روزنامه ایران ورزشی
1400/07/20
فریب رکوردها را نخوریم
یادداشت آرمن ساروخانیان بازی‌های چند سال اخیر تیم ملی با کره جنوبی یادآور خاطرات خوبی است. آخرین شکست ما مقابل این حریف سنتی به یک چهارم نهایی جام ملت‌های آسیا 2011 برمی‌گردد که به حضور افشین قطبی روی نیمکت تیم ملی پایان داد. با آمدن کی‌روش موفق شدیم کره جنوبی را در دو بازی رفت و برگشت مقدماتی جام جهانی 2014 شکست بدهیم که برد اولسان با گل قوچان‌نژاد و تضمین حضور در برزیل یکی از بازی‌های کلاسیک تیم ملی است. بازی رفت دو تیم در مقدماتی جام جهانی 2018 هم با برد یک بر صفر ایران به پایان رسید و در بازی برگشت تیم ملی که صعودش قطعی شده بود با وجود ده نفره شدن میزبان را متوقف کرد. تیم ملی در دوران کوتاه مربیگری ویلموتس هم یک بار با کره جنوبی در سئول بازی کرد و به تساوی یک بر یک رسید. چهار برد و دو تساوی در ده سال اخیر مقابل کره جنوبی تیم ملی را از نظر روحی در شرایط برتری مقابل کره جنوبی قرار داده و این رکوردهای مثبت ایران را روی کاغذ به بخت اول پیروزی در این بازی تبدیل کرده است. پائولو بنتو در نشست خبری مدعی شد که این بازی هم برای تیمش مثل سایر بازی‌هاست، ولی می‌دانیم که این فقط یکی از کلیشه‌های رایج مصاحبه‌های مربیان است. کره جنوبی در هفت سفر آخرش به ایران پنج شکست و دو تساوی داشته و این بار هم با شرایط خیلی خوبی به تهران نرسیده است. کره هرچند هفت امتیازی است، ولی در برابر سه تیم نسبتاً ضعیف گروه A نمایش متزلزلی داشته و چند روز قبل به زحمت توانست سوریه را شکست بدهد. ظاهراً همه چیز به نفع تیم ملی است، ولی هر بازی حکایت خودش را دارد و انتظار یک بازی از پیش برده اشتباه بزرگی خواهد بود. بزرگترین تفاوت این بازی با میزبانی‌های قبلی از کره جنوبی شاید غیبت تماشاگران باشد. در بازی‌های قبلی بازیکنان کره برابر صدهزار تماشاگر ایرانی فشار زیادی را تحمل می‌کردند، ولی در ورزشگاه خالی با آرامش بیشتری بازی خواهند کرد. همچنین این بار از کی‌روش که روش بازی مقابل کره جنوبی را خوب می‌دانست خبری نیست. نکته برجسته تیم کی‌روش ساختار دفاعی و نفوذناپذیری‌اش بود که موفق شد در پنج بازی رسمی و دوستانه برابر این حریف دروازه تیمش را بسته نگه دارد. اسکوچیچ با تیم ملی نتایج خیلی خوبی گرفته و تیمش در حال حاضر با سه برد صدرنشین گروه است، ولی بازی با کره جنوبی سخت‌ترین آزمون برای این مربی محسوب میشود. هرچند تیم ملی در این سه بازی گلی نخورده، ولی در بازی با امارات ناهماهنگی‌هایی در قلب دفاع دیده شد که می‌توانست گران تمام شود. مهاجمان امارات نتوانستند از این فضاها استفاده کنند، ولی کره با دو مهاجم لیگ برتری، سون هیونگ مین و هوانگ هی چان خط حمله خطرناکی دارد و آنها منتظر کوچکترین اشتباه هستند. تیم ملی تقریباً به ترکیب ثابتی رسیده، با این حال دست اسکوچیچ برای چینش ترکیب‌های مختلف باز است و می‌تواند بسته به شرایط هر بازی ترکیب دفاعی‌‌تر یا هجومی‌تری انتخاب کند. اسکوچیچ در دبی ترکیب نسبتاً محتاطانه‌ای به زمین فرستاد و تیم ملی نتوانست مثل بازی با عراق موقعیت بسازد. حالا باید دید او برای رفع مشکلات بازی با امارات چه اصلاحاتی در ترکیب تیمش اعمال می‌کند. کره جنوبی با وجود مشکلاتی که در این سه بازی داشته، سطح بالاتری از سوریه، عراق و امارات دارد و اسکوچیچ در انتخاب‌هایش اجازه اشتباه ندارد. مربی کروات همچنین باید شاگردانش را از نظر روحی برای این بازی آماده کند و مراقب باشد که آنها فریب رکوردهای خوب تیم ملی مقابل کره جنوبی را نخورند. ادامه روند بی‌شکستی مقابل کره جنوبی و گرفتن سه امتیاز بازی امشب با توجه به توان هجومی فوق‌العاده تیم ملی دور از دسترس نیست، به شرطی که اشتباه بزرگی از اسکوچیچ یا شاگردانش سر نزند.