مسئولان بپذیرند فقر شوخی‌بردار نیست

امید فراغت روزنامه‌نگار مسئولان بپذیرند جامعه امروز ایران مصداق ضرب‌المثل «آفتابه لگن هفت دست، شام و ناهار هیچی» شده است، بنابراین با پروپاگاندای رسانه‌ای و ادعاهای بی‌اساس، واقعیت‌های اقتصادی، فرهنگی، سیاسی و‌... امروز ایران شکست‌پذیر نیستند! چراکه واقعیت‌های پیدا و پنهان به‌عنوان سخنگوی حال و احوال این روزهای مملکت است. مسئولان بپذیرند مردم در بطن جامعه زندگی می‌کنند، بنابراین با پوست و گوشت و استخوان‌شان و البته حواس پنج‌گانه‌شان واقعیت‌های موجود را لمس کرده و احساس می‌کنند در فرآیند زمان دچار فقر خواهند شد. مسئولان بپذیرند فقر معنی و مفهوم عجیب و غریبی ندارد. وقتی درآمد و هزینه در تناسب هم نباشند، فقر به‌وجود خواهد آمد! وقتی مسئولان توانایی ثابت نگه‌داشتن قیمت اجناس مصرفی جامعه را نداشته باشند پیام آن این است که همه ادعاها غیرواقعی ا‌ست. متاسفانه برخی مسئولان تلاش می‌کنند نیازهای ضروری و یا همان نیازهای «مازلو» جامعه را غیرضروری جلوه داده و اذهان جامعه را به سمت‌وسوی دیگری ببرند اما ملت امروز ایران کاملا به ابعاد پیدا و پنهان مملکت‌داری آگاه شده است بر همین اساس روش و منش حکمرانان را باعث ایجاد واقعیت‌های جامعه امروز می‌دانند. به‌عنوان مثال جامعه امروز ایران متوجه شده است که روش و منش حکمرانی، تفاوت کشورهای قوی و ضعیف را رقم زده است. اکثریت ملت به‌خوبی می‌دانند که روش و منش حکمرانی ا‌ست که کشورهایی مثل کره‌شمالی، ونزوئلا، کوبا، افغانستان، سوریه، عراق و همچنین کشورهایی مثل کره‌جنوبی، ژاپن، مالزی، ترکیه، امارات، قطر و... را به وجود آورده است. حکمرانانی در دنیای امروز می‌توانند حرفی برای گفتن داشته باشند که ملت‌های‌شان به معنی و مفهوم واقعی کلمه همراه آنان باشند. کشورهایی که رابطه ملت-دولت‌شان دارای فاصله است، مورد سوء‌استفاده کشورهای قدرتمند غرب و شرق قرار می‌گیرند. نکته کلیدی و مهم این است که رابطه ملت-دولت کشورهایی مثل عراق، ونزوئلا، کره‌شمالی، کوبا، سوریه، یمن، افغانستان و کشورهایی شبیه به آنان، گواه شرایط و واقعیت‌های موجودشان است. دنیای امروز دنیای واقعیت‌هاست، دنیای امروز دنیای سقوط اوهام و توهمات است، دنیای امروز دنیای ماوراءالطبیعه نیست! دنیای امروز دنیای عدد و رقم است دنیای های‌وهوی است. حکمرانان جوامع اگر تهدید کنند، تهدید می‌شوند. حکمرانان جوامع اگر شکار کنند، شکار خواهند شد! بنابراین باید پذیرفت کشورهای فقیر و کشورهایی که رابطه ملت-دولت‌شان بیمار‌گونه باشد، مورد سوء‌استفاده کشورهای قدرتمند قرار می‌گیرند. حکمرانان جوامعی که ملت‌های‌شان تکیه‌گاهشان نباشند برای حفظ قدرت‌شان ناگزیر دست به دامان حکمرانان جوامع قدرتمند می‌شوند و در چنین شرایطی حکمرانان جوامع قدرتمند آنان را مدیریت کرده و مثل عروسک خیمه شب‌بازی آنان را می‌گردانند. حکمرانان بدون ملت، تبدیل به عناصری خطرناک شده و برای بقای خود دست به هر اقدام و عمل خطرناکی می‌زنند. بنابراین مسئولان مملکت ایران باید بپذیرند فقر شوخی‌بردار نیست. جامعه امروز ایران به‌دلیل اتصال با خرد‌عمومی جهــان امــروز، جامعه‌ای آگاه شده است و به تعبیری متوجه حق و حقوق شهروندی‌شان هستند، بنابراین مسئولان مملکت باید چنین واقعیتی را درک کنند و نکته مهم اینکه متناسب با خواست و مطالبات بحق جامعه امروز ایران تصمیم‌‌سازی و تصمیم‌گیری کنند! مسئولان باید بپذیرند معنی و مفهوم بیکاری، ناامیدی، افسردگی، عدم توانایی ازدواج، عدم توانایی خرید مسکن و... فقر است. اگر ملت‌ها به نقطه‌ای برسند که چیزی برای از دست دادن نداشته باشند چنین ملت‌هایی غیر قابل پیش‌بینی می‌شوند! سوال ملت این شده است چرا با وجود این حجم از ثروت‌های طبیعی مثل نفت، گاز و... وضعیت اقتصاد، معیشت و رفاه آنان دچار مشکلات اساسی شده است و به تعبیری ایراد و گره کار از کجاست؟ و سوال مهم‌ترشان این است که آیا روش و منش حکمرانی باعث‌وبانی واقعیت‌های امروز نیست؟!