنهاد من به آقای رئیسی، این است که فعلا سفرهای استانی را کمتر کنید. فرض کنید آقای رئیسی به استانی می‌رود که استاندار آن می‌خواهد طی یکی، دو هفته آینده تغییر کند، اگر تصمیمی بگیرد با مدیری که نمی‌داند می‌ماند یا نمی‌ماند، این تصمیم به جایی نمی‌رسد. شرایط کشور، شرایط وعده دادن نیست فقط باید بگوییم که تلاشمان را می‌کنیم، به عنوان مثال باید وعده دهیم که تمام تلاشمان را در جهت بهبود زندگی مردم و حل مشکلات به کار می‌گیریم چون این صحیح است و در حال انجام همین کار هم هستند اما اینکه وعده دهیم مثلا ما سالی یک میلیون خانه می‌سازیم، در شرایط فعلی این کار تا حدودی سخت است.»
> فقط دوازده استاندار...
از میان سی و یک استان، اگرچه گفته شده که بنا ندارند تمامی استانداران را تغییر بدهند - امری که بسیار بعید به نظر می‌رسد - تنها استانداران دوازده استان تغییر کرده‌اند و این بدان معنا است که امور اجرایی نوزده استان همچنان به تصمیم استاندارانی ربط دارد که مورد اعتماد دولت دوازدهم بوده‌اند فلذا در این فقره حق با نماینده تهران است که می‌گوید: «فرض کنید آقای رئیسی به استانی می‌رود که استاندار آن می‌خواهد طی یکی، دو هفته آینده تغییر کند، اگر تصمیمی بگیرد با مدیری که نمی‌داند می‌ماند یا نمی‌ماند، این تصمیم به جایی نمی‌رسد.»
اگرچه در برخی هفته ها، استانداران سه استان نیز تغییر کرده و منصوب شده‌اند اما به‌طور طبیعی تا تغییر تمامی استانداران هنوز باید چند هفته زمان سپری شود و همین
چند هفته زمان سپری شدن می‌تواند به نفع دولت و شخص آقای رئیسی نباشد مضافاً این که برخی از استانداران معرفی و منصوب شده، در محل خدمت خود دچار چالش‌ها و حواشیِ متعددی شده‌اند که این نیز طبیعی است اما آن چه می‌تواند طبیعی تلقی نشود سفرهایی پر از وعده و مصوبه است سفرهایی که بار سنگین دولت را سنگین‌تر و مسیر سنگلاخی دولت را پر پیچ و خم و مخاطره آمیزتر نیز خواهد کرد که البته چاره به اصطلاح پیشدستی کردن و از آن فاصله گرفتن است یعنی متوقف کردن موقتیِ سفرهای استانی است مسئله‌ای که با توجه به شرایط روز کشور چندان هم نمی‌تواند پیشنهاد و تصمیم غیر دوستانه و غیر منطقی به شمار آورده شود.
> سفرهای استانی، سفرهای وعده و مصوبه نه بررسی و مشاهده!
آن چه به ذهنِ این نماینده‌ی مردم رسیده و دست بر قضا نکته‌ی درستی است؛ جابه‌جا شدنِ اهداف سفرهای استانی آقای رئیسی است بدین معنا که؛ در این سفرها بیشتر از آن که به بررسی و مشاهده صرف شود به وعده و مصوبه تعلق پیدا می‌کند و همین مسئله می‌تواند خیلی زود بازتاب‌های بسیاری منفی و ناامید کننده‌ای به دنبال داشته داشته باشد.
در همان توصیه‌های ده ماده‌ای روزنامه‌ی کیهان، رسانه‌ی صد در صد حامی و همراه رئیسی و دولت سیزدهم، از جمله مواردی که روی آن دست گذاشته شده بود، اعتمادسازی از منظرعدم دادنِ وعده‌هایی بود که با شرایطِ روز کشور همخوانی ندارد و این نقطه‌ی تضاد و تلاقی توصیه‌ها و امید بستن‌ها است یعنی در حالی که رئیسی در این سفرها باید از نزدیک با مشکلات و معضلات آشنا شود در جو گرم و صمیمی مردم و با توجه به انتظاراتی که طی دورانِ مختلف به وجود آمده، بحق و طبیعی است و حتی لازم (!) این گونه احساس می‌کنند که چون رئیس جمهور آمده پس لابد هر مصوبه‌ای می‌تواند ضمانت اجرایی نیز داشته باشد اما دولتی که هنوز نیامده با صدهاهزار میلیاردتومان کسری بودجه مواجه است آن هم در شرایط سخت و تلخ تحریمی، چگونه به خود اجازه می‌دهد خود را ضمانِ تعهداتی کند که تماماً بارِ مالی به دنبال دارد.
> خوشبینی و امیدوار بودن خوب است اما نه بدون پشتوانه!
دولت آمده تا معضلات را حل کند، دولت در تلاش است تا گرهِ بسیاری از مشکلات را باز کند چه در مباحث سیاست داخلی و چه در مباحث سیاست خارجه. این که باید به مردم امید بدهیم و خوشبینانه بیندیشیم بخش اول اما کوچک ماجرا است بخش دوم و اصلی ماجرا آن که نباید توقع ایجاد کنیم، تعهد بیافرینیم، خوشبینی کاذب ایجاد کنیم و مردم را به آینده‌ی نزدیک و نیامده حواله دهیم آن هم وقتی متوجه شده‌ایم که دولتِ گرفتار در کسری بودجه و تحریم یعنی دولت بدون پول و دولتِ بدون پول یعنی دولتی که باید گام‌های خود را محتاطانه و حساب شده بردارد.
> اشتباهات روحانی را تکرار نکنید
همه، یعنی همراه و منتقد بارها و بارها به روحانی گوشزد کردند که گذاشتن تمامی تخم‌مرغ‌ها در یک سبد درست نیست. درست هم نبود که تمامی ارکان حاکمیت در گرو برجام قرار گیرد و گرفت و چون درست نبود دولت روحانی به یکی از ناموفق‌ترین و شاید بدترینِ دولت‌ها بدل شد حال اما در جهتِ عکس، دولت رئیسی بازهم دارد در همان مسیر اشتباهِ دولت روحانی گام بر می‌دارد و آن معلق نگه داشتن بسیاری از مسائل کشور پشت دروازه‌ی برجام و مسائل هسته‌ای است یعنی، نه حرف آخر را می‌زند که دنیا و ایرانی‌ها تکلیف خودشان را بدانند و نه برای مذاکرات راهکاری می‌اندیشد که فشارِ روانی جامعه کاسته شود. این مسئله در جهتِ عکس همان پیمودنِ مسیر به روشِ اشتباه روحانی است و به همین دلیل است که می‌گوییم اشتباهات روحانی را تکرار نکنید!
> در بحث کرونا فقط سعید نمکی رفته!؟
این روزها که جامعه اندک اندک در حال امیدوارتر گام برداشتن به دلیل سرعت واکسیناسیون است برخی از مسئولان ارشد وزارت بهداشت، دقیقا در همان مسیری گام بر می‌دارند که یک سال و اندی سعید نمکی گام بداشت؛ دادن وعده‌های بی‌دلیل، طرح ادعاهای بی‌پایه و اظهار نظراتی که اساساً نیازی نیست!
در چنین فضایی است که می‌بینیم مدارس در بلاتکلیفی تمام آغاز به کار کرده، نظام آموزشی زیر فشار جامعه‌ی فرهنگی و خانواده‌ها در حال له شدن است اما وزارت آموزش و پرورش تعیین تکلیف نمی‌شود و شاید همین مسئله کافی است تا از رئیسی خواسته شود چند هفته‌ای سفرهای استانی را تعطیل کند و بعدِ تعیین تکلیف این وزارتخانه و برخی حوزه‌ها و نیز تغییر صد در صدی استانداران و نیز مشخص شدنِ راهکارهای دولت برای آن میزان از کسری بودجه که قطعی است و نیز سیاست‌های دولت در حوزه‌ی سیاست خارجه، با فراغ بالی بیشتر و برنامه‌ها و طرح‌هایی مدون‌تر راهی سفرهای استانی شود آن هم نه برای وعده و مصوبه که تنها برای بررسی و مشاهده.